ΑΕΚ: Είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια
24.11.24 | 22:45
SHARE IT
Η ΑΕΚ παρέμεινε στη σταθερά πτωτική πορεία της την οποία ακολουθεί με συνέπεια από την περσινή σεζόν φτάνοντας στο σημείο να συντριβεί στο Καραϊσκάκη σε ένα ματς που αφήνει με την αίσθηση «πάλι καλά που δεν έγραψε παραπάνω». Δεν υπάρχει αμφιβολία για το γεγονός ότι πρόκειται για το πιο δύσκολο βράδυ της εποχής Αλμέιδα…
Το πρώτο ημίχρονο για την ΑΕΚ ήταν από τα ημίχρονα που δε θες να σου κάτσουν ειδικά σε μεγάλο ντέρμπι. Από μια «κρύα» φάση η «Ένωση» έμεινε πίσω στο σκορ πριν καν προλάβει ο αντίπαλος να την απειλήσει. Η εκτέλεση πέναλτι του Ελ Καμπί ήταν η πρώτη τελική προσπάθεια του Ολυμπιακού στο παιχνίδι και το γεγονός ότι οι «ερυθρόλευκοι» κατάφεραν να προηγηθούν μέσα στην έδρα τους χωρίς καλά-καλά να υπάρξει ματς, δε χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση ως προς τη δυσκολία της συγκυρίας για την ΑΕΚ η οποία για ένα 20λεπτο ήπιε θάλασσα. Στη συνέχεια του πρώτου μέρους οι λεπτομέρειες πήγαν στην απροετοίμαστη πνευματικά και ποδοσφαιρικά ΑΕΚ, η οποία κατάφερε να επιστρέψει στο ματς σχεδόν από το πουθενά και με μια αίσθηση «ούτε του παπά».
Η απόλυτη παρακμή για την ΑΕΚ ήρθε με το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου. Με το μομέντουμ δικό της και με τον αντίπαλο να παίζει χωρίς τρεις κομβικότατους παίκτες του (Τσικίνιο, Κάρμο και Έσε που ήταν εξ αρχής εκτός). Κάπου εκεί η «Ένωση» έπαθε σε μεγέθυνση όσα παθαίνει από πέρσι: Προδόθηκε από ατομικά λάθη και δεν είχε κανένα απολύτως σχέδιο να τα καμουφλάρει. Μια ομάδα που πίσω παθαίνει (άσχετα αν το πληρώνει πάντα ή όχι) και μπροστά στηρίζεται στην ατομική ποιότητα. Κι ότι γίνει.
Προφανώς η κουβέντα μεταφέρεται στην ευθύνη του προπονητή. Και προφανώς αυτή υπάρχει, όχι μόνο μέσω των επιλογών του οι οποίες δεν ήταν καθόλου στοχευμένη στο παιχνίδι (επέλεξε την ίδια 11άδα επειδή νίκησε την Τρίπολη…) αλλά γιατί η ΑΕΚ είναι -για όποιον θέλει να το δει- μια ομάδα σε ελεύθερη πτώση. Μια ομάδα που έπιασε το πικ της την πρώτη σεζόν του Αλμέιδα, έπεσε πέρσι και φέτος σέρνεται μη μπορώντας να φέρει εις πέρας σχεδόν τίποτα, με εξαίρεση τη νίκη στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Αποκλείστηκε από τη Νόα στην Ευρώπη, χάνει βαθμούς από τους μικρούς, συνετρίβη στο ντέρμπι. Και όλα αυτά με ένα ρόστερ που κοστίζει 55-60 εκατ ευρώ, με παίκτες του εκατομμυρίου να μη χωράνε καν στην αποστολή.
Όταν μια ομάδα επενδύει και όχι μόνο δεν προοδεύει αλλά γίνεται χειρότερη, τότε το πρόβλημα είναι μεγάλο. Ακόμα μεγαλύτερο από τότε που η ΑΕΚ των μετρημένων κουκιών και των μαζεμένων μπάτζετ αποτύγχανε στα χρόνια της υπομονής. Τώρα η ενδεχόμενη αποτυχία της ομάδας που χτίστηκε το καλοκαίρι θα κοστίσει και μάλιστα ακριβά. Και αν μη τι άλλο είναι τουλάχιστον απαράδεκτο και ντροπιαστικό για όλους όσοι πληρώνονται πλουσιοπάροχα από τον σύλλογο να παρουσιάζουν χειρότερη εικόνα από εκείνη της ΑΕΚ του Νεντελτσεάρου και του Χνιντ.
Είναι κρίμα και άδικο για τον Μάριο Ηλιόπουλο να κληθεί να διαχειριστεί μια τέτοια κρίση στους πρώτους μήνες της ενασχόλησής του με έναν χώρο τον οποίο τώρα μαθαίνει. Η ΑΕΚ είναι άρρωστη και αυτό που προέχει είναι να γίνει καλά. Και αν χρειαστεί να σπάσουν αυγά, ας σπάσουν.
