Intime

Bloggers

Μη με ξυπνάς απ’ τις έξι…

08.02.25 | 22:38

Γράφει: Θάνος Μπλούνας

Aν ο Γιάννης Βρούτσης έχει χιούμορ θα πρέπει να δώσει στη δημοσιότητα ένα μόνο απόσπασμα από την προ ολίγων ημερών συζήτηση του αθλητικού σχεδίου νόμου στη Βουλή.

Αυτό στο οποίο, ο πρώην παράγοντας του Άρη και νυν βουλευτής των «Σπαρτιατών», Γιάννης Κόντης, ζητεί από τους εκπροσώπους της ΕΠΟ και της Super League, που βρίσκονται εκείνη τη στιγμή στην αίθουσα,  να δεσμευτούν ότι αποδέχονται τη λειτουργία και τις ποινές της ΔΕΑΒ και ότι δεν θα προκαλέσουν παρέμβαση των FIFA/UEFA ακόμη κι αν οι ποινές αυτές επιβληθούν σε βάρος της ομάδας από την οποία προέρχεται ο πρόεδρος της ΕΠΟ.

Οι τρεις εκπρόσωποι της ΕΠΟ δεν είπαν κουβέντα για τις εξουσίες και τις ποινές που επιβάλλει στις ΠΑΕ η ΔΕΑΒ. Αρκέστηκαν στο να ανταλλάσσουν φιλοφρονήσεις με τον υπουργό στη βάση της «αγαστής συνεργασίας» που έχουν.

Tο μόνο που δεν έκαναν οι εκπρόσωποί της EΠΟ κατά την παρουσία τους στη Βουλή, ήταν να εμφανιστούν με μπλουζάκια που να γράφουν “Love Vroutsis, Love Football”.

Oι εκπρόσωποι της Super League, πράγματι, στη ροή του λόγου, ζήτησαν «να μην κλείνει ολόκληρο γήπεδο λόγω της ρίψης ενός αντικείμενου». Περισσότερο, όμως για να καταγραφεί στα πρακτικά, παρά για να γίνει.

Καμία από τις δύο (ΕΠΟ και Super League) δεν αμφισβήτησε την αρμοδιότητα της ΔΕΑΒ να επιβάλει ποινές στις ομάδες.

Πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις ο Κόντης δικαιώθηκε. Ο περιοριστικός όρος που επιβλήθηκε από τον εισαγγελέα στους ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ, βάσει νόμου που ψηφίστηκε επί Ελ. Αυγενάκη, αποτέλεσε θρυαλλίδα εξελίξεων.

Η κοιμωμένη Super League ξύπνησε κι άρχισε τις ανακοινώσεις και τις συνεδριάσεις από κοινού με την ΕΠΟ ενάντια στον “κακό νόμο”.

Ποιες άραγε ήταν οι ενέργειες που έκανε ενόψει της συζήτησης του σχεδίου νόμου για τον αθλητισμό στη Βουλή, στον οποίο περιέχονταν διατάξεις για τη ΔΕΑΒ, όπως η μείωση των ποινών σε περίπτωση άνω της μιας υποτροπής και η διεύρυνση των εξουσιών της στον περιβάλλοντα χώρο των γηπέδων; Kαμία.

Η δε ΕΠΟ, που ξαφνικά εξανέστη, ακολουθώντας τη Super League, είναι αυτή που έχει “νομιμοποιήσει” τις εξουσίες της ΔΕΑΒ και τις ποινές που επιβάλλονται στις ΠΑΕ, μέσω διατάξεων, που η σημερινή διοίκηση, εισήγαγε στον πειθαρχικό της κώδικα.

Προφανώς για την ΕΠΟ, το περασμένο καλοκαίρι, η «αγαστή συνεργασία με τον υπουργό» υπερίσχυσε του προτάγματος περί «αυτοδιοίκητου του ποδοσφαίρου» (sic).

Πράγματι η απόφαση του εισαγγελέα θα μπορούσε να είναι διαφορετική.

Θα μπορούσε, δηλαδή, να αποφευχθεί ο  συγκεκριμένο περιοριστικός όρος της  απαγόρευσης  παρουσίας στους αγωνιστικούς χώρους, ώστε να μην αγγιχτεί ο πυρήνας του καθαρά αγωνιστικού κομματιού με τον αποκλεισμό τριών ποδοσφαιριστών του ΠΑΟΚ.

Ήταν βέβαιο ότι θα προκαλούσε δικαιολογημένες αντιδράσεις και θα ξυπνούσε αντανακλαστικά.

Τώρα οι φορείς του ποδοσφαίρου, ασκώντας ευκαιριακή πολιτική, επιχειρούν να τα βάλουν όλα στο ίδιο τσουβάλι.

Μόνο που δεν φτάνει να ζητάς την αλλαγή ή την κατάργηση του νόμου.

Πρέπει να παρουσιάσεις αντισταθμιστικές προτάσεις.

Ειδικά όταν ο οικείος πειθαρχικός κώδικας περιλαμβάνει ποινές – χάδι, οι οποίες όχι μόνο δεν λειτουργούν αποτρεπτικά για παραβατικές συμπεριφορές, αλλά ίσως, λόγω των χαμηλών ποινών, να τις ενθαρρύνουν.

Πρέπει, με άλλα λόγια, το “όλον ποδόσφαιρο” να δείξει στη κοινή συνεδρίαση της Δευτέρας 10 Φεβρουαρίου ότι έχει προτάσεις και πρόθεση να τιμωρεί στο βαθμό της αναλογικότητας παραπτώματος – ποινής.

Μέχρι στιγμής δεν το έχει δείξει.

Αυτός ήταν και ο λόγος που η FIFA και η UEFA, εδώ και έναν χρόνο, δια της μη παρέμβασής τους, αποδέχτηκαν το «νόμο Βρούτση», παρότι ενημερώθηκαν από την προηγούμενη διοίκηση της ΕΠΟ, και έκαναν συναντήσεις με τον αρμόδιο υπουργό.

Έτσι από το ένα άκρο (ατιμωρησία), φτάσαμε στο άλλο (υπερβολικές ποινές).