Bloggers

Μια πρόκριση που μοιάζει με «Ιερό Δισκοπότηρο» (pics)

10.03.25 | 19:02

Το ματς της Πέμπτης (13/3) στη Φλωρεντία, είναι το all-in του Παναθηναϊκού, που παίζει τα ρέστα του. Αν δεν τα καταφέρει όμως, φοβάμαι ότι δεν θα του έχει μείνει τίποτα μετά για τη συνέχεια.

Είναι ξεκάθαρο ότι ο Παναθηναϊκός έχει επενδύσει τα πάντα – αγωνιστικά, ψυχολογικά και συναισθηματικά – στη ρεβάνς με τη Φιορεντίνα.

Μετά τον αποκλεισμό από το Κύπελλο και τις ήττες στο πρωτάθλημα, με τελευταία και πιο οδυνηρή αυτή από τη Λαμία, χωρίς εκτός έδρας νίκη μέσα στο 2025, έμοιαζε σχεδόν «διαλυμένος» και χωρίς κανέναν σκοπό και προορισμό, μέχρι να έρθει το πρώτο ματς με τη Φιορεντίνα και το 3-2.

Αυτό ήταν το σημείο που έδωσε ζωή, πνοή και προοπτική σε όλο τον οργανισμό, που μοιάζει σαν πυξίδα για ένα καράβι που πήγαινε στα τυφλά μέσα στη νύχτα.

Δεν ήταν μόνο το αποτέλεσμα, ήταν και η εμφάνιση. Και με τη Λανς κέρδισε ο Παναθηναϊκός και μάλιστα 2-0, αλλά ήταν ένα ματς σκοπιμότητας και μια νίκη που ήρθε με ένα ποδόσφαιρο μη-ελκυστικό, μακριά απ’ αυτό που θέλουν να βλέπουν οι φίλοι του, που καμία σχέση δεν είχε με την ένδοξη ευρωπαϊκή του ιστορία.

Αντίθετα με τη Φιορεντίνα, σε μεγάλα διαστήματα του αγώνα, θύμισε Panathinaikos: στο πρώτο 20λεπτο και σχεδόν σε ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο.

Φανέρωσε όμως επίσης σε άλλα κομμάτια του αγώνα, όπως στο δεύτερο μισό του πρώτου ημιχρόνου, όλα αυτά τα προβλήματα, τις ελλείψεις, τα κενά και τις παθογένειες, που δεν του επέτρεψαν φέτος ούτε πρωταθλητισμό να κάνει ως το τέλος, ούτε το Κύπελλο να διεκδικήσει.

Στο Περιστέρι ήταν και επιπόλαιος και άστοχος

Κακά τα ψέματα, ενόψει της πρόκλησης της Πέμπτης, το μυαλό όλων που πήγαν στο Περιστέρι, βρισκόταν (και) στη Φλωρεντία.

Όπως επίσης, φαντάζομαι, και στο «μην μας βρει κανένας τραυματισμός», ίσως και στο «να φυλάξουμε λιγάκι δυνάμεις για το ματς της Πέμπτης».

Και κάπως έτσι οι ευκαιρίες στο πρώτο ημίχρονο ήταν λιγοστές, ο ρυθμός χαμηλός, η ένταση σχεδόν ανύπαρκτη, τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός είχε μεγάλη ανάγκη τους τρεις βαθμούς: ναι, το πρωτάθλημα «πέταξε», αλλά η δεύτερη θέση είναι ανοιχτή και αυτή οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ.

Και υπάρχει φυσικά και το πρεστίζ και το «μη χείρον, βέλτιστον»: άλλο η δεύτερη θέση κι άλλο η τρίτη ή η τέταρτη.

Στην επανάληψη, από την αρχή μάλιστα του δευτέρου ημιχρόνου, είναι αλήθεια ότι ο Παναθηναϊκός «ζήτησε» περισσότερα πράγματα από το παιχνίδι. Έτρεξε, πίεσε, δημιούργησε ευκαιρίες αλλά όπως συμβαίνει στο μεγαλύτερο κομμάτι της χρονιάς, οι «πράσινοι» κλωτσούν τις περισσότερες από τις ευκαιρίες που δημιουργούν, είτε με άτσαλα τελειώματα, είτε με κακές αποφάσεις στην τελική πάσα.

Και κάπως έτσι ο Παναθηναϊκός όχι απλά δεν σκόραρε πρώτος, αλλά βρέθηκε και πίσω στο σκορ, σε ένα σημείο που έμοιαζε δύσκολο να επιστρέψει. Με το γκολ του Μαξίμοβιτς τουλάχιστον ισοφάρισε αλλά άφησε 2 βαθμούς στο Περιστέρι, βαθμούς που μπορεί να ψάχνει στο τέλος των play-offs και ίσως του στοιχίσουν τη δεύτερη θέση.

Μέσα σε όλα τα υπόλοιπα, ο Βιτόρια είχε στο μυαλό του πράγματα που έπρεπε να κάνει, ανεξάρτητα από την έκβαση του ματς, ενόψει Πέμπτης: να δώσει χρόνο συμμετοχής στον Πελίστρι.

Να μην καταπονήσει εντελώς τον Τζούριτσιτς. Να μην φορτώσει με ένα ακόμα 90λεπτο τον Σφιντέρσκι. Να μοιράσει κάπως το χρόνο συμμετοχής στα κεντρικά χαφ.

Να μην πάθει καμιά ζημιά ο Βαγιαννίδης, που κάποια στιγμή ένιωσε ενοχλήσεις, αλλά άλλο μπακ δεν υπάρχει διαθέσιμο. Μέσα σε όλα τα προβλήματα, είδε τον Μαξ να μην ξέρει πού πατάει και πού βρίσκεται σε άμυνα και επίθεση, να είναι μια μόνιμη πηγή κινδύνων για την ομάδα.

Και τελικά ο Βιτόρια, μέσα στην απελπισία του, τράβηξε από 19 και έφερε 21: ο Λημνιός, που έπαιξε δεξί μπακ, καθώς ο Βαγιαννίδης έπαιξε στο αριστερό άκρο, ήταν αυτός που έβγαλε την ωραία σέντρα για το κεφάλι του Μαξίμοβιτς και ο Παναθηναϊκός γλίτωσε την ήττα.

Θα αποδώσει η «επένδυση» της Πέμπτης;

Ο Παναθηναϊκός πάει για ένα ματς που μπορεί να σουλουπώσει ή να γλυκάνει ή να σώσει όλη του τη χρονιά – όλοι καταλαβαίνουμε τους λόγους.

Κι αν τα καταφέρει, είναι δεδομένο ότι θα υπάρξει άλλος αέρας και μέσα στην ομάδα και στον κόσμο και παντού. Αλλά αν δεν τα καταφέρει, αν ο Παναθηναϊκός αποκλειστεί στη Φλωρεντία, τότε φοβάμαι ότι η απογοήτευση μπορεί να είναι τόσο μεγάλη, σε ολόκληρο τον οργανισμό, που δεν ξέρω πώς θα μπορέσει να σηκώσει κεφάλι και πώς θα πορευτεί στα 6 ματς των play-offs, που όλα τους, είναι ντέρμπι.

Διότι έτσι είναι αν επενδύσεις συναισθηματικά σε κάποιον ή σε κάτι, αν κάνεις all-in: κερδίζεις και είσαι ο πλουσιότερος του κόσμου. Χάνεις και δεν σου έχει μείνει τίποτα πλέον.

Κι επειδή ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να το ξεπεράσει ακούγοντας καψουροτράγουδα και πίνοντας ουίσκι από το μπουκάλι, φοβάμαι ότι ένας ενδεχόμενος αποκλεισμός, θα τον ρίξει στα πατώματα με έναν τρόπο πολύ άσχημο, που θα αποτυπωθεί στο χορτάρι στα τελευταία παιχνίδια της σεζόν.