Ο Φορτούνης έφυγε σαν Θρύλος από τον Ολυμπιακό

17.07.24 | 22:20

Η 17η Ιουλίου δεν είναι μια μέρα σαν όλες τις άλλες για την οικογένεια του Ολυμπιακού. Δεν συμβαίνει συχνά να αποχαιρετάς κάποιον που έχει ταυτιστεί τόσο πολύ μαζί σου. Κάποιον που έζησες μαζί του τα πάντα.

Ο Κώστας Φορτούνης ήρθε στον Ολυμπιακό μικρό παιδί και αν είχε και το ταλέντο και την νοοτροπία και τις προτάσεις για να παίξει σε κορυφαίο πρωτάθλημα, έμεινε εδώ για 10 χρόνια. Βίωσε μεγάλο πόνο και απερίγραπτες χαρές. Έκλαψε, γέλασε, έκανε φίλους καρδιακούς. Δημιούργησε μια δεύτερη οικογένεια η οποία τον αγκάλιασε και τον στήριξε στα δύσκολα, αλλά και αυτός ήταν πάντα εκεί για αυτούς.

Όσα έζησε στον Ολυμπιακό θα μπορούσαν κάλλιστα να γίνουν ταινία. Από τη μία οι νίκες, τα τρόπαια, τα εντυπωσιακά γκολ και οι μαγικές ασίστ και από την άλλη οι δύο χιαστοί, ο παραγκωνισμός του από τον Πέδρο Μαρτίνς και η απόφαση του Πορτογάλου να του πάρει το περιβραχιόνιο και το νούμερο στη φανέλα.

Σε αυτά τα 10 χρόνια κατέκτησε 6 πρωταθλήματα, 2 Κύπελλα και το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο ελληνικής ομάδας. Μπορεί να φαίνεται παράδοξο, αλλά αυτό το τελευταίο, η εκπλήρωση του δικού του ονείρου αλλά και των απανταχού Ολυμπιακών, έπαιξε ίσως τον σημαντικότερο λόγο στην πιο δύσκολη απόφαση της καριέρας του. Να αποχωρήσει από την ομάδα της καρδιάς του.

Ο Φορτούνης το… τερμάτισε στον Ολυμπιακό. Δεν έχει κάτι άλλο να κατακτήσει. Το όνομα του βρίσκεται ήδη δίπλα στα ιερά τέρατα του συλλόγου. Μπορεί στα 100 χρόνια του Ολυμπιακού να βρίσκεται στην Σαουδική Αραβία, αλλά στα 200, στα 300 και για όσο υπάρχει Ολυμπιακός θα είναι αφίσα στα δωμάτια των μικρών φίλων του.

Ο πρώτος αρχηγός που σήκωσε ευρωπαϊκό. Ο ίδιος που επέστρεψε μετά από δύο διαλυμένα γόνατα και έγινε καλύτερος από πριν χάρη στον γιο του, τον εγωισμό του και το κίνητρο του να πετύχεις σπουδαία πράγματα που έχουν όλοι οι πραγματικά μεγάλοι. Από την στιγμή που σήκωσε το ευρωπαϊκό στη Νέα Φιλαδέλφεια αυτό το κίνητρο δεν υπήρχε πια και χωρίς αυτό το… καύσιμο δεν θα ήταν ο ίδιος.

Ίσως το βρει ξανά σε λίγο καιρό και επιστρέψει για να κλείσει την καριέρα του στην ομάδα που αγαπά. Για την ακρίβεια δεν μπορώ να φανταστώ άλλο σενάριο όταν αποφασίσει να κρεμάσει τα παπούτσια του.

Ο Ολυμπιακός και προσωπικά ο Βαγγέλης Μαρινάκης έκαναν τα πάντα για τον κρατήσουν και στο τέλος σεβάστηκαν την απόφαση του και τον αποχαιρέτησαν όπως του άξιζε. Όπως αξίζει σε έναν θρύλο του συλλόγου.