Οι παίκτες του Παναθηναϊοκού πανηγυρίζουν Φωτογραφία: Intime

Bloggers

Έκανε τη ζωή του δύσκολη ο Παναθηναϊκός

26.07.24 | 10:58

Γράφει: Κώστας Βαϊμάκης

Το 2-0, που κρατούσε άνετα στα χέρια του ο Παναθηναϊκός μέχρι περίπου τα μέσα του δεύτερου ημιχρόνου κόντρα στη Μπότεφ, ήταν ένα σκορ ασφαλείας.

Και ένα σκορ δίκαιο με βάση την εικόνα του αγώνα – με λίγη προσοχή παραπάνω, θα ήταν 3-0 ή 4-0 – θα έφευγε ο κόσμος χαρούμενος από το γήπεδο, θα είχε κάνει ένα ωραιότατο ξεκίνημα ο Αλόνσο στους επίσημους αγώνες και θα μπορούσε να δοκιμάσει πρόσωπα και πράγματα στη ρεβάνς.

Το τελικό 2-1, που λίγο έλειψε να γίνει 2-2 στο τέλος, είναι ένα σκορ που κρύβει κινδύνους, που φέρνει άγχος και οφείλει να φέρει επίσης και εγρήγορση στο δεύτερο παιχνίδι.

Διότι – ειδικά αυτή την περίοδο – αμέσως μετά την προετοιμασία στα τέλη Ιουλίου, το όριο ανάμεσα στον θρίαμβο και τη ζημιά είναι πολύ μικρό.

Ο Αλόνσο ξέρει τι θέλει να παίξει, αλλά…

Στα μάτια τα δικά μου ο Ντιέγκο Αλόνσο έχει μια πολύ ξεκάθαρη ποδοσφαιρική άποψη για το πώς θέλει να είναι η ομάδα του: την θέλει να τρέχει πολύ, να πιέζει μέχρι τον αντίπαλο τερματοφύλακα, να κλέβει μπάλες και να βγάζει γρήγορες αντεπιθέσεις, χωρίς πολλή σκέψη και χωρίς καμία καθυστέρηση.

Θέλει τα πλάγια μπακ του να συμμετέχουν στην επιθετική ανάπτυξη, θέλει τα σέντερ μπακ του να ανεβαίνουν ψηλά (συνήθως το ένα από τα δύο), την ίδια ώρα που το ένα τουλάχιστον κεντρικό χαφ εκτελεί χρέη στόπερ, ώστε να μην μένει ανυπεράσπιστο το κέντρο της άμυνάς του.

Θέλει επίσης το σέντερ φορ του να κινείται μέσα στην αντίπαλη περιοχή και να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμο να υποδεχθεί μια σέντρα ή μια κάθετη μπαλιά και τα εξτρέμ του να γίνονται έξτρα επιθετικοί και να γεμίζουν την περιοχή του αντιπάλου.

Η ομάδα δεν είναι έτοιμη

Είναι μοντέρνο το ποδόσφαιρο που θέλει να παίζει η ομάδα του, δεν έχει άσκοπο passing-game, δεν σε “κουράζει”, δεν επενδύει στην ανούσια κατοχή της μπάλας στο χώρο του κέντρου, αλλά στην ανάκτησή της σε κάθε ευκαιρία.

Τα έχει με άλλα λόγια ωραία τακτοποιημένα στο μυαλό του – μόνο που υπάρχουν δυο μεγάλα “αλλά” – : πρώτον η ομάδα δεν είναι ακόμα έτοιμη από φυσική κατάσταση να φέρει εις πέρας αυτό το πλάνο.

Και δεύτερον, αυτό μπορεί να γίνει με επιτυχία όταν όλοι ή τέλος πάντων οι περισσότεροι παίκτες που μπορούν να κάνουν πράξη τα “θέλω” του προπονητή, είναι διαθέσιμοι. Αυτή τη στιγμή, δεν είναι ούτε οι μισοί…

Μετρήστε: ο Ιωαννίδης ακόμα δεν είναι έτοιμος. Ο Τετέ ήρθε πριν λίγες ώρες και ο έτερος εξτρέμ ακόμα αναζητείται.

Τσέριν και Μαξίμοβιτς δεν είναι στο 100% – μπορεί να παίζει ένας από τους δυο πλάι στον Αράο ή μπορεί να παίζουν οι δυο τους ως δίδυμο.

Το αριστερό μπακ δεν έχει έρθει ακόμα και ο Ίνγκασον, που η λογική λέει ότι θα κάνει δίδυμο με τον Γέντβαϊ, μπήκε για λίγα λεπτά στο ματς με τη Μπότεφ.

Ούτε λίγο – ούτε πολύ, μιλάμε για 6 με 7 παίκτες, όλοι τους βασικοί, που είτε δεν ήταν καν στη διάθεση του Αλόνσο, είτε δεν μπορεί να τους υπολογίζει παρά μόνο για συγκεκριμένα λεπτά.

Κι όμως, ακόμα κι έτσι, πρέπει να γίνει η δουλειά

Δεν γνωρίζω πόσο διαφορετικά θα είναι τα πράγματα σε μια εβδομάδα και πόσα πράγματα θα μπορεί να αλλάξει ο Αλόνσο στη ρεβάνς – απ’ αυτό πάντως που έχουμε δει ως τώρα, δείχνει να υπολογίζει πρώτα και κύρια τους παίκτες με τους οποίους δούλεψε από την αρχή της προετοιμασίας και η μόνη εξαίρεση, ήταν ο Μλάντένοβιτς, επειδή δεν έχει κανέναν άλλον.

Κάποιοι απ’ αυτούς που “αναγκάστηκε” ή έπρεπε να βάλει – ελλείψει άλλων – ανταποκρίθηκαν όσο καλύτερα μπορούσαν:

ο Τζούρισιτς, όσο άντεξε, ήταν πολύ καλός, όπως ήταν και πέρυσι στα ευρωπαϊκά προκριματικά.

Ο Γερεμέγεφ επίσης την έκανε τη δουλειά του πετυχαίνοντας το πρώτο γκολ – ναι, θα μπορούσε να την κάνει καλύτερα -, αλλά γι’ αυτό είναι ο τρίτος τη τάξει φορ της ομάδας και όχι ο πρώτος ή ο δεύτερος.

Ο Σένκεφελντ προσπάθησε, αλλά “χρεώνεται” τη φάση που παραλίγο να στοιχίσει το πέναλτι, ο Μλαντένοβιτς ήταν ως συνήθως αδύναμος αμυντικά και δυστυχώς προβλέψιμος επιθετικά, ο Βιλένα είναι απλά ο Βιλένα…

Δεν είναι το βασικό πρόβλημα το λάθος που κάνει και δίνει την ευκαιρία στους Βούλγαρους να μείωσουν, είναι η συνεχόμενη και παρατεταμένη αγωνιστική του μετριότητα εδώ και ένα χρόνο: δεν κόβει, δεν μαρκάρει, δεν πασάρει σωστά, δεν βγάζει κάθετες μπαλιές, δεν απειλεί την αντίπαλη εστία.

Μπορεί να αλλάξει πράγματα ο Αλόνσο μέσα σε 7 μέρες; Εξαρτάται, από το αν θα μπορούν να βγάλουν 90λεπτο ο Ίνγκασον, ο Μαξίμοβιτς ή/και ο Τσέριν και αν θα είναι διαθέσιμοι, έστω και για 20 ή 30 ποιοτικά λεπτά ο Ιωαννίδης και ο Τετέ.

“Λεπτομέρειες” θα πει κάποιος, μόνο που οι λεπτομέρειες, ακόμα και οι πιο μικρές, είναι αυτές που μπορούν να κάνουν τη διαφορά ανάμεσα σε μια πρόκριση ή ένα “πατατράκ”.