Σμίλτος: «Ελπίζω να έχω ακόμα μια άνοδο με την Καβάλα – Το κλίμα βγαίνει στο γήπεδο» (vid)

Στα επίσημα social media της Καβάλας μίλησε ο έμπειρος Θεσσαλονικιός στόπερ, Γιώργος Σμίλτος.

Ο υψηλόσωμος αμυντικός, που συνεργάστηκε και στην Ιεράπετρα με τον Τίμο Καβακά, βοηθά σημαντικά από το καλοκαίρι τον ΑΟΚ στην πορεία πρωταθλητισμού, δείχνοντας σε καλό δρόμο για την άνοδο στη Super League 2.

Μέσω Instagram ο Σμίλτος προχώρησε σε… εξομολογήσεις διαφορετικού ύφους, που έχουν καθιερώσει οι «αργοναύτες» το τελευταίο διάστημα, προκειμένου το κοινό να γνωρίζει καλύτερα τους παίκτες της ομάδας.

Όσα είπε ο Γιώργος Σμίλτος στην κάμερα του ΑΟΚ:

– Ποιες ήταν οι καλύτερες και οι χειρότερες στιγμές στην καριέρα σου μέχρι σήμερα;

«Ως καλύτερες στιγμές θα διαλέξω τις ανόδους που έχω πετύχει, ειδικά με τις ιστορικές ομάδες που ήμουν, όπως Παναχαϊκή, Παναιτωλικό, Ηρακλή, ελπίζω να έχω ακόμα μια με την Καβάλα. Δε θεωρώ οτι υπάρχουν χειρότερες, πολύ ιδιαίτερα αρνητικές, σε επίπεδο τραυματισμών κλπ. Όσο χειρότερες υπήρχαν, τόσο πιο πολύ έκαναν να φαίνονται ωραίες οι καλές και οι θετικές στιγμές στο ποδόσφαιρο».

Ποια ήταν η πιο δύσκολη έδρα που έχεις αγωνιστεί μέχρι σήμερα;

«Θα πω το “Γεντί Κουλέ” του ΟΦΗ, πάντα σε αυτές τις κατηγορίες, σε Β’ και Γ’ Εθνική, αλλά και στην Α’, είχε ένα παλμό και μια ιδιαίτερη έδρα. Έχω κερδίσει εκεί πέρα μέσα, αλλά ο παλμός πάντα είναι ιδιαίτερος».

– Μέσι ή Ρονάλντο;

«Μέσι ξεκάθαρα και ό,τι έχει να κάνει με Μπαρτσελόνα και τέτοιο επίπεδο, είμαι ξεκάθαρα στην πλευρά του».

– Ποιές ειναι οι εντυπώσεις σου στον ΑΟΚ μέχρι σήμερα;

«Έχω πολύ θετικές εντυπώσεις, σε μια εξαιρετική και πανέμορφη πόλη. Στην ομάδα έχω βρει πολύ θετικό κλίμα, καλούς ανθρώπους και αυτό βγαίνει και στο γήπεδο θεωρώ. Έχουμε εξαιρετικό κλίμα και έχουμε στόχο την άνοδο στην επόμενη κατηγορία».

– Πώς αποφάσισες να γίνεις ποδοσφαιριστής;

«Όπως όλα τα παιδιά της γενιάς μου, όταν ήμουν μικρό παιδί ήμασταν με μια μπάλα στα πόδια όλη μέρα. Στην ουσία με όλους τους φίλους μου περνούσαμε πολλές ώρες παίζοντας μπάλα και μετά έγινε τρόπος ζωής, όσο μεγαλώναμε και μπήκα σε αυτό το επάγγελμα. Δεν υπήρχε κάποιος που να με τράβηξε, όπως η γενιά και οι φίλοι μου, που παίζαμε μπάλα».