Εθνική Ομάδα: Της αμύνης τα παιδιά κάνουν τη διαφορά
11.09.24 | 11:26
Ο τρόπος με τον οποίο ξεκίνησε η εποχή Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον πάγκο της Ελλάδας είναι κάτι παραπάνω από θετικός και δεδομένα αφήνει υποσχέσεις ενόψει της συνέχειας. Δεύτερο διαδοχικό clean sheet, 5 γκολ υπέρ, 0 κατά σε δύο ματς, τρεις ακόμη πόντοι στο σακούλι.
Δύο νίκες που έχουν κοινά στοιχεία μεταξύ τους, τα οποία και προδίδουν την αγωνιστική φιλοσοφία που θέλει να περάσει ο Σέρβος προπονητής. Και αν σε αυτές τις δύο πρώτες αγωνιστικές ο Φώτης Ιωαννίδης είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής για την Ελλάδα, προσωπικά με χαροποιεί εξίσου η εικόνα στην αμυντική λειτουργία της ομάδας.
Ένα τείχος που κρύβει την εστία στους αντιπάλους
Στα δύο ματς που έχει δώσει ως τώρα στο Νations League η Ελλάδα, κόντρα σε Φινλανδία και Ιρλανδία δεν επέτρεψε παρά ελάχιστες καλές στιγμές στους αντιπάλους της. Μόλις μία φορά στο ματς με τους Φινλανδούς η μπάλα κατευθύνθηκε προς την εστία του Βλαχοδήμου, επίσης μόλις μία στο ματς με τους Ιρλανδούς. Τυχαίο δεν το λες.
Στο Δουβλίνο η Ελλάδα έφτασε στη νίκη επειδή σε ένα ακόμη ματς ήταν αποτελεσματική στην επίθεση. Απέφυγε την ήττα ωστόσο, επειδή εμφανίστηκε σταθερή και απόλυτα συγκεντρωμένη στα μετόπισθεν. Προφανώς η ορθή αμυντική λειτουργεία αποτελεί προϊόν ομαδικής δουλειάς, αλλά θα ήθελα να σταθώ λίγο παραπάνω στην αγωνιστική παρουσία των δύο κεντρικών αμυντικών, Μαυροπάνου και Κουλιεράκη.
Για ακόμη ένα βράδυ, οι δύο τους έμοιαζαν απροσπέλαστοι. Πάντα βρίσκονταν εκεί που έπρεπε για να απομακρύνουν όποιον κίνδυνο εμφανιζόταν, τόσο στα χαμηλά όσο και στα ψηλά δημιουργώντας ένα τείχος μπροστά από την εστία του Βλαχοδήμου. Δύο μοντέρνα στόπερ που ανταποκρίνονται εξίσου καλά τόσο στα αμυντικά τους καθήκοντα, όσο και με την μπάλα στα πόδια.
Η καθιέρωση του διδύμου από τον Γιοβάνοβιτς
Έως και την έλευση του Σέρβου προπονητή είχαν συνυπάρξει στο ίδιο γήπεδο συνολικά 63΄ ολόκληρα λεπτά. Η αρχή είχε γίνει στο Δουβλίνο πριν από έντεκα μήνες, όταν ο Πογέτ πέρασε στο 87ο λεπτό τον Κουλιεράκη στην αναμέτρηση, για να «κλειδώσει» το υπέρ του 2-0. Η δεύτερη καταγράφηκε τρεις ημέρες αργότερα, στη Νέα Φιλαδέλφεια κόντρα στους Ολλανδούς, όπου η Ελλάδα παρατάχθηκε για 60΄ με την τριάδα Μαυροπάνου, Κουλιεράκη, Ρέτσου στην άμυνα. Πλέον έχοντας ως βάση της κουβέντας τα 180΄ λεπτά που προηγήθηκαν, εκτιμώ πως το δίδυμο αυτό θα καθιερωθεί και δύσκολα θα «σπάσει» στο μέλλον.
Ο Μαυροπάνος στα 26 του χρόνια, ο Κουλιέρακης λίγο πάνω από τα 20. Ο ένας βασικός σε ομάδα του άνω ταμπλό της Premier League. Ο άλλος κομβικός και πρωταγωνιστής στην πρωταθλήτρια της χώρας, εδώ και λίγες ημέρες πλέον σε ομάδα της Bundesliga. Δίδυμο που προσδίδει ασφάλεια, το οποίο πολλές ευρωπαϊκές χώρες ζηλεύουν εκτιμώ. Γεροί να είναι και ο Γιοβάνοβιτς θα έχει για χρόνια ήσυχο το κεφάλι του.
Η πετυχημένη συνταγή του παρελθόντος
Άλλωστε η ιστορία έχει αποδείξει πως αύτη είναι και η πετυχημένη συνταγή. Κατά την χρυσή 12ετία των επιτυχιών (2002-2014), η Ελλάδα πέτυχε όσα πέτυχε έχοντας πάντα ένα κεντρικό αμυντικό δίδυμο στο οποίο στηριζόταν το υπόλοιπο αγωνιστικό οικοδόμημα. Δέλλας-Καψής αρχικά. Αβραάμ-Σωκράτης στη συνέχεια, Μανωλάς-Σωκράτης στο φινάλε.
Προσωπικά μου μοιάζει σαν μία προσπάθεια επιστροφής στις εργοστασιακές ρυθμίσεις. Μακάρι να είναι έτσι.