Bloggers

Ρουί Βιτόρια: Ξέρει από πρωταθλητισμό, έχει τον τρόπο να δημιουργεί αστέρες

31.10.24 | 08:17

Ο Ρούι Βιτόρια αναμένεται μέσα στις επόμενες ώρες να ανακοινωθεί ως ο νέος προπονητής του Παναθηναϊκού διαδεχόμενος τον Ντιέγκο Αλόνσο στην τεχνική ηγεσία του τριφυλλιού.

Οι πράσινοι θα αποτελέσουν την έβδομη διαφορετική ομάδα σε επαγγελματικό επίπεδο στην καριέρα του 54χρονου Πορτογάλου από την Αλβέρκα, ο οποίος αναλαμβάνει την αποστολή να σώσει μία χρονιά που ξεκίνησε με υψηλές βλέψεις αλλά κινδυνεύει πολύ σύντομα να βρεθεί εκτός τροχιάς.

Τη Δευτέρα ποδοσφαιριστής, την Τρίτη προπονητής

Το 2002 σε ηλικία 32 ετών αποφάσισε να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και να βάλει τέλος στην όχι και τόσο εντυπωσιακή καριέρα του ως παίκτης. Το όνειρο του ήταν πάντα να βρίσκεται κοντά στο ποδόσφαιρο, επιθυμία που τον έκανε να στραφεί προς την προπονητική. Την Δευτέρα έβαλε τέλος στην καριέρα του, την Τρίτη είχε ήδη ξεκινήσει να δουλεύει ως τεχνικός.

Η αρχή έγινε στην Βίλαφρανκένσε, ομάδα της Γ’ κατηγορίας του πορτογαλικού ποδοσφαίρου. Μία αρχή γεμάτη φιλοδοξίες που συνδυάστηκε με μία προσωπική τραγωδία για τον ίδιο. Κι αυτό γιατί την ίδια περίοδο βίωσε την απώλεια και των δύο γωνιών του, οι οποίοι έχασαν την ζωή τους σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ένα γεγονός που όπως παραδέχθηκε ο ίδιος μελλοντικά τον ατσάλωσε συναισθηματικά, βοηθώντας να θέτει προτεραιότητες και να διαχειρίζεται με μεγαλύτερη πλέον ψυχραιμία δύσκολες καταστάσεις στην καριέρα του. Κάθε πρόβλημα για τον ίδιο δεν έμοιαζε τόσο σημαντικό, γνωρίζοντας πως καλώς ή κακώς έχει περάσει χειρότερα.

Η πρώτη επαγγελματική του περιπέτεια στην Πάσος

Το καλοκαίρι του 2010, η Πάσος Φερέιρα αποτέλεσε την πρώτη στάση της επαγγελματικής του καριέρας. Ο στόχος εκεί ήταν η παραμονή στην μεγάλη κατηγορία, ωστόσο η χρονιά εξελίχθηκε πέρα από κάθε αισιοδοξία. Η Πάσος τερμάτισε στην 7^η θέση, έναν μόλις βαθμό μακριά από τις θέσεις που οδηγούσαν στην Ευρώπη, ενώ έφτασε και στον τελικό του Λιγκ Καπ όπου και ηττήθηκε από την Μπενφίκα με 2-1.

Η Γκιμαράες τον καθιέρωσε και τον έβαλε στα ραντάρ της Μπενφίκα

Μία εξαιρετική πορεία την οποία εξαργύρωσε στο ξεκίνημα της επόμενης σεζόν δεχόμενος κρούση από την Γκιμαράες την οποία και αποδέχθηκε. Στην Βιτόρια έμεινε για μία τετραετία, η οποία είχε ως αποκορύφωμα την κατάκτηση του κυπέλλου το 2013 στον τελικό και πάλι κόντρα στην Μπενφίκα, με τον 54χρονο να παίρνει έτσι μία προσωπική εκδίκηση από τους «αετούς» της Λισαβόνας.

Το ματς αυτό αλλά και η πορεία του τις επόμενες σεζόν έπεισαν τους διοικούντες την Μπενφίκα να του δώσουν την ευκαιρία το καλοκαίρι του 2015, να αναλάβει τα ηνία της τεχνικής ηγεσίας διαδεχόμενος τον Ζορζ Ζεσούς, σε μία ομάδα που προερχόταν από δύο διαδοχικά πρωταθλήματα με τις απαιτήσεις να είναι ιδιαίτερα αυξημένες.

Τα δύο πρωταθλήματα και ο τίτλος τιμής από τον Πεπ

Η αρχή της καριέρας του στην Λισαβόνα συνδυάστηκε με ήττα από την Σπόρτινγκ στον τελικό του Σούπερ Καπ, ωστόσο η συνέχεια της ήταν κάτι παραπάνω από επιτυχημένη. Στην πρώτη του χρονιά κατέκτησε το πρωτάθλημα, αναδείχθηκε κορυφαίος προπονητής της χώρας, ενώ κατέγραψε και μία εκπληκτική πορεία έως τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ όπου και έπεσε πάνω στην Μπάγερν Μονάχου του Πεπ Γκουαρντιόλα. Η πρόκριση μπορεί να μην ήρθε αλλά η εικόνα της Μπενφίκα ήταν τέτοια που ανάγκασε τον Ισπανό τεχνικό να δηλώσει πως «η Μπενφίκα έχει την καλύτερη άμυνα στην Ευρώπη». Ένα παράσημο για τον Βιτόρια μέσω ενός εκ των κορυφαίων προπονητών όλων των εποχών.

Στα χέρια η Μπενφίκα παρέμεινε πρωταθλήτρια για μία ακόμη χρονιά (τέταρτη διαδοχική) ενώ κατέκτησε τόσο το Κύπελλο όσο και το Σούπερ Καπ, βάζοντας στην τροπαιοθήκη της τους τρεις εκ των τεσσάρων εγχώριων τίτλων εκείνου του έτους.

Το τέλος της θητείας του στον πάγκο των «αετών»

Η δεύτερη διετία του στον πάγκο των «αετών» δεν ήταν το ίδιο επιτυχημένη με την πρώτη. Η απώλεια του πρωταθλήματος αλλά και η μέτρια πορεία στην Ευρώπη έφεραν την πρόωρη ολοκλήρωση της θητείας του τον Ιανουάριο του 2019.

Ακολούθησαν η Αλ Νασρ της Σαουδικής Αραβίας, όπου και κατέκτησε ένα πρωτάθλημα, ένα σύντομο πέρασμα από την Σπαρτάκ Μόσχας αλλά και η παρουσία του στον πάγκο της εθνικής Αιγύπτου του Μοχάμεντ Σαλάχ.

Πιστός στις ιδέες του αλλά όχι δογματικός

Σε μία προσπάθεια να αναλυθεί το προπονητικό του στιλ κατά την διάρκεια της 3,5 χρόνων θητείας του στην Μπενφικά, θα δει κάποιος πως το σύστημα που επέλεγε στα περισσότερα παιχνίδια ήταν το 4-4-2 με δύο κεντρικούς μέσους και δύο wingers.

Βασικές ιδέες της φιλοσοφίας του είναι η ποιότητα στο παιχνίδι, η υψηλή ένταση των παικτών αλλά και η άμεση ανάκτηση της μπάλας κατά την απώλεια της κατοχής. Παρ’ όλα αυτά όπως έχει ο ίδιος παραδεχθεί «ένας προπονητής δεν πρέπει να είναι δογματικός, αλλά να προσαρμόζεται εύκολα στις δυνατότητες που του προσφέρει το ρόστερ που έχει στα χέρια του». Μία από βασικές αρχές του είναι πως το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που κρίνει την ποιότητα της δουλειάς, καθώς υπάρχουν εξαιρετικοί προπονητές οι οποίοι δεν έχουν κατακτήσει κάποιον τίτλο.

Συνολικά στα 183 ματς του στον πάγκο των αετών της Λισαβόνας είχε απολογισμό 125 νικών, 27 ισοπαλιών και 31 ηττών. Παράλληλα είδε τους ποδοσφαιριστές του σε αυτό το διάστημα να πετυχαίνουν 388 τέρματα και να δέχονται 161.

Οι παγκόσμιοι αστέρες που αναδείχθηκαν δίπλα του

Στα παράσημα της καριέρας του και η ανάδειξη και αξιοποίηση παικτών της ακαδημίας οι οποίοι σήμερα αποτελούν αστέρες του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Κατά την θητεία του στην Μπενφίκα έφερε στην επιφάνεια ποδοσφαιριστές όπως ο Ρούμπεν Ντίας, ο Έντερσον, ο Ζοάο Φέλιξ και ο Ρενάτο Σάντσες. Παίκτες που κατά την αποχώρησή τους έφερες δεκάδες εκατομμύρια ευρώ ως έσοδα στα ταμεία της Μπενφίκα.

Πλέον στα 54, ο Βιτόρια βρίσκεται μπροστά σε μία ακόμη πρόκληση, που τον θέλει να βάζει ξανά τον Παναθηναϊκό σε τροχιά τίτλων και να δίνει στο τριφύλλι ρόλο πρωταγωνιστή.