ΑΕΚ: Το «My Way» του Μάριου Ηλιόπουλου
13.11.24 | 19:36
SHARE IT
Με τη νέα του επίσκεψη στην ΕΠΟ και την -εκ νέου- δίωρη συνάντηση με τον Μάκη Γκαγκάτση ως συνέχεια της πρόσφατης επίσκεψής του στην UEFA και της συζήτησης που είχε εκεί με τον Τσέφεριν με αντικείμενο τη διαιτησία και το ελληνικό ποδόσφαιρο, ο Μάριος Ηλιόπουλος ένα πράγμα δείχνει ξεκάθαρα προς κάθε κατεύθυνση: Ότι δεν είναι διατεθειμένος να αφήσει τίποτα στη μοίρα του και πως αν μη τι άλλο θέλει να παλέψει με ότι… παλεύεται. Το αν οι προσπάθειές του θα έχουν αποτέλεσμα δεν μπορεί να το απαντήσει, τουλάχιστον για την ώρα, κανείς. Το γεγονός, όμως, ότι υπάρχουν σε εξέλιξη κάποιες προσπάθειες είναι κάτι που του αναγνωρίζεται από όλη την κοινωνία της ΑΕΚ, της οποίας ο νέος μεγαλομέτοχος έχει ήδη κερδίσει τη συμπάθεια.
Πολλά εξ όσων διαδραματίζονται από τον Ιούνιο μέχρι σήμερα στην ΑΕΚ έχουν τη σημασία τους όχι μόνο για τους προφανείς λόγους, τους αμιγώς ουσιαστικούς δηλαδή, αλλά και για τα μηνύματα που λαμβάνει ο κόσμος σχετικά με τις προθέσεις του ανθρώπου που εμφανίστηκε απότομα στη ζωή του συλλόγου τον περασμένο Ιούνιο. Ανεξαρτήτως συμπαθειών ή αντιπαθειών (που πάντα υπάρχουν στον πλανήτη ΑΕΚ) το να αντικαθιστάς τον Δημήτρη Μελισσανίδη αφού έχει παραδώσει μια ανταγωνιστική ομάδα και ένα γήπεδο που εξελίχθηκε σε όνειρο ζωής για χιλιάδες ανθρώπους, απλό πράγμα δεν το λες. Όταν βρεθείς σε μια τέτοια θέση, τα διαπιστευτήρια που πρέπει να δώσεις είναι απαιτητικά για να φτάσεις μέχρι την αποδοχή.
Τι βλέπει ο ΑΕΚτζής στον Ηλιόπουλο
Το πώς θα εξελιχθεί στο τέλος η όλη ιστορία δεν το ξέρω γιατί δεν είμαι μέντιουμ. Αυτό που ξέρω είναι ότι αυτή τη στιγμή ο Ηλιόπουλος κερδίζει την εμπιστοσύνη του δύσκολου περίγυρου της ΑΕΚ με το σπαθί του, γιατί βρίσκεται σε εξέλιξη μια προσπάθεια η οποία εκτιμάται.
Ο ΑΕΚτζής βλέπει στο πρόσωπο του νέου μεγαλομετόχου έναν άνθρωπο κατ’ αρχάς large. Με large λογική, ίσως κάπως υπερβολική κάποιες φορές όπως είδαμε στον πρόσφατο καταρτισμό του ρόστερ, αλλά large. Βλέπει έναν άνθρωπο που μπήκε στην ΠΑΕ σε περίοδο που στο -πάντα σημαντικό στο ελληνικό ποδόσφαιρο- παρασκήνιο η ΑΕΚ δεν περνάει ούτε απ’ έξω, όμως δεν το βάζει κάτω και δείχνει τη διάθεση να το παλέψει και εκεί για να εξασφαλίσει το 50-50 και το «ευ αγωνίζεσθαι» όπως λέει και ο ίδιος. Βλέπει την κεφαλή του club να πηγαίνει στα Σπάτα προβληματισμένος για τους τραυματισμούς και να λέει «Τι σας λείπει για να αποφύγουμε το πρόβλημα; Πάρτε το».
Βλέπει έναν παράγοντα που πάει σε μια λογική «ποιος είναι ο καλύτερος, αυτόν θα φέρουμε» αφήνοντας πίσω τις εποχές του «ποιος είναι καλό παιδί και τον συμπαθούμε, αυτόν θα φέρουμε». Κι ας κοστίζει ο καλύτερος ένα καράβι λεφτά, όπως ο Ριμπάλτα με το βαρέων βαρών βιογραφικό. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την εικόνα της καλώς εννοούμενης παιδικότητας που δείχνει την αυθεντική χαρά ενός ανθρώπου που μπλέχτηκε ξαφνικά (τουλάχιστον σε τόσο έντονο βαθμό) με την ΑΕΚ, ήταν το διαβατήριο του Μάριου Ηλιόπουλου για να πάει από το «πού τον βρήκε αυτόν ο Μελισσανίδης» στο «Προχώρα πρόεδρε, είμαστε μαζί σου».
Ο δρόμος είναι δύσκολος αλλά το αντίβαρο προφανές
Είναι όλα τέλεια; Προφανώς και όχι. Και προφανώς υπάρχει ενδεχόμενο να γίνουν λάθη τα οποία με δεδομένο το οικονομικό επίπεδο που κινείται η ΑΕΚ αυτή την εποχή να κοστίσουν ακριβά. Και -ακόμα- πιο προφανώς υπάρχουν αρκετά πράγματα που πρέπει να αλλάξουν στον σύλλογο για να ανέβει επίπεδο αθλητικά και εταιρικά, τα οποία δεν έχουν αλλάξει αφού σε κάποιες παραμέτρους η εξέλιξη του club δεν είναι αντάξια της δυναμικής του αυτή τη στιγμή και θυμίζει λίγο 90s. Γενικά υπάρχουν και άλυτα προβλήματα και εμπόδια και κίνδυνοι, αν είναι δυνατόν να μην υπήρχαν. Για την ΑΕΚ μιλάμε… Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες. Το αντίβαρο, όμως, στους κινδύνους, στα προβλήματα και στα ενδεχόμενα λάθη είναι ακόμα πιο προφανές. Δυο πράγματα χρειάζονται: Χρήμα και καλή διάθεση. Και ο Ηλιόπουλος από το περασμένο καλοκαίρι δείχνει ότι τα έχει και τα δυο.
