Intime

Bloggers

Να παραμείνει το ίδιο σφιχτή η αγκαλιά μας στην Εθνική

15.11.24 | 20:00

Γράφει: Κώστας Βαϊμάκης

Δυστυχώς, όσοι φοβόμασταν το ματς με την Αγγλία, αποδείχθηκε ότι καλώς το φοβόμασταν. Κι ας τους είχαμε κερδίσει στο Ουέμπλεϊ κι ας ήρθαν με 8 απουσίες κι ας γέμισε το ΟΑΚΑ, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια για αγώνα της Εθνικής. Δεν φτάσαμε στο επίπεδο να κερδίζουμε μέσα – έξω ομάδες επιπέδου Αγγλίας, που είναι στην πεντάδα της παγκόσμιας κατάταξης ή εκεί γύρω, που έπαιξε σε δυο συνεχόμενους τελικούς Euro, που έχει παίκτες αξίας πολλών εκατομμυρίων – όσο κι αν είναι υπερτιμημένοι και υπερ-κοστολογημένοι οι Άγγλοι ποδοσφαιριστές. Δεν φτάσαμε εκεί – τουλάχιστον όχι ακόμα και μακάρι να γίνει κάποια στιγμή αυτό, να μπορούμε να μπαίνουμε στο γήπεδο κοιτώντας στα μάτια κάθε ομάδα που θα βρεθεί στο δρόμο μας, κάτι που ακούγεται πολύ ωραίο αλλά και τρομερά δύσκολο.

Ήρθαν οι Άγγλοι με 8 απουσίες, αλλά ήρθαν με κίνητρο, πνευματική ετοιμότητα και ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο. Αυτοί που αντικατέστησαν αυτούς που δεν ταξίδεψαν, ήθελαν κάτι να «πουν» – όχι τόσο στον νυν προπονητή τους, αλλά στον Τόμας Τούχελ, που θα αναλάβει τα καθήκοντά του επίσημα σε λίγες εβδομάδες, ώστε να τους υπολογίζει πιο ενεργά. Είχαν επίσης κάτι να «πουν» στους Άγγλους που αμφισβήτησαν την ίδια τους την Εθνική αλλά και στους συμπαίκτες τους που δεν ήρθαν στην Ελλάδα, για σοβαρούς ή λιγότερο σοβαρούς λόγους.

Στο πρώτο γκολ όλο μας το πλάνο πήγε περίπατο

Ότι κι αν είχε πει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς πριν το ματς, ότι δηλαδή η ομάδα μας είναι «υποχρεωμένη» να μπαίνει στο γήπεδο κυνηγώντας τη νίκη, ακόμα κι αν βολεύεται και με ισοπαλία, είναι ξεκάθαρο στο μυαλό όλων μας ότι η Εθνική μας μπήκε στο ματς, έχοντας ως βασικό άξονα του πλάνου της το μηδέν πίσω. Να κοντρολάρουμε το παιχνίδι, να μην λαχταρήσουμε πίσω, να μπορούμε να «μετρηθούμε» στο κέντρο και να ψάξουμε να βρούμε τις στιγμές μας μπροστά, όποτε αυτές παρουσιαστούν. Να κάνουμε με άλλα λόγια ένα ματς παρόμοιο με αυτό του Ουέμπλεϊ, με ακόμα περισσότερο μυαλό και υπομονή. Τότε βέβαια δεν υπήρχε κανενός είδους «πρέπει», ούτε κανένα διακύβευμα. Κανείς δεν θα έλεγε το παραμικρό άμα χάναμε, σε μια βραδιά που ήταν και βαθιά φορτισμένη από τον χαμό του Τζορτζ Μπάλντοκ. Τώρα, υπήρχε και «πρέπει» και στόχος και διακύβευμα και ένα γεμάτο ΟΑΚΑ και προσδοκίες υψηλές. Αλλά υπήρχε και η Αγγλία.

Το γρήγορο γκολ, δεν βάρυνε απλά τα δικά μας πόδια και ελάφρυνε τα αγγλικά. Κυρίως, φανέρωσε τις δικές μας αδυναμίες και τα προτερήματα των αντιπάλων μας, που χτύπησαν από τις πτέρυγες, «γέμισαν» χαμηλά στην περιοχή μας και όχι με «καμινάδες» και μας έκαναν τη ζημιά, πριν προλάβει ο προπονητής μας να δώσει εντολή να λάβουν βοήθεια ο Ρότα και ο Τσιμίκας. Οι οποίοι Ρότα και Τσιμίκας, είτε λόγω πλάνου, είτε λόγω ενστίκτου, ήταν αυτοί που απείλησαν πριν το κάνει οποιοσδήποτε άλλος επιθετικός ή μέσος: ο Ρότα είχε πρώτος ένα ακίνδυνο σουτ με το αριστερό, ο Τσιμίκας είχε τη μεγάλη μας ευκαιρία στο πρώτο ημίχρονο που έβγαλε ο Πίκφορντ. Λίγες ευκαιρίες, σε ένα παιχνίδι που δεν μας «αναλογούσαν» περισσότερες, που έπρεπε να επιτεθούμε συγκρατημένα και χωρίς «τρέλες», για να μην φάμε και δεύτερο και τελειώσει η σεμνή τελετή.

Όταν πια ρισκάραμε, εκεί τέλειωσε το ματς

Στην επανάληψη, όσο κυλούσε το παιχνίδι, ήταν αναγκαστική συνθήκη να ρισκάρουμε λίγο παραπάνω για να μπορέσουμε να ισοφαρίσουμε και να κλειδώσουμε την πρώτη θέση. Αλλά η πραγματικά καλή μας στιγμή, ήταν αυτή με τον Ιωαννίδη – οι Άγγλοι βρήκαν πιο ανοιχτή την άμυνά μας, πιο «άδειο» το κέντρο μας, πιο αγχωμένα τα μυαλά μας και τέλειωσαν το ματς με το δεύτερο γκολ. Το τρίτο γκολ – και γενικά το 0-3 – θα έλεγα ότι μάλλον μας αδικεί; Δεν είχαμε εικόνα «τριάρας», δεν είμασταν σκορποχώρι, δεν ήταν το ματς «γάτα και ποντίκι» αλλά ο φωτεινός πίνακας έγραψε 0-3. Κι αυτή ακριβώς είναι η στιγμή που πρέπει να γίνει η σωστή αποτίμηση της κατάστασης, χωρίς υπερβολές, αλλά και δίχως κανενός είδους ισοπέδωση.

Η Εθνική αυτή, η βερσιόν του Γιοβάνοβιτς, αρέσει πολύ – κι υπάρχει λόγος γι’ αυτό: είναι Ομάδα, έχει ρόλους, έχει αρχές, έχει χημεία και συνεργασίες, έχει καθοδήγηση από τον πάγκο. Δείχνει να έχει όλα τα σωστά υλικά και συστατικά για να πετύχει τους στόχους της, για να βρεθεί σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης, αρχής γενομένης από το επόμενο Μουντιάλ. Αλλά όλο αυτό που φτιάχνεται και αγκαλιάστηκε από τον κόσμο, πρέπει να συνεχίσει να φτιάχνεται με την ίδια υπομονή και δουλειά και να συνεχίσει να αγκαλιάζεται με την ίδια αγάπη από τον κόσμο. Με άλλα λόγια να μην εξατμίστηκε το ενδιαφέρον για την Εθνική μετά την ήττα από την Αγγλία και να μην ήταν η μοναδική έγνοια να βγουν φωτογραφίες και σέλφι από το γεμάτο ΟΑΚΑ, διότι ήταν «της μοδός».