Bloggers

Πόσο κρατάει η κανονικότητα στην ΑΕΚ;

02.12.24 | 10:17

Όλοι μιλούν για επαναφορά στις «εργοστασιακές ρυθμίσεις» της ΑΕΚ μετά την άνετη νίκη της επί του Άρη στην OPAP Arena. Όλοι μιλούν για κανονικότητα, «να αυτή είναι η ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα που ξέρουν», «Ε, τί; ξέχασαν την μπάλα;», «Επανήλθε ο Πελάδο», «Όλα καλά παιδιά, μια κρίση ήταν, ξεπεράστηκε».

Αυτή η κανονικότητα όμως, πόσο κρατάει στην Ένωση; Από αυτά που βλέπουμε γύρω-γύρω μέχρι το επόμενο παιχνίδι. Μέσα στην ομάδα ευτυχώς τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά δομημένα και αυτό φάνηκε από τις αντιδράσεις των παικτών μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Το κουβάρι των ποδοσφαιριστών που τύλιξε τον Αργεντίνο τεχνικό μετά την επίτευξη των γκολ είναι το πιο ξεκάθαρο μήνυμα που μπορεί να περαστεί ως απάντηση για την «άρρωστη κατάσταση» στην οποία υποτίθεται ότι είχε επέλθει ο σύλλογος.

Πάντα θα υπάρχουν οι ΟΓΗΒ

Η εικόνα των αγκαλιασμένων παικτών βασικών και αναπληρωματικών μαζί με τον Αλμέιδα ήταν τουλάχιστον συγκινητική και δείχνει ότι τα θεμέλια στα αποδυτήρια είναι ακόμα γερά.

Έξω από την ομάδα μπορεί να γίνεται της κακομοίρας από εικασίες, κατηγορίες παικτών και προπονητή, διάδοση κακών (και συνήθως ψευδών) ειδήσεων. Το θέμα μας είναι να κρατηθούν τα στεγανά στα Σπάτα ώστε να μην εισέλθει η μπόχα όλων αυτών μέσα και μολύνει την ομάδα.

Οι ΟΓΗΒ (όπου γέρνει η βάρκα) πάντα θα υπάρχουν να μας εντυπωσιάζουν με την σκληρή αλλά φυσικά με καλό σκοπό «κριτική» τους και λίγες ώρες μετά να μας αφήνουν με το στόμα ανοιχτό από τις κωλοτούμπες και τα «εγώ πάντα πίστευα».

Φυσικά και είναι φυσιολογικό να αλλάζεις γνώμη και να αναθεωρείς τις απόψεις σου. Αλλά όχι να υιοθετείς και μια διαφορετική άποψη κάθε εβδομάδα. Κάπου (όλοι μας) πρέπει να έχουμε κάποιες σταθερές.

Σε κάθε… στραβή

Οι σταθερές αυτού του blog αναγνωρίζουν ότι οι αλλαγές ήταν εξαιρετικές πολλές και κάποιες από αυτές ιδιαίτερα οδυνηρές για την ΑΕΚ φέτος. Εξ ου και η δυσκολία να βρεθεί -ακόμα- η σωστή ισορροπία εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου.

Το έμψυχο δυναμικό υπάρχει και δεν χάνει το ταλέντο του ανα εβδομάδα. Ο προπονητής είναι «giver» και το αποδεικνύει παιχνίδι με το παιχνίδι.

Δεν είναι δυνατόν λοιπόν, σε κάθε «στραβή» να θυμόμαστε τον αποκλεισμό από την Νόα (δηλαδή ειλικρινά, γκόμενα να ήταν θα την είχαν ξεπεράσει κάποιοι) και να λέμε «φέτος ο Αλμέιδα δεν μπορεί», σε ΕΝΑ κακό παιχνίδι ενός εκ των καλύτερων ποδοσφαιριστών να βγάζουμε ιστορίες που θα ζήλευε και η Τζ.Κ. Ρόουλινγκ και η κανονικότητα της ομάδας να αλλάζει πιο συχνά και από τον καιρό.

Ναι, εδώ είναι Βαλκάνια. Ναι, εδώ δεν έχουμε υπομονή. Ναι, εδώ, δεν έχουμε ποδοσφαιρική παιδεία. Ε, ας το βουλώσουμε και ας ψάξουμε να τα βρούμε. Μετά ας ξαναμιλήσουμε για μπάλα.