Τι πήρε η ΑΕΚ από τις καλοκαιρινές της μεταγραφές;
27.12.24 | 14:31
SHARE IT
Η μέχρι τώρα σούμα των καλοκαιρινών μεταγραφών της ΑΕΚ και όσα κατάφεραν να δώσουν στην ομάδα μέχρι το τέλος του 2024. Ποιοι έχουν κάνει ήδη τη διαφορά, ποιους η ομάδα περιμένει και εκείνοι που δεν κατάφεραν να αποκτήσουν ρόλο στο ροτέισον του Ματίας Αλμέιδα. Πάμε να τα δούμε με τη σειρά.
Αλμπέρτο Μπρινιόλι
Ο Ιταλός έχει πάρει μέχρι στιγμής τα ματς του Κυπέλλου. Ένας τραυματισμός στο ζέσταμα του αγώνα με την Ίντερ Ντ’ Εσκάλντες τον κράτησε εκτός για μήνες οι οποίοι προστέθηκαν στους προηγούμενους μήνες που ήταν εκτός δράσης στον Παναθηναϊκό. Το πρώτο του δείγμα είναι καλό, έχει δεχτεί ένα γκολ σε τρία ματς ενώ έχει στοιχεία αρκετά χρήσιμα για τον τρόπο που παίζει η ομάδα: Καλός με τα πόδια, παίζει μακριά από το τέρμα και βγαίνει σαν λίμπερο για να καλύψει τα -πολλά- μέτρα που έχουν συνήθως στην πλάτη τους οι αμυντικοί της ΑΕΚ.
Σωτήρης Τσιλούλης
Όπως αποδεικνύεται η προσθήκη του στο ρόστερ δεν είχε καμία χρήση. Με τα «κιτρινόμαυρα» έχει παίξει για 15 λεπτά με την πρώτη ομάδα και ένα 90λεπτο κόντρα στην Παναχαϊκή με την ΑΕΚ Β μέσα στο «Σεραφείδειο». Το ενδεχόμενο να αποχωρήσει ακόμα και τον Γενάρη είναι αρκετά πιθανό.
Θωμάς Στρακόσα
Ήρθε στην ομάδα έχοντας πίσω του τη συμμετοχή στο Euro ως βασικός με την Εθνική Αλβανίας. Ξεκίνησε πολύ άσχημα με σοβαρά λάθη στα ευρωπαϊκά προκριματικά. Ένα πέναλτι από δικό του λάθος με την Ίντερ Ντ’ Εσκάλντες και δυο εφιαλτικά λάθη στην Αρμενία με τη Νόα. Παρόλα αυτά με την πάροδο του χρόνου γινόταν ολοένα και καλύτερος, δίνοντας αρκετά μεγάλη βοήθεια στην ομάδα. Κάτω από το τέρμα είναι φανταστικός, ωστόσο η μπάλα στα πόδια δεν είναι το δυνατό του σημείο. Παρόλα αυτά, η γενική εικόνα του αποτελεί αναβάθμιση ως προς το τι είχε συνηθίσει η ΑΕΚ να έχει στην υπεράσπιση των γκολπόστ της. Έχει πάρει μέχρι στιγμής όλα τα ματς πρωταθλήματος, έχει δεχτεί 10 γκολ σε 16 αγωνιστικές τα οποία είναι λιγότερα σε σχέση με τα «προσδοκώμενα» βάσει των εναντίον του expected goals. Η εικόνα του παθητικού του χάλασε στο Καραϊσκάκη χωρίς ωστόσο ο ίδιος να έχει σοβαρή ευθύνη. Ίσα-ίσα που ήταν εκ των κορυφαίων της ΑΕΚ σε εκείνο το εφιαλτικό βράδυ στο Φάληρο…
Ρομπέρτο Περέιρα
Άργησε να μπει ενεργά στο ροτέισον του Αλμέιδα, ωστόσο όταν μπήκε έδειξε ότι ο προπονητής τον υπολόγιζε για τον πιο νευραλγικό ρόλο που υπάρχει στην ομάδα: Σε ένα timing που δεν έπαιζε ο Πινέδα, ο Αλμέιδα αποφάσισε ότι ο «Τούκου» είναι ο παίκτης που πρέπει να τον αντικαθιστά ως ρόλο μέσα στην ομάδα. Άδικο εν μέρει αυτό, γιατί αυτό που δίνει ο Πινέδα δεν αντικαθίσταται ως γνωστόν στην ΑΕΚ. Χωρίς τον Πινέδα η εικόνα του Περέιρα ήταν συγκεκριμένων κυβικών. Με τον Πινέδα μαζί, όμως, όπως φάνηκε και στο ματς Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ είναι εφικτό να αξιοποιηθούν οι δυνατότητές του προς όφελος της ομάδας. Δεν έχει νούμερα, από πλευράς γκολ και ασίστ. Δεν λες ότι κάνει τη διαφορά, όμως έχει χρήση στην ομάδα και δείχνει ότι μπορεί να τη βοηθήσει αν «παντρευτούν» σωστά τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά με τους υπόλοιπους στο κέντρο.
Αμπουμπακάρι Κοϊτά
Έδειχνε να είναι η πιο to the point μεταγραφή της ΑΕΚ και εκείνος που έπεσε πιο γρήγορα σε σχέση με τους άλλους στα βαθιά. Μέχρι την 8η αγωνιστική και το ματς με τον ΠΑΟΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια έπαιξε όλα τα ματς ως βασικός. Από τότε, όμως, και έπειτα όχι απλά έχασε τη θέση του στην 11άδα αλλά μετράει μόλις τρεις συμμετοχές: 27 λεπτά με τον Αστέρα, 25 με τον Άρη και 16 με τον Λεβαδειακό. Ο λόγος; Η απόκτηση του Μαρσιάλ και η εδραίωσή του στο αριστερό φτερό της επίθεσης. Όταν έχεις τον Μαρσιάλ δεν τίθεται καν θέμα για το αν είναι σωστό ή όχι το παραπάνω. Το οξύμωρο του πράγματος είναι ότι πλέον έχει χρήση παγκίτη ένας παίκτης που αποκτήθηκε πριν από μερικούς μήνες έναντι του ποσού των 4 εκατ ευρώ που καθιστά τη μεταγραφή των μια εκ των ακριβότερων στην ιστορία του club. Στο διάστημα που πρόλαβε να αγωνιστεί, πάντως, έδειξε τα χαρακτηριστικά του τα οποία ήταν εμφανή από την εποχή της Σεντ Τρούιτεντ: Αριστερό εξτρέμ στρατιώτης, πάει πολύ στο ένας εναντίον ενός με αγαπημένη του κίνηση να συγκλίνει προς τα μέσα και να σουτάρει.
Μόουζες Οντουμπάτζο
Προσωπική επιλογή του Αλμέιδα στο πλαίσιο της αναζήτησης ενός παίκτη που απλά θα πλαισιώσει τον Ρότα ως δεύτερη λύση. Έχει πάρει μόλις 4 ματς ως βασικός, έχει περάσει και 4 φορές ως αλλαγή, ωστόσο δεν έχει καταφέρει να κάνει αισθητή την παρουσία του. Για να είμαστε ειλικρινείς, όμως, δεν υπήρχε και κάποια μεγάλη προσδοκία ότι θα το κάνει. Έχει βεβαίως τα ελαφρυντικά του αφού είναι σε νέα ομάδα και δεν έχει πάρει συνεχόμενα παιχνίδια να βρει ρυθμό. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι ο Οντουμπάτζο το πρόβλημα της ΑΕΚ.
Έρικ Λαμέλα
O μήνας Δεκέμβρης ήταν ο καλύτερός του με διαφορά στην ΑΕΚ αφού ήταν ο μήνας με τα περισσότερα ουσιαστικά πεπραγμένα του με τα «κιτρινόμαυρα»: Ασίστ στο «Γεντί Κουλέ» με τον ΟΦΗ, ασίστ στη Λαμία και γκολ με τον ΠΑΟΚ μέσα στη Φιλαδέλφεια για το Κύπελλο. Στο προ-Δεκεμβρίου διάστημα η κουβέντα για το κατά πόσο έκανε καλά ο Αλμέιδα να τον φέρει έδινε και έπαιρνε στα πέριξ της Νέας Φιλαδέλφειας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και στα καλά ματς της ΑΕΚ στη σεζόν ο Λαμέλα έλειπε (π.χ. στο 4-0 με τον Άρη που ήταν τιμωρημένος) και κανείς σε όλη τη Φιλαδέλφεια δεν αναρωτήθηκε πού είναι ή τον αναζήτησε. Ίσα-ίσα που οι περισσότεροι στάθηκαν τότε στο γεγονός ότι στην «καλή» 11άδα της ΑΕΚ δε χωράει ο Λαμέλα.
Η ποιότητα, όμως, είναι μεγάλο πράγμα στο ποδόσφαιρο και ποτέ δε γίνεται να την υποτιμάς ή να την περιφρονείς. Προφανώς η ΑΕΚ περιμένει παραπάνω από μια ασίστ στην Κρήτη, ένα ξυραφένιο χτύπημα στη Λαμία και ένα γκολ με τον ΠΑΟΚ. Ωστόσο ακόμα και αυτά -που έβγαλαν την ομάδα από τη δύσκολη θέση στον χρόνο που διαδραματίστηκαν- είναι ένα δείγμα της μεγάλης ποδοσφαιρικής του πάστας. Το αν θα υπάρξει διάρκεια είναι άλλο πράγμα και θα το δείξει το γρασίδι. Η ΑΕΚ από τον Λαμέλα δεν πήρε ακόμα αυτά που πίστευε, πήρε ένα δείγμα και ελπίζει σε ένα καλύτερο… αύριο.
Φρανζί Πιερό
Για την αποτελεσματικότητά του δε χρειάζεται να πούμε περισσότερα από το γεγονός ότι έχει ήδη 4 γκολ σε 765 λεπτά ενός πρωταθλήματος στο οποίο μπήκε απότομα. Για τη γενικότερη εικόνα του, με εξαίρεση το βαρύ κορμί του (το οποίο χρησιμοποιεί σαν «όπλο» του στις μονομαχίες) όλα τα άλλα τα έχει θετικά: Κρατάει μπάλα, την σπάει σωστά, ξέρει ποδόσφαιρο, έχει τεχνική, έχει καλές κινήσεις, έχει σεντερφορίσιο IQ, είναι ψηλός. Από τους φορ που κάθε προπονητής θέλει να έχει στο ρόστερ του. Ενδεχομένως με Μαρσιάλ και Γκαρσία στην ίδια 11άδα η χρήση του Πιερό να είναι κάπως πιο ειδικών συνθηκών. Παρόλα αυτά έχει χρήση στην ΑΕΚ, της δίνει ουσία και -πάνω από όλα- έχει καλή επαφή με το γκολ.
Άντονι Μαρσιάλ
Για τον Μαρσιάλ τα πολλά λόγια είναι φτώχεια αφού η τεράστια ποιότητά του είναι -κακά τα ψέματα- τρία επίπεδα πάνω από το υπόλοιπο ελληνικό πρωτάθλημα. Δεν είναι στο 100% σε καμία περίπτωση και ξεκάθαρα έχει αρκετό δρόμο μέχρι να φτάσει στα προσδοκώμενα επίπεδα ετοιμότητας, ωστόσο τη διαφορά την έχει ήδη κάνει, τόσο σε επίπεδο δημιουργίας (αγωνιζόμενος ως αριστερός εξτρέμ) όσο και εκτέλεσης. Σε 12 συμμετοχές σε πρωτάθλημα και Κύπελλο (858 λεπτά) έχει ήδη 5 γκολ και 2 ασίστ ενώ είναι ήδη τρίτος στο πρωτάθλημα στην κατηγορία expected goals & expected assists με μέσο όρο ανά 90λεπτο 0.6. Σε απλά ελληνικά αυτό μεταφράζεται σε αυτό που δείχνει η εικόνα του: Ξέρεις ότι πάντα, σε κάθε ματς, κάτι θα κάνει είτε μοιράζοντας είτε εκτελώντας. Η μέχρι στιγμής παρουσία του στην ΑΕΚ έχει δημιουργήσει εμπράκτως στην ομάδα την προσδοκία ότι ο Γάλλος σταρ μπορεί να κάνει τη διαφορά. Ο Αλμέιδα του δίνει συνεχόμενο χρόνο για να τον βοηθήσει να βρίσκει ρυθμό παίζοντας και η ζωή δείχνει ότι αυτό το σκεπτικό δουλεύει. Δεν είναι πάντα στο top επίπεδο, έχει τα σκαμπανεβάσματά του, ωστόσο έχει αποδείξει ότι τη διαφορά μπορεί να την κάνει στη μέτρια μέρα του, περιμένοντας τη στιγμή του. World class παίκτης χωρίς δεύτερη κουβέντα.
