Bloggers

Τα «φιλικά», τα «εχθρικά» και το μεγάλο «πρέπει» της Πέμπτης

17.02.25 | 14:31

Το παιχνίδι κόντρα στο Βόλο, ήταν πάνω – κάτω όπως το περίμενα να είναι: ο Παναθηναϊκός βρέθηκε στο ΟΑΚΑ «τραυματισμένος» από τις τρεις διαδοχικές ήττες, κουρασμένος από το μακρινό ταξίδι και το απαιτητικό ματς με τη Βίκινγκουρ, με απουσίες, με τσακισμένη ψυχολογία, με πρόστιμο από τον ιδιοκτήτη της ομάδας, με «ανάθεμα» από μεγάλη μερίδα του κόσμου.

Όχι και οι καλύτερες συνθήκες να παίξεις ένα παιχνίδι do-or-die, το πρώτο από τα πολλά παρόμοια που ακολουθούν και μάλιστα σε ένα τερέν που ξαφνικά έγινε βαρύ κι ασήκωτο από την καταρρακτώδη βροχή που έπιασε λίγο πριν τη σέντρα.

Τα έκανε όλα καλά ο Παναθηναϊκός στο μεγαλύτερο κομμάτι του αγώνα και στη συνέχεια παραλίγο να τα κάνει όλα λάθος: εκεί που πίστεψε ότι «καθάρισε» το παιχνίδι κάνοντας το 2-0 και θα μπορούσε να διαχειριστεί με ηρεμία και σύνεση τον υπόλοιπο χρόνο, χωρίς να σπαταλήσει άλλες δυνάμεις και χωρίς να ζοριστεί, ήρθε η μείωση του σκορ και μαζί ήρθαν τα «μαύρα σύννεφα», οι σκέψεις «μην πάθουμε κανένα κακό», η οπισθοχώρηση, τα δικαιώματα στον αντίπαλο.

Δεν δέχθηκε τελικά το 2-2 στην καλή ευκαιρία του Βόλου, δεν έκανε εκείνος το 3-1 στην καλή ευκαιρία του Τζούρισιτς, οπότε τέλος καλό, όλα καλά και πάμε παρακάτω: στην Πέμπτη, τη βραδιά όπου η ομάδα οφείλει να σώσει την ευρωπαϊκή της υπόσταση, περνώντας την Ισλανδική ομάδα.

Όλα τα παιχνίδια είναι «μάχη». Για τον Παναθηναϊκό, όχι για όλους…

Δεν θα του χαριστεί κανένας και τίποτα του Παναθηναϊκού, σε κανένα παιχνίδι του. Ούτε οι αντίπαλοι – και πολύ καλά κάνουν και χτυπάνε με λύσσα τα παιχνίδια απέναντί του, εντός ή εκτός έδρας – ούτε οι διαιτητές, που δεν του δίνουν ούτε τον πυρετό τους.

 

 

Για ένα ακόμα παιχνίδι, ένας διαιτητής αγνόησε τους κανονισμούς – αυτή τη φορά αποφάσισε ότι δεν θα δείξει δεύτερη κίτρινη κάρτα σε παίκτη που ήταν ήδη κιτρινισμένος.

Στον προηγούμενο αγώνα δόθηκε ένα πέναλτι σε βάρος του που δεν ήταν, πιο πριν δεν του δόθηκε καθαρό πέναλτι – και πάει λέγοντας.

Η προπαγάνδα, η λάσπη και η αθλιότητα των τελευταίων εβδομάδων, η ενορχηστρωμένη επίθεση από τηλεοπτικές εκπομπές, φυλλάδες, σάιτς, social media και «κύκλους ομάδων», που παρουσίαζαν τον Παναθηναϊκό «ευνοημένο» και «χαϊδεμένο παιδί της Κυβέρνησης», έπιασαν τόπο.

Αποτέλεσμα; Για μια ακόμα χρονιά όποτε φωνάζει δικαίως για τη διαιτησία να του λένε «σκάσε!» και να αποκαλούν «γραφικό» όποιον τολμήσει να ζητήσει το δίκαιο και το προφανές.

Ο Γκέμπελς χαμογελά περήφανα από εκεί που βρίσκεται με τα κατορθώματα κάποιων… Και ό,τι και να λέει ο Λανουά, όσο και να τον δικαιώνει για τα παράπονά του, μετά την απομάκρυνση από το γήπεδο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.

Μέσα σε όλα αυτά, ο συμπαθής κατά τα άλλα κ. Μπράτσος, προπονητής του Βόλου, όπως προ μερικών εβδομάδων ο συμπαθής κ. Παντελίδης, προπονητής του Αστέρα, είπε να κάνει «το κομμάτι του», να κάνει κάτι σχόλια για τους παίκτες του Παναθηναϊκού ότι έκαναν καθυστερήσεις στο τέλος και για ατυχία της ομάδας του.

Ατυχία οι 18-6 τελικές υπέρ των «πράσινων», φυσικά κόουτς… Όσο για την τακτική των καθυστερήσεων και το «πέσε κάτω να κερδίσουμε χρόνο», ας μην συζητήσουμε ποιες ομάδες το έχουν κάνει «επιστήμη» – πάντως ο Παναθηναϊκός σίγουρα δεν είναι μια απ’ αυτές.

Οπότε λίγος σεβασμός δεν βλάπτει, ειδικά όταν οι προπονητές είναι λαλίστατοι μετά από παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό, αλλά «Μουγγοθόδωροι» μετά από παιχνίδια με άλλες ομάδες.

 

 

Ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει να δίνει μάχες, σε κάθε του ματς, εύκολο ή δύσκολο, διότι «φιλικά» δεν έχει το δικό του μενού.

Κανείς δεν δηλώνει 6 τιμωρημένους να εκτίσουν ποινές εναντίον του, σε κανέναν δεν έχει δώσει μισό εκατομμύριο για να αγοράσει παίκτη του οποίου το συμβόλαιο τελειώνει το καλοκαίρι και τελικά να τον αφήσει δανεικό στην ομάδα απ’ όπου τον αγόρασε.

Αν είχε κάνει κανένα τέτοιο ο Παναθηναϊκός με κανέναν παίκτη π.χ. από τον Λεβαδειακό και στο επόμενο μεταξύ τους παιχνίδι ο Λεβαδειακός κατέβαινε χωρίς 6 βασικούς παίκτες, το MEGA θα είχε διακόψει το πρόγραμμά του, θα είχε βγάλει έκτακτο δελτίο και θα έκανε λόγο για «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».

Τώρα, είναι απλά (Συννεφιασμένη) Κυριακή…

Την Πέμπτη τα σπουδαία

Δεν ξέρω ποιος θα λείπει και ποιος επιστρέφει την Πέμπτη. Πόσο κουρασμένοι είναι οι παίκτες που έχουν «τραβήξει κουπί», πώς είναι η ψυχολογία τους, τι λένε οι μετρήσεις που κάνουν και τι ένταση θα έχουν στα τρεξίματά τους.

Αυτά, τα γνωρίζει ο Βιτόρια και το επιτελείο του. Αυτό που ξέρω, είναι πως όποιοι κι αν παίξουν, σε όποια κατάσταση κι αν είναι, είναι χρέος τους απέναντι στην ομάδα που αγωνίζονται, τη φανέλα που φοράνε και τον κόσμο της ομάδας να προκριθούν.

Οι Ισλανδοί, «μύρισαν αίμα» και το πήραν στα σοβαρά: παραιτήθηκαν από το Λιγκ Καπ της χώρας τους και ήρθαν από το Σάββατο στην Ελλάδα για να προσαρμοστούν στις συνθήκες της χώρας μας – η πλάκα είναι βέβαια ότι την Πέμπτη, θα έχει πιθανότατα στο ΟΑΚΑ «συνθήκες Ισλανδίας» με πολύ κρύο.

Εκείνοι το έχουν πάρει πολύ σοβαρά – περιμένω το ίδιο σοβαρά να το έχουν πάρει και οι παίκτες του Παναθηναϊκού και να πράξουν το αυτονόητο.