Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη…

04.03.24 | 00:43

Η ΑΕΚ πήρε ό,τι άξιζε στο «Κλεάνθης Βικελίδης» χάνοντας μέσα από τα χέρια της ένα ακόμα τρίποντο στη Θεσσαλονίκη λίγο πριν το φινάλε, ξανά από στατική φάση, όπως συνέβη και στο γήπεδο της Τούμπας με τον ΠΑΟΚ πριν από μερικές εβδομάδες.

Παρά το ροτέισον ενόψει Παναιτωλικού ο Άρης έπαιξε για τη φανέλα και την ιστορία του (και του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια) απέναντι στην μπλαζέ ΑΕΚ η οποία έβγαλε έλλειμμα σοβαρότητας, έπαιξε με τη φωτιά και στο τέλος κάηκε. Στα πολύ, πολύ θετικά για την Ένωση από αυτό το μέτριο παιχνίδι για την ίδια ήταν η πολύ καλή εμφάνιση του Λιούμπισιτς στο ντεμπούτο του ως βασικός. Ο Κροάτης έδειξε -για μια ακόμα φορά- ότι διαθέτει στοιχεία τα οποία δεν έχει άλλος χάφ του ρόστερ και από εδώ και πέρα όλα δείχνουν ότι θα τον βλέπουμε τις συμμετοχές του να πυκνώνουν σε χρόνο.

Σημαντικό πρόβλημα στη διαχείριση του αποτελέσματος

Η ΑΕΚ έχει συνολικά 8 ισοπαλίες στο πρωτάθλημα. Παράδοξο; Όχι, τουλάχιστον σε ένα βαθμό. Ο συνολικός απολογισμός των απωλειών της στην κανονική περίοδο ήταν 9 (8 ισοπαλίες και 1 ήττα), τη στιγμή που οι ανταγωνιστές της είχαν από 7, 8 και 9 απώλειες. Ποδόσφαιρο είναι, γίνονται αυτά, ιδιαίτερα σε έναν ανταγωνισμό που είναι τόσο κοντά όσο οι πρωτοπόροι του ελληνικού πρωταθλήματος.

Το παράδοξο είναι, όμως, άλλο. Η ΑΕΚ στις 7 από τις 8 ισοπαλίες της ήταν η ομάδα που προηγήθηκε, κατάφερνε να ξεκλειδώσει τα ματς και εκείνη που ισοφαρίστηκε. Με εξαίρεση το ματς με τον Πανσερραϊκό στη Νέα Φιλαδέλφεια που ΟΚ, στράβωσε, σε όλα τα υπόλοιπα της Ένωσης που έληξαν ισόπαλα, ήταν η ομάδα που είχε το προβάδισμα και δεν κατάφερε να το διαχειριστεί. Κι αν τα εντός έδρας ματς με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ ήταν ντέρμπι, κι αν το ματς με τον Άρη στο Χαριλάου είναι παραδοσιακά ένα μεγάλο ματς, αυτό συνέβη με τον Πανσερραϊκό στις Σέρρες, στην Κηφισιά και στο Αγρίνιο.

Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση…

Δεύτερο σερί ματς που ο αντίπαλος της φέρνει τούμπα το προβάδισμα

Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη είναι και το γεγονός ότι η ΑΕΚ σε δυο διαδοχικά παιχνίδια απέναντι σε ομάδες που έκαναν εκτενές ροτέισον είδε τον αντίπαλο να φέρνει τούμπα το αρχικό της προβάδισμα. Τόσο ο ΠΑΣ Γιάννενα την περασμένη Τετάρτη στη Φιλαδέλφεια όσο και ο Άρης στο Χαριλάου γκρέμισαν σαν… χάρτινο πύργο το προβάδισμα της Ένωσης. Αυτό ήταν το αρνητικό σκέλος. Γιατί υπήρχε και θετικό: Ότι η ομάδα βρήκε τα αποθέματα να κάνει την ανατροπή στην ανατροπή και τις δυο φορές. Ποδόσφαιρο είναι, όμως, δε θα έχουν όλα τα ματς happy end. Και το ματς της Θεσσαλονίκης δεν είχε.

Μεγάλη κουβέντα με τις αλλαγές, αλλά…

Γίνεται μεγάλη κουβέντα για τις αλλαγές του Αλμέιδα, σε ένα ακόμα βράδυ που το ματς στράβωσε για την ΑΕΚ. Το ίδιο είχε γίνει και στην Τούμπα. Λίγες μέρες πριν υπήρξε συνολική αποθέωση του Αλμέιδα για το πόσο καλά χειρίζεται τις πέντε αλλαγές και για την ανατροπή στην ανατροπή κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννενα που ήρθε από τον πάγκο.

Δε βαριέσαι, έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Με την υποσημείωση ότι δέχομαι όλες τις ενστάσεις για τις αλλαγές και για το γεγονός ότι η ΑΕΚ ήταν κακή στο φινάλε του ματς στο Χαριλάου, η απορία μου είναι η εξής: Η ομάδα τελείωσε το παιχνίδι με τους Πιζάρο αριστερά, Πινέδα δεξιά, Τσούμπερ φορ και Αραούχο πίσω του, παίζοντας με δυο αμυντικά χαφ τους Γιόνσον και Σιμάνσκι. Είναι φυσιολογικό με όλους αυτούς τους παίκτες μέσα να μην μπορεί να αλλάξει τρεις πάσες και να διαχειριστεί το υπέρ της (μέχρι τότε) αποτέλεσμα; Όχι λέω εγώ.