ΑΕΚ: Νίκολιτς, το εντελώς αντίθετο από τον Αλμέιδα
13.06.25 | 11:10
SHARE IT
H απάντηση στην ερώτηση «τι ποδόσφαιρο περιμένουμε να δούμε από τον Μάρκο Νίκολιτς στην ΑΕΚ» είναι πάρα πολύ απλή: Εντελώς διαφορετικό σε σχέση με το ποδόσφαιρο του Ματίας Αλμέιδα. Αν κρίνουμε γενικότερα από τις προηγούμενες ομάδες του Σέρβου τεχνικού και ειδικότερα από την περσινή στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η διαπίστωση ότι ο Νίκολιτς ποντάρει σε εντελώς διαφορετικά πράγματα σε σχέση με τον Αργεντίνο, είναι ένα προφανές και εύκολο συμπέρασμα.
Δεν πιστεύει στην πίεση ψηλά
Σε αντίθεση με τον Αλμέιδα, ο Νίκολιτς δεν ποντάρει στην πίεση ψηλά. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η ΤΣΣΚΑ είναι στην 14η θέση στη σχετική κατηγορία (PPDA) στο ρωσικό πρωτάθλημα. Οι Μοσχοβίτες επέτρεπαν στο περσινό πρωτάθλημα 12.93 πάσες ανά κατοχή του αντιπάλου μέχρι την πρώτη τους αμυντική ενέργεια, ενώ για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης, ακόμα και η περσινή ΑΕΚ που δεν ήταν στα καλά της, ήταν πρώτη σε πίεση ψηλά στο ελληνικό πρωτάθλημα επιτρέποντας κατά μέσο όρο μόλις 6.4 πάσες στον αντίπαλο μέχρι την πρώτη της αμυντική ενέργεια. Συνεπώς ο Νίκολιτς δεν πιστεύει στην πίεση ψηλά και έχει την ομάδα του τοποθετημένη αισθητά πιο χαμηλά στο τερέν, ποντάροντας σε ένα ποδόσφαιρο μικρότερου ρίσκου.
Η ένδειξη της έντασης
Σε ότι έχει να κάνει με την ένταση, η περσινή ΤΣΣΚΑ ήταν ακόμα πιο κάτω στους δείκτες της. Για να είμαστε πιο ακριβείς ήταν η τελευταία σε όλη τη ρώσικη Λίγκα με συντελεστή Challenge Intensity (ο μέσος όρος του Wyscout που μαρτυρά τα επίπεδα έντασης μιας ομάδας) 5.3. Κάπου εδώ για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης παραθέτουμε το γεγονός ότι η -περσινή από μέτρια έως κακή- ΑΕΚ ήταν πρώτη στο ελληνικό πρωτάθλημα στη συγκεκριμένη κατηγορία με 7.8. Μεγάλη διαφορά; Τεράστια, αν υπολογίσουμε πως οι δυο παραπάνω παράμετροι ήταν οι κεντρικοί άξονες της ταυτότητας της ΑΕΚ του Αλμέιδα. Το γεγονός ότι ο νέος προπονητής ποντάρει σε εντελώς διαφορετικές παραμέτρους συνιστά μια μεγάλη αγωνιστική αλλαγή για την «Ένωση», για την οποία πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι.
Άλλα δεδομένα και στην κατοχή μπάλας
Άλλη μια ενδιαφέρουσα παράμετρος είναι η κατοχή της μπάλας. Η περσινή ΤΣΣΚΑ ήταν 4η στο ρώσικο πρωτάθλημα σε ότι αφορά τον χρόνο που οι παίκτες της είχαν την μπάλα στα πόδια τους με μέσο όρο κατοχής 52.7%. Η περσινή ΑΕΚ του Αλμέιδα είχε κατοχή 63.5% ωστόσο προφανώς αυτό δε σημαίνει απαραίτητα κάτι θετικό, ειδικά αν σκεφτεί κανείς τους τόνους μελανιού που έχουν χυθεί και τα στόματα που έχουν στεγνώσει για την αδυναμία της περσινής εκδοχής της «Ένωσης» να δημιουργεί ανάλογα με τα ποσοστά κατοχής της. Η κουβέντα ήταν ότι η ομάδα είχε την μπάλα στα πόδια της και στα ματς που τα έβρισκε μπαστούνια δεν ήξερε τι να την κάνει.
Πού ποντάρει τελικά ο Νίκολιτς;
Ο Νίκολιτς κατάφερε σχεδόν σε όποια ομάδα πήρε να φτιάξει ένα συμπαγές γκρουπ το οποίο διαθέτει την καλύτερη ή τη δεύτερη καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος που συμμετείχε. Στη Ρωσία με την ΤΣΣΚΑ είχε πέρσι τη δεύτερη καλύτερη άμυνα, ενώ με τις Βίντι και Παρτιζάν που έχουν να δουν πρωτάθλημα από τότε που ήταν εκείνος στον πάγκο, είχε την καλύτερη άμυνα σε Ουγγαρία και Σερβία αντίστοιχα, γεγονός πάνω στο οποίο στήριξε τις επιτυχίες του. Πέρσι, λοιπόν, παρότι είχε την 6η επίθεση στο ρωσικό πρωτάθλημα η οποία ήταν… πραγματικά 6η καθώς η ΤΣΣΚΑ ήταν στην ίδια θέση και στα expected goals, ο Σέρβος πρόλαβε να φτιάξει μια συμπαγή ομάδα η οποία τελικά πέτυχε.
Τι να περιμένουμε ότι θα δούμε ως προσέγγιση
Κάτι τέτοιο, σε απλά ελληνικά, πρέπει να περιμένουμε στην ΑΕΚ, με βάση το δείγμα του Νίκολιτς. Μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση σε σχέση με την εποχή Αλμέιδα, γεγονός ενδεχομένως λογικό σαν μετάβαση αφού η «Ένωση» βρίσκεται σε ένα timing που θέλει να γίνει από «επιθετική αλλά αφελής» πιο «καπάτσα και διεκπεραιωτική». Στο ποδόσφαιρο αυτό που μετράει είναι αυτό που πρεσβεύεις ως αγωνιστική κουλτούρα να το εκτελείς καλά. Ο Νίκολιτς έρχεται στη Νέα Φιλαδέλφεια με τη φήμη και τα γαλόνια ότι πράγματι το εκτελεί καλά, προκειμένου να διορθώσει τα κουσούρια μιας εποχής που συνδυάστηκε με την επιστροφή της ΑΕΚ στο επιθετικό της DNA όμως με την πάροδο του χρόνου κάτι χάλασε και το πράγμα δε λειτουργούσε καλά. Στο ποδόσφαιρο όμως πρέπει να λαμβάνουμε υπόψιν τις ανάγκες του timing. Και ενδεχομένως η ανάγκη του συγκεκριμένου timing να είναι όντως μια μετάβαση σαν αυτή που κατέληξε ο Ριμπάλτα ότι χρειάζεται η ομάδα. Το πόσο καλά θα εκτελεστεί όλο αυτό, θα το δείξουν μόνο ο χρόνος και ο πράσινος καθρέφτης.
