Bloggers

Παναθηναϊκός: Στο μυαλό του Ρουί Βιτόρια υπάρχει ένα πράγμα

04.07.25 | 12:46

Την ώρα που οι Ρέιντζερς ετοιμάζονται για το διπλό ραντεβού με τον Παναθηναϊκό, έχοντας νέα ιδιοκτησία, νέο προπονητή και φτιάχνουν ουσιαστικά καινούργιο ρόστερ, στον Παναθηναϊκό προετοιμάζονται έχοντας σαν βασικό συστατικό την ομοιογένεια: ίδιος προπονητής, ίδιοι παίκτες (ακόμα), τρεις μεταγραφές που έγιναν νωρίς και δουλεύουν μαζί με την υπόλοιπη ομάδα και κάποιοι παίκτες που έχουν την ευκαιρία να κάνουν ένα μικρό restart και να αφήσουν πίσω τους την περσινή σεζόν, την αμφισβήτηση και τα ερωτηματικά.

Δεν είναι κάποιο «πιστοποιητικό επιτυχίας» όλο αυτό ή «ISO πρόκρισης», είναι πάντως μια καλή βάση για να ξεκινήσει μια ομάδα να κοιτάζει με αισιοδοξία τα δυο ματς, στις 22 και στις 30 Ιουλίου. Ναι, η κλήρωση μοιάζει «δύσκολη» για τον Παναθηναϊκό, αλλά εξίσου «δύσκολη» μοιάζει και για τους Σκωτσέζους. Άλλωστε κανείς δεν προκρίθηκε, ούτε αποκλείστηκε από την κλήρωση και το όνομα του αντιπάλου. Και ειδικά μια τέτοια μέρα, 4 Ιουλίου 2025, 21 χρόνια μετά τον τελικό του Euro του 2004, καλό θα ήταν να θυμόμαστε καλά και για πάντα ότι τα πάντα μπορούν να συμβούν σε αυτό το υπέροχο άθλημα που λέγεται ποδόσφαιρο. Και ακριβώς αυτό, ότι δηλαδή δεν κερδίζει πάντα ο «καλύτερος», ο πλουσιότερος, ο πιο ποιοτικός και ο πιο διαφημισμένος, είναι ένα από τα πράγματα που κάνουν το ποδόσφαιρο τόσο αγαπητό σε όλο τον κόσμο.

Ναι, αλλά και κανείς δεν προκρίθηκε επειδή είχε καλή εικόνα στα φιλικά προετοιμασίας

Παραδοσιακά, είχαμε μια αδυναμία στα καλοκαιρινά φιλικά των ομάδων μας – ειδικά σε εποχές όπου το καλεντάρι της χρονιάς είχε λιγότερα ματς και είχαμε πραγματική ανάγκη να δούμε λίγη μπαλίτσα τον Ιούνιο. Εκείνα τα φιλικά με μονοκάμερο, σε κάτι γήπεδα χωρίς κερκίδες και με ελάχιστο κόσμο, με παίκτες από άλλες ομάδες να προπονούνται στο background, με τοις φωνές των προπονητών και των παικτών να φτάνουν «καμπάνα» στα αυτιά μας, ήταν πάντα η πιο ένοχη καλοκαιρινή μας απόλαυση.

Ήταν πάντα τα παιχνίδια όπου παίρναμε «μια πρώτη γεύση από τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα», η οποία ήταν συνήθως κάπως άγευστη, αφού οι παίκτες ήταν ανέτοιμοι – αλλά εμάς μας αρκούσε μια ντρίπλα, ένα τάκλιν ή μια σέντρα, για να εντοπίσουμε τα καλά στοιχεία του «παικταρά» και να φαντασιωθούμε ότι θα κάνει «παπάδες» με τη φανέλα της ομάδας.

Μπορεί φέτος να μην έχουμε κανένα στερητικό σύνδρομο με τη μπάλα, αφού δεν έχουν σταματήσει για κάποιους οι αγωνιστικές υποχρεώσεις και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Συλλόγων δεν μας άφησε καθόλου χωρίς αγώνες, παρόλα αυτά η «καψούρα» του Έλληνα οπαδού για τα φιλικά παραμένει άσβεστη. Το είδαμε και στο πρώτο φιλικό του Παναθηναϊκού στην Αυστρία, όπου θέλαμε να δούμε τον Τσιριβέγια, τον Τουμπά και τον Κυριακόπουλο, σε τι κατάσταση είναι ο Μπακασέτας και ο Ιωαννίδης, «πόσο αποφασισμένος είναι ο Μαντσίνι να αποδείξει ότι η περσινή χρονιά ήταν μια κακή παρένθεση» και τι ψάρια πιάνουν οι πιτσιρικάδες, για τους οποίους ακούμε πολύ καλά λόγια.

Στο τέλος του φιλικού ο καθένας είδε αυτό που ήθελε να δει, ώστε να κάνει κουβέντα με τους φίλους του και να γράψει κάτι στα social media, αλλά το θέμα είναι τι είδε ο Ρουί Βιτόρια από ένα χαλαρό ματσάκι – ξεμούδιασμα, με παίκτες που δύσκολα θα ξαναπαίξουν οι ίδιοι μαζί σε επίσημο παιχνίδι και με βαθμό ετοιμότητας πολύ χαμηλό. Φαντάζομαι ότι είδε κάποια πρώτα πράγματα που του άρεσαν, κάποια άλλα που πρέπει να δουλέψει και παίκτες που αξίζει να τους δώσει κι άλλες ευκαιρίες στα επόμενα φιλικά.

Τα απλά πράγματα είναι και τα πιο σημαντικά

Στους μήνες όπου ο Ρουί Βιτόρια είναι στην ομάδα, έχουμε δει καλά παιχνίδια, μέτρια παιχνίδια και κακά παιχνίδια της ομάδας. Έχουμε δει ένα «νοικοκύρεμα», έχουμε δει στοιχεία που έβαλε στο παιχνίδι, αλλά έχουμε δει μερικές φορές και παίκτες «μπερδεμένους», δυσκολία στην ανάπτυξη και παθητικότητα – ειδικά κόντρα σε καλές ομάδες. Όλα αυτά, είχαν την εξήγησή τους και οι κακές βραδιές είχαν διάφορα ελαφρυντικά (παίκτες που δεν διάλεξε ο ίδιος, προετοιμασία που δεν έκανε εκείνος, τραυματισμοί, ντεφορμαρίσματα κλπ), αλλά από τη στιγμή που πήρε ψήφο εμπιστοσύνης να συνεχίσει στο τιμόνι της ομάδας, που κάνει ο ίδιος την προετοιμασία και έχει λόγο στις μεταγραφές, πλέον δεν υπάρχουν δικαιολογίες και ελαφρυντικά.

Ο Ρουί Βιτόρια έχει μερικές σταθερές στο παιχνίδι που θέλει να παίζει η ομάδα του: πρέσινγκ ψηλά, ζητάει γρήγορη ανάκτηση της μπάλας, ταχεία μετάβαση στην επίθεση, ταχύτητα σκέψης και εκτέλεσης. Αυτό ήθελε να κάνει πέρυσι – και το κατάφερε σε κάποια παιχνίδια, αυτό θέλει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό να κάνει φέτος. Ζήτησε και πήρε ένα χαφ που μπορεί να λειτουργήσει σαν «κόλλα» ανάμεσα στις γραμμές, τον Τσιριβέγια. Πήρε ένα «κανονικό» αριστερό μπακ, τον Κυριακόπουλο αντί του Μαξ. Πήρε αριστεροπόδαρο κεντρικό αμυντικό, τον Τουμπά. Περιμένει να δει τι θα γίνει με τον Ουναϊ, τι θα γίνει με εξτρέμ και αν θα φύγει κάποιος ή κάποιοι, ώστε να έρθουν μετά οι αντικαταστάτες τους. Έχει διάφορα στο μυαλό του, αλλά πέρα και πάνω απ’ όλα, αυτό που έχει στο μυαλό του, είναι πώς θα παρουσιαστεί όσο πιο έτοιμη γίνεται η ομάδα στις 22 Ιουλίου, με αυτούς που έχει σήμερα στη διάθεσή του. Και πώς θα καταφέρει να ξεκινήσει «με το δεξί» τις φετινές υποχρεώσεις, ώστε ο Παναθηναϊκός να έχει ευρωπαϊκό όμιλο στο μενού, προοπτική και τον κόσμο στο πλευρό της ομάδας.