Monobala Creative Team: Foivos Mouratidis

STOIXIMAN SUPERLEAGUE

Η ΑΕΚ κάνει το εντελώς αντίθετο σε σχέση με πριν

04.07.25 | 21:25

Γράφει: Άκης Γεωργίου

Το πού θα τη βγάλει την ΑΕΚ η νέα σεζόν είναι άγνωστο, όμως το δεδομένο είναι ότι έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα στον τρόπο που λειτουργεί ο αγωνιστικός της σχεδιασμός. Πάμε να τα δούμε συνοπτικά.

H εμφανής στόχευση στις ηλικίες

Η ΑΕΚ έχει κάνει μέχρι τώρα τέσσερις κινήσεις. Ο μεγαλύτερος σε ηλικία είναι ο Κουτέσα που είναι 27 ετών, ο Πενράις είναι στα 26, ο Ρέλβας στα 25 και ο Καλοσκάμης στα 20. Με δεδομένο πως μιλάμε για μια ομάδα η οποία έχει θέσει ως στόχο την ανανέωση του ρόστερ αφού προέρχεται από μια σεζόν που ήταν η δεύτερη πιο γερασμένη ομάδα στην κατηγορία, αντιλαμβάνεται κανείς ότι μιλάμε για επίτευγμα. Το ακόμα σπουδαιότερο του πράγματος είναι η σύγκριση με τις προηγούμενες μεταγραφικές περιόδους. Τις προηγούμενες πέντε μεταγραφικές περιόδους, λοιπόν, παρότι έγιναν πάρα πολλές προσθήκες, σε καλή ηλικία αποκτήθηκαν από την ΑΕΚ μόνο οι Πινέδα (27), Λιούμπισιτς (24), Πόνσε (26) και Κοϊτά (25). Όλοι οι άλλοι ποδοσφαιριστές που αποκτήθηκαν ήταν από 29 και πάνω. Με λίγα λόγια ο Ριμπάλτα έχει φέρει μέχρι τις αρχές Ιουλίους όσους παίκτες σε καλή ηλικία έφερε η ΑΕΚ σε πέντε ολόκληρες μεταγραφικές περιόδους τα προηγούμενα χρόνια!

Και οι τέσσερις είναι στο πικ τους

Την περσινή σεζόν είναι ξεκάθαρο πως η ΑΕΚ πόνταρε επενδύοντας πολλά χρήματα σε περιπτώσεις ποδοσφαιριστών των οποίων κάποτε οι μετοχές ήταν πολύ ψηλά ωστόσο διένυαν μια πτώση -για διαφορετικούς λόγους- στην καριέρα τους. Φέτος, το μέχρι τώρα ποντάρισμα του Ριμπάλτα είναι εντελώς αντίθετο: Ποντάρει σε παίκτες οι οποίοι δεν έχουν κάνει ακόμα το μεγάλο μπαμ αλλά προέρχονται από την καλύτερη σεζόν της καριέρας τους, προσδοκώντας ότι το μεγάλο μπαμ, η έκρηξη που έλεγε κάποτε ο Αλμέιδα για τον Γκαρσία, θα γίνει στην ΑΕΚ. Αν ρίξει κανείς μια ματιά στα σχετικά ενδεικτικά πινακάκια του Transfermarkt θα διαπιστώσει πως το βελάκι στα γραφήματα της χρηματιστηριακής αξίας και των τεσσάρων προσθηκών της «Ένωσης» είναι προς τα πάνω, σε μια κοινή συνισταμένη που ισχύει και για τις τέσσερις μέχρι τώρα κινήσεις του Ριμπάλτα. Ο Κουτέσα ήρθε ως δεύτερος σκόρερ στο ελβετικό πρωτάθλημα, ο Καλοσκάμης μετά το πρώτο του ξεπέταγμα στην εγχώρια Λίγκα, ο Ρέλβας μετά από ένα καλό αλλά σύντομο φεγγάρι στην Γκιμαράες και ο Πενράις μετά την καλύτερη σεζόν του.

Έφυγε από τη λογική του «όποιον βλέπω και μου κάνει…»

Μέσα στα πολλά που αξίζει να σημειώσει κανείς, είναι και το γεγονός ότι η ΑΕΚ ξέφυγε από την κοντόφθαλμη λογική των προηγούμενων ετών, όταν ελλείψει σοβαρής στελέχωσης αναγκαζόταν να ποντάρει σε ότι πέρναγε από μπροστά της. Ότι υπήρχε γύρω-γύρω στην Ελλάδα, κάποιον πρώην παίκτη της, κανέναν αντίπαλο που της έκανε εντύπωση σε μεταξύ τους παιχνίδια και αν δεν καθόταν τίποτα από όλα αυτά, έριχνε την καυτή πατάτα στον Αλμέιδα χρεώνοντάς τον κιόλας κάποιες φορές, προκειμένου να βγάλει εκείνος το φίδι από την τρύπα με κάποιον πρώην παίκτη του ή ακόμα και συμπαίκτη του. Όλο αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να φτιαχτεί κατά διαστήματα μια ανταγωνιστική ομάδα, ωστόσο ήταν η βασική αιτία που η ΑΕΚ δεν κατάφερνε να εξελιχθεί από χρόνο σε χρόνο. Πλέον επί ημερών Ριμπάλτα, βλέπουμε μια ΑΕΚ η οποία το ψάχνει σε αγορές που σε άλλες συνθήκες ούτε που θα της πήγαινε το μυαλό, να κάνει ψαγμένες κινήσεις και να δείχνει μια στόχευση.

Είναι όλα τα παραπάνω συνταγή επιτυχίας;

Συνταγή επιτυχίας στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει. Τελευταίο τρανό παράδειγμα ο Ολυμπιακός του 2024 ο οποίος έκανε τα περισσότερα λάθη και στο τέλος της σεζόν πήρε ευρωπαϊκό τίτλο. Μπορεί να τα κάνεις σωστά και να αποτύχεις, μπορεί να τα κάνεις λάθος και να πετύχεις. Είναι όμως σε κάθε περίπτωση σημαντικό ότι αυτή τη στιγμή, σε πλήρη αντίθεση με την περσινή σεζόν, η ΑΕΚ έχει μια στόχευση και παρέχει στον προπονητή της περισσότερα όπλα για να πετύχει, παράλληλα με το σουλούπωμα ενός ρόστερ το οποίο σε κάθε περίπτωση έχει χτιστεί με τρόπο όχι φυσιολογικό. Ο κοινός παρονομαστής όλων των παραπάνω είναι το γεγονός ότι για πρώτη φορά, το club εμπιστεύτηκε κάποιον καταρτισμένο για να κάνει τη δουλειά, χωρίς εσωτερικές παρεμβολές όπως το περασμένο καλοκαίρι που μπλέχτηκαν οι πρώην με τους νυν και ο καθένας έκανε από έναν αγωνιστικό σχεδιασμό.