Σοφότεροι δεν γίναμε από το τελευταίο φιλικό του Ολυμπιακού για το πρώτο στάδιο της προετοιμασίας του. Η ομάδα του Πειραιά επικράτησε με σκορ 2-0 της Άλκμααρ σε ένα ματς από αυτά που θα χρειαστεί να κάνει κατά τη διάρκεια της σεζόν. Σου έδινε, δηλαδή, την εντύπωση αυτό το ματς σαν να είχε πάει ο Ολυμπιακός να το πάρει με κάποιο τρόπο και να φύγει.
Ένα ματς που το είχε στον έλεγχο του, δεν δεχόταν απειλή επί μία ώρα αγώνα και χωρίς να κάνει μεγάλες και πολλές φάσεις βρήκε τρόπο να σκοράρει. Ο Ολυμπιακός έκανε το τρία στα τρία φιλικά, αλλά αυτό δεν λέει και τίποτα πέρα από το ότι βοηθάει στη ψυχολογία της ομάδας που μαθαίνει στις νίκες.
Αυτό που λέει πολλά, όμως, είναι η νοοτροπία που έχουν οι παίκτες, οι οποίοι σε όλα τα παιχνίδια έβγαλαν στο γήπεδο την ίδια εικόνα. Όποιος και να παίζει ξέρει τι να κάνει στον αγωνιστικό χώρο. Μόνο τα πρόσωπα αλλάζουν στην ενδεκάδα για τον Ολυμπιακό, αφού η τακτική παραμένει ίδια.
Συνολικά για το πρώτο στάδιο της προετοιμασίας θα τα πούμε τις επόμενες ημέρες αξίζει τώρα να σταθούμε στο ματς με την Άλκμααρ.
Ο Τζολάκης όποτε χρειάστηκε να επέμβει το έκανε, αλλά αυτό που τον κάνει διαφορετικό είναι οι επεμβάσεις του μακριά από την περιοχή και η ικανότητα του με τα πόδια.
Ο Πιρόλα βγάζει τρομερή ποιότητα και το έδειξε και στη φάση του 1-0 με την πολύ ωραία μπαλιά στον Πνευμονίδη. Αρκετά καλή και η παρουσία του Καλογερόπουλου στο κέντρο της άμυνας.
«Ψαρωμένος» είναι ακόμα ο Νασιμέντο που θέλει χρόνο για να φανεί στο γήπεδο. Είναι «μαμούνι», αλλά θέλει το χρόνο του. Ορεξάτος ο Τσικίνιο, αλλά δημιουργικά ο Γιαζίτσι κάνει τη διαφορά.
Ο Πνευμονίδης θεωρούμε ότι έχει καπαρώσει θέση στο ρόστερ και στο ροτέισον της ομάδας της νέας σεζόν. Η μπαλιά στο γκολ του Ελ Κααμπί είναι μαγική.
Κινητικός ο Ζέλσον, αλλά πάλι κάτι του έλειπε. Εκεί που σου δείχνει ότι είναι ικανός να κάνει άνω κάτω τον αντίπαλο είναι σαν να μπλοκάρει στην τελική πάσα.
Δεν είναι είδηση ότι ο Ελ Κααμπί έβαλε δύο γκολ, είδηση θα είναι το πώς θα βγάλει άκρη ο Μεντιλίμπαρ με τον Μαροκινό και τον Γιάρεμτσουκ που είναι «καυτοί» και οι δύο. Ο Ελ Κααμπί στο μεταξύ με την Άλκμααρ πέρα από τα γκολ τρέχει σαν… σκύλος λες και έπαιζε ντέρμπι.