Δεν υπάρχουν πολλά να πεις για το Αιγάλεω-ΑΕΚ πέραν από τα όσα ο ίδιος ο Νίκολιτς είπε αμέσως μετά το τέλος του ματς: «Δεν περίμενα τίποτα άλλο, να κερδίσουμε και να γυρίσουμε πίσω». Άντε να πεις και ένα δόξα την Παναγία που δε σκοτώθηκε κανένας σε αυτό τον κάτι παραπάνω από επικίνδυνο αγωνιστικό χώρο.
Πάλι καλά να λέμε που σε «σκοτώθηκε» κανένας
Καλά όλα αυτά για τις αναβαθμίσεις με τη League Phase στο Κύπελλο Ελλάδας, όμως το να καταφέρει η ΕΠΟ να ελέγξει την καταλληλότητα των αγωνιστικών χώρων στους οποίους λαμβάνει χώρα η… αναβάθμιση, δε θα ήταν κακή ιδέα. Σε μια σοβαρή χώρα με σοβαρή Ομοσπονδία, σε έναν αγωνιστικό χώρο όπως αυτό του Αιγάλεω όχι μόνο δε θα επιτρεπόταν να παιχτεί ποδόσφαιρο αλλά δε θα επιτρεπόταν καν να βγάλουν βόλτα οι πολίτες τον σκύλο τους. Μια πραγματικά τραγική κατάσταση που καθιστά ως μάταιη κάθε ποδοσφαιρική κουβέντα για αυτό το κάτι σαν παιχνίδι ανάμεσα στο «Σίτι» και την ΑΕΚ.
Το γκολ δείχνει κάτι
Μια από τις ελάχιστες συνεργασίες που βγήκαν στο ματς ήταν αυτή ανάμεσα σε Γκρούγιτς, Πενράις και Πιερό από την οποία προήλθε το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης. Ο Σκωτσέζος απέδειξε ξανά ότι είναι το πλάγιο μπακ του ρόστερ με τη μεγαλύτερη ουσία στις αποφάσεις που αφορούν το κομμάτι της δημιουργίας, έδωσε πάρε-βάλε στον Πιερό και αυτό ήταν αρκετό προκειμένου να πάρει η ομάδα τη νίκη και να πάει παρακάτω.
Τα αξιοσημείωτα του… κάτι σαν ματς
Στα αξιοσημείωτα του ματς η πρώτη 90λεπτη συμμετοχή του Γκρούγιτς ο οποίος έστω και σε αυτές τις συνθήκες πρόλαβε να πάρει χρόνο και να ενταχθεί καλύτερα στην ομάδα, το πρώτο μισάωρο του Ζοάο Μάριο με τα «κιτρινόμαυρα». Επίσης, αν ο Νίκολιτς έδειξε ότι τον Οντουμπάτζο τον βλέπει ως εναλλακτική του Ρότα έστω και σε αυτά τα ματς Κυπέλλου, κάπου εδώ πρέπει να μπει μια τελεία για την αναμονή του αν θα έβρισκε κάποιο ρόλο ο Γιόνσον στη φετινή ομάδα. Ο Δανός έχει να παίξει από το πρώτο ματς με τον Άρη Λεμεσού στην Κύπρο και όλα δείχνουν ότι χάνει οριστικά τη θέση του ακόμα και σαν συμπληρωματική λύση.
Όλα είναι δρόμος!
Τέλος καλό όλα καλά, σε κάθε περίπτωση, για την ΑΕΚ η οποία από το επόμενο λεπτό μετά το τελευταίο σφύριγμα στο Αιγάλεω ετοιμάζεται για ένα ακόμα δύσκολο παιχνίδι στη Λάρισα την Κυριακή. Κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι θα έδινα το νεφρό μου για να μάθω ποιος είναι αυτός ο ποδοσφαιρικός παράγοντας μεγάλης ΠΑΕ ο οποίος όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της Δίκης «τηλεφωνεί σε διαιτητές και απαιτεί σημαδεμένες κάρτες στην παλιά του ομάδα». Δεν πάει πουθενά το μυαλό μου και θα σκάσω αν δε μάθω.
Με κόντρα τον καιρό είναι τιμή να πετάς
Όπως και να έχει η ΑΕΚ προχωράει. Με καθαρό τρόπο, με ποδοσφαιρικό τρόπο, στελεχωμένη με ανθρώπους που αξίζουν στο βεληνεκές της, με σοβαρό προπονητή και μια καλή ομάδα. Τώρα το ότι θα τα βρει και λίγο μπαστούνια κάποια στιγμή με το πλούσιο παρασκήνιο του ελληνικού ποδοσφαίρου στο οποίο δυστυχώς επενδύουν πολλοί, είναι κάτι δεδομένο, όμως αυτή είναι η ρίζα της και όλη της η ιστορία. Να παλεύει με Θεούς και δαίμονες και με το κατεστημένο. Μέρος του παιχνιδιού είναι αυτό, μη σου πω ότι της δίνει ζωή κιόλας και στο φινάλε αν δε μας άρεσε να παλεύουμε σε άνισες μάχες δε θα γινόμασταν ΑΕΚ.
