Η σχέση Πεπ Γκουαρδιόλα – Μικέλ Αρτέτα αποτελεί ίσως το πιο ενδιαφέρον «δίπολο» της σύγχρονης Premier League. Δάσκαλος και μαθητής, μέντορας και συνεχιστής, ανταγωνίζονται πλέον από ίσες – αν όχι αντίστροφες – θέσεις. Κάθε τους μονομαχία προκαλεί συζητήσεις, όχι μόνο για το ποιος θα επικρατήσει στο γήπεδο, αλλά και για το ποιος εμπνέει ποιον τακτικά.
Την ώρα που η Μάντσεστερ Σίτι μοιάζει πιο ρεαλιστική και «σκληρή» από ποτέ και η Άρσεναλ κερδίζει την εικόνα μιας πλήρους ομάδας που χτίστηκε μεθοδικά, οι φήμες περί «αντιγραφής» επιστρέφουν. Όμως η αλήθεια, όπως θα φανεί στο παρακάτω κείμενο, είναι πολύ πιο περίπλοκη και γοητευτική.
Τα δεδομένα για το τέρμα
Την Κυριακή, η Μάντσεστερ Σίτι θα αντιμετωπίσει την Άρσεναλ χωρίς… «πειράματα» κάτω από τα δοκάρια. Ο Πεπ Γκουαρδιόλα άφησε τον Έντερσον μετά από οκτώ χρόνια και εμπιστεύεται πλέον τον Τζιανλουίτζι Ντοναρούμα, έναν τερματοφύλακα με λιγότερο εντυπωσιακό παιχνίδι με τα πόδια. Ούτε «ψευτοεννιάρι» θα δούμε, καθώς ο Έρλινγκ Χάαλαντ αποτελεί την απόλυτη αναφορά στη θέση του φορ.
Σε αντίθεση με την «μπαλαρίνα» Σίτι του 2017-18, με Νταβίντ Σίλβα, Στέρλινγκ, Αγουέρο και Γκιντογκάν, η φετινή ομάδα του Γκουαρδιόλα θυμίζει περισσότερο μια σκληρή, ρεαλιστική εκδοχή, με δύναμη και όγκο.
Η Άρσεναλ του Αρτέτα και οι «κατηγορίες μίμησης»
Η Άρσεναλ έχει επίσης αλλάξει ριζικά. Η προσθήκη του Βίκτορ Γκιόκερες δίνει την ισχύ που της έλειπε για χρόνια, ενώ ο Μαρτίν Ζουμπιμέντι έρχεται να καλύψει τον άξονα με στυλ πιο κοντά στον Ρόδρι, σε σχέση με τον Ντέκλαν Ράις.
Πολλοί σπεύδουν να μιλήσουν ξανά για «μίμηση» του Αρτέτα προς τον Γκουαρδιόλα. Ο Ισπανός τεχνικός έχει κατηγορηθεί συχνά ότι αντιγράφει τις ιδέες του δασκάλου του, χωρίς να φέρνει κάτι καινούριο. Η άφιξη Ζιντσένκο και Γκαμπριέλ Ζεσούς το 2022 θεωρήθηκε ένδειξη αυτής της τάσης. Ακολούθησαν τα «ανεστραμμένα» μπακ, οι τέσσερις στόπερ στην άμυνα και ο Ράγια στην εστία.
Έμπνευση ή αντιγραφή;
Η αλήθεια είναι πιο σύνθετη. Ο Αρτέτα δεν θα μπορούσε να μη δεχθεί επιρροές από τον Γκουαρδιόλα, έναν προπονητή που καθόρισε την τακτική εποχή μας. Ωστόσο, ο ίδιος έχει αντλήσει στοιχεία από πολλούς διαφορετικούς σταθμούς: το φυσικό ποδόσφαιρο της χώρας του, το Σαν Σεμπαστιάν, αλλά και την εμπειρία του δίπλα στον Ντέιβιντ Μόγες στην Έβερτον.
Η Άρσεναλ εξελίχθηκε σε μια ομάδα που θυμίζει μεν τη Σίτι, αλλά παράλληλα είναι ίσως η καλύτερη «out of possession» ομάδα στην Ευρώπη τα τελευταία δύο χρόνια. Κάτι που συχνά κοστίζει στον Αρτέτα κριτική για υπερβολικά συντηρητική προσέγγιση στα μεγάλα ματς.
Οι επιρροές της Premier League
Η αλήθεια είναι ότι και οι δύο τεχνικοί έχουν προσαρμοστεί στις νέες προκλήσεις της Premier League. Ο Γκουαρδιόλα δεν δίστασε να υιοθετήσει στοιχεία από τον Ρομπέρτο Ντε Τζέρμπι, να επηρεαστεί από τη φυσικότητα της Νιούκαστλ του Χάου ή την πίεση του Ιραόλα στη Μπόρνμουθ. Ακόμη και ο διορισμός του Πεπ Λάιντερς, πρώην βοηθού του Κλοπ, δείχνει διάθεση να «δανειστεί» ιδέες για γρήγορες μεταβάσεις.
Αντίστοιχα, ο Αρτέτα υιοθέτησε πιο δυνατά κορμιά στην επίθεση, αλλάζοντας από Αουμπαμεγιάνγκ και Λακαζέτ σε Χάβερτς και Γκιόκερες, σε μια εποχή που το «μεγάλο φορ» επιστρέφει στη μόδα.
Σχέδιο και φιλοσοφία
Η Σίτι έχει πλέον 26 παίκτες στο ρόστερ, σε αντίθεση με το μικρότερο rotation που προτιμούσε ο Γκουαρδιόλα στο παρελθόν. Η Άρσεναλ, αντίθετα, ενίσχυσε σταδιακά το βάθος της με «υβριδικούς» αμυντικούς όπως οι Γουάιτ, Τίμπερ, Καλαφιόρι, Μοσκιέρα και Ινκαπιέ.
Και οι δύο προπονητές παρουσιάζουν ομάδες πιο σωματώδεις από ποτέ, απομακρυνόμενοι από τη «μικρόσωμη τεχνική σχολή» της Μπαρτσελόνα, την οποία κάποτε υπηρετούσαν.
Το μέλλον
Ο Γκουαρδιόλα έχει αποδείξει ότι ξέρει να επανεφευρίσκει τον εαυτό του. Ο Αρτέτα, από την άλλη, ξεκίνησε από το μηδέν και με υπομονή οικοδόμησε μια ομάδα που βρίσκεται πλέον στην ελίτ.
Η πραγματικότητα είναι ότι κανείς δεν αντιγράφει κανέναν. Και οι δύο προσπαθούν να προσαρμοστούν στις συνεχώς μεταβαλλόμενες συνθήκες της Premier League. Η συνάντησή τους στο «Έμιρεϊτς» θα είναι απλώς ένα ακόμα κεφάλαιο στη μάχη της προσαρμογής και της εξέλιξης
