Εικόνες που δύσκολα θα βγάλει από τη μνήμη του κατέγραψε οπαδός της Λίβερπουλ, που αποφάσισε να ταξιδέψει στην Κωνσταντινούπολη για να παρακολουθήσει το παιχνίδι της αγαπημένης του ομάδας με τη Γαλατασαράι, στο πλαίσιο της 2ης αγωνιστικής της League Phase του Champions League.
Ένας από τους περίπου 2.500 φιλάθλους των πρωταθλητών Αγγλίας που βρέθηκαν στην Τουρκία για να δουν το ματς με τη «Γαλατά» το βράδυ της Τρίτης (30/9) ήταν και ο 18χρονος φοιτητής, Ίγκον Μπάνον-Ράιτ. Η 15η φορά, όμως, που ακολούθησε ο νεαρός τους «ρεντς» στην Ευρώπη, θα του μείνει αξέχαστη… από αρνητικής πλευράς, όπως αναφέρει το «Athletic».
Διότι δεν ήταν μόνο η ήττα από τους πρωταθλητές Τουρκίας με 1-0 που ήταν το «κερασάκι στην τούρτα» αυτού του εφιαλτικού 48ωρου. Προηγήθηκαν, το υψηλό κόστος (943 δολάρια) του ταξιδιού, αλλά και η εμπειρία σε επίπεδο οργάνωσης:
Οι φίλαθλοι έπρεπε να πάνε στο «Ραμς Παρκ» τέσσερις ώρες πριν τη σέντρα, υπήρχαν τρομερές ουρές έξω από το γήπεδο και υπερβολικά αυστηρός έλεγχος από τους σεκιούριτι. Ο φοιτητής κράτησε και ημερολόγιο για το πώς αντιμετωπίστηκαν οι οπαδοί της Λίβερπουλ στην Τουρκία.
Ο ίδιος έγραψε:
3:30 μ.μ. – Η ατμόσφαιρα στο κέντρο της Πόλης είναι υπέροχη. Όλοι οι φίλαθλοι της Γαλατασαράι που συναντάμε είναι φιλικοί. Υπάρχει χιούμορ, καμία διάθεση για φασαρία. Μας λένε να περιμένουμε πολύ θόρυβο στο “Ραμς Παρκ” – και είχαν δίκιο.
Κάνουμε βόλτα στο “Μπλε Τζαμί”, την πλατεία Ταξίμ και το Μεγάλο Παζάρι, πριν πάμε με καραβάκι στον Βόσπορο μαζί με μερικές εκατοντάδες ακόμη οπαδούς της Λίβερπουλ, με μπύρες και τραγούδια σε μία ηλιόλουστη μέρα. Όλοι ανυπομονούμε, ειδικά μετά την ήττα από την Κρίσταλ Πάλας.
5:30 μ.μ. – Η διάθεση αλλάζει όταν πάμε στην πλατεία Σουλτάναχμετ, όπου μας είπαν να πάρουμε λεωφορεία στις 6:00 μ.μ. για το γήπεδο. Είναι τρέλα να φεύγουμε τέσσερις ώρες πριν τη σέντρα (10 μ.μ. τοπική ώρα). Το γήπεδο είναι μόλις 9 μίλια μακριά, αλλά οι τοπικές αρχές είπαν ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος να μπουν οι φιλοξενούμενοι στο “Ραμς Παρκ”.
Γρήγορα γίνεται σαφές ότι δεν υπάρχουν αρκετά λεωφορεία. Χωράμε σε ένα, αλλά είμαστε στριμωγμένοι σαν σαρδέλες, όρθιοι. Έξω επικρατεί σύγχυση. Κάποιοι με εισιτήρια δεν μπαίνουν καν. Η αστυνομία μοιάζει να μην ξέρει αν πρέπει να ακούσει τους σεκιούριτι ή τους ανωτέρους τους.
Κάποιοι εγκαταλείπουν και πάνε με ταξί. Παρά τις προειδοποιήσεις ότι δεν θα μπουν στο γήπεδο, τελικά μπαίνουν κανονικά.
Τα λεωφορεία ξεκινούν 6:30 μ.μ. και φτάνουμε μετά από μία ώρα. Σε κάθε λεωφορείο υπήρχε αστυνομικός, έκαναν έλεγχο σε όλους, απαγόρευσαν το αλκοόλ. Τουαλέτες δεν υπήρχαν (κάποιοι χρησιμοποίησαν… μπουκάλια).
7:40 μ.μ. – Οι ουρές έξω από τη θύρα των φιλοξενούμενων είναι τεράστιες. Όλοι φτάσαμε την ίδια στιγμή και δεν υπάρχουν αρκετά τουρνικέ. Κάποιοι σεκιούριτι μας λένε ότι είναι “επικίνδυνο” να περιμένουμε έξω, κάτι που δεν ισχύει.
Υπάρχουν τρεις ξεχωριστοί έλεγχοι εισιτηρίων και τρεις σωματικοί σε ελάχιστο χώρο. Μας είχαν προειδοποιήσει ότι μπορεί να πάρουν power banks ή iPods, αλλά πήγαν πολύ παραπέρα: άδειασαν πορτοφόλια, πήραν νομίσματα και ακόμη και… αναμνηστικά της Γαλατασαράι. Εγώ είχα αγοράσει ένα καπέλο, αλλά μου το πήραν! Απαράδεκτο.
Γυναίκες φίλαθλοι έχασαν κραγιόν, καλλυντικά και άλλα προσωπικά αντικείμενα. Ένας σεκιούριτι μού είπε να βγάλω τα παπούτσια και ό,τι φορούσα πάνω από τη μέση για να δει αν κρύβω κάτι.
Τελικά μπαίνουμε στις θέσεις μας γύρω στις 9:30 μ.μ. – τέσσερις ώρες μετά που φύγαμε από την πλατεία. Οι τουαλέτες στο γήπεδο ήταν άθλιες και οι ουρές για νερό τόσο μεγάλες που δεν άξιζε να περιμένεις.
Οι Άγγλοι σεκιούριτι που συνόδευαν τους φιλάθλους προσπάθησαν να βοηθήσουν αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν πολλά.
1:00 π.μ. – Μας κράτησαν μέσα μία ώρα μετά τη λήξη. Κάποιοι έφυγαν πριν το σφύριγμα και το γλίτωσαν. Η διάθεση ήταν εκνευρισμένη – περισσότερο με την αστυνομία και τους σεκιούριτι παρά με την ήττα. Η Λίβερπουλ είχε κατοχή, αλλά λίγες ευκαιρίες μετά το πέναλτι που έβαλε ο Βίκτορ Όσιμεν.
Εγώ πήρα ταξί κατευθείαν στο αεροδρόμιο, έφτασα στις 2:00 π.μ., για πτήση στις 8:00 π.μ. προς Μάντσεστερ.
Όλα αυτά χάλασαν το ταξίδι. Η UEFA είχε πει ότι θα αλλάξουν τα πράγματα μετά το χάος στο Παρίσι το 2022, αλλά η αλήθεια είναι ότι σε κάποιες χώρες οι φιλοξενούμενοι οπαδοί συνεχίζουν να αντιμετωπίζονται απαράδεκτα. Τίποτα δεν έχει αλλάξει.
Θα ξαναπήγαινα στην Κωνσταντινούπολη, αλλά πρέπει να βγουν σοβαρά συμπεράσματα. Το να ακολουθείς την ομάδα σου στην Ευρώπη δεν θα έπρεπε να είναι τέτοια ταλαιπωρία.»
A Liverpool fan’s Istanbul diary: Grim toilets, queueing chaos and no Galatasaray caps https://t.co/zI1zhnnOJX pic.twitter.com/6M9lKHoBwO
— Asif Patel (@A51FR3D) October 2, 2025
