OPAP ARENA Φωτογραφία: Intime

Bloggers

Ο Ζάετς και η «κακιά» OPAP Arena

14.03.24 | 15:32

Γράφει: Μαρία Ζαφειράτου

«Αν η Ντιναμό Ζάγκρεμπ περάσει στον τελικό του Conference, ο αγώνας δεν θα γίνει στην OPAP Arena, αλλά στην Τσεχία», αποκάλυψε πάνω στην κουβέντα ο Βέλιμιρ Zάετς και ήταν απλώς Τετάρτη.

Α, ναι μωρέ, εξαιτίας αυτού που είχε γίνει τον Αύγουστο ε; Θυμάστε; Θυμάστε τότε που είχε απαγορευτεί από την UEFA η μετακίνηση οπαδών, διότι υπήρχε φόβος επεισοδίων; Καλέ τότε που έφυγαν από το Ζάγκρεμπ καμιά κατοσταριά μπουμπούκια, διέσχισαν 1200 χλμ. πέρασαν πόσα σύνορα και υπό την διακριτική παρακολούθηση της Αστυνομίας -διότι εκεί βρήκε να εξαντλήσει όλη της την διακριτικότητα- έφτασαν μέχρι την OPAP Arena. Και τελικά έγιναν επεισόδια (είδατε που είχε δίκιο η UEFA και δεν ήθελε μετακίνηση οπαδών;) εξαιτίας των οποίων ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του.

Ε, και για να μην έχουμε πάλι τα ίδια, πόσα πανό άλλωστε με «ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ» έχουμε δει να κρέμονται από τις κερκίδες, η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία είπε να πάρει τα μέτρα της. Να μαζέψει τους κάφρους, να τους ταυτοποιήσει και να μην βγουν -όχι από τα σύνορα αλλά ούτε- από την πόρτα τους σπιτιού τους. Αστειεύομαι. Εννοείται πως όχι.

Οι επικεφαλής του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, κάθισαν, σκέφτηκαν και είπαν «που έγιναν τα επεισόδια; Στην OPAP Arena. Άρα; Δεν θα γίνει ο τελικός εκεί, για να μην εξαγριωθούν πάλι τα βλαστάρια της Ντιναμό και θυμηθούν τότε που δεν τους αφήσαμε να πάνε. Θα τον πάρουμε από εκεί τον τελικό και θα τον πάμε αλλού!».

Δηλαδή εφάρμοσαν την πασίγνωστη και από αρχαιοτάτων χρόνων αποτελεσματική τακτική του “Ντα το τραπεζάκι!”. Πέφτει το παιδί πάνω στο τραπέζι -το οποίο υπήρχε πολύ πριν γεννηθεί εκείνο και γενικά υπήρχε, δεν αλλάζει θέση από μοναχό του- χτυπάει το παιδί, κλαίει το παιδί; Τι λέμε; Ντα το κακό τραπεζάκι που μας χτύπησε το παιδάκι μας. Βασικά δεν το χτύπησε, το μικρό πήγε κι έπεσε πάνω. Αλλά αντί να του πούμε “πρέπει να προσέχεις, να μην τρέχεις κλπ” ή έστω να βάλουμε κάποια προστατευτικά στο τραπέζάκι για να μην έχουμε ξανά τα ίδια, ρίχνουμε την ευθύνη στο έπιπλο, το χτυπάμε κιόλας (για σιγουριά) και ορίστε! Το πρόβλημα λύθηκε! Να περάσει ο επόμενος!

Στην δική μας περίπτωση τώρα, όπου τραπεζάκι βάλτε OPAP Arena, όπου παιδάκι, βάλτε τα ΒΒΒ καλόπαιδα, όπου εφευρετικούς γονείς, βάλτε UEFA, και θα δείτε τον απόλυτο παραλληλισμό. Ή τον απόλυτο παραλογισμό. Το ίδιο κάνει.

Διότι πριν από έναν μήνα, θυμόμαστε όλοι τον θαυμασμό και το κοπλιμέντο που έρεε εν αφθονία για την έδρα την ΑΕΚ από το κλιμάκιο της Ομοσπονδίας. «Και τι ωραίο γήπεδο, και τι φανταστικό τελικό που θα κάνουμε εδώ». Και μετά; Άσο ημίχρονο, διπλό τελικό. Αν περάσει η Ντιναμό, ο τελικός θα γίνει αλλού.

Ναι, δεν έχει ειπωθεί από επίσημα ουεφαϊκά χείλη, αλλά το θεωρώ κάπως δύσκολο να ξύπνησε προχθές ο Ζάετς και να είπε: «έχω μια καλή ιδέα. Ας το ξεφουρνίσω», αποφασίζοντας την αλλαγή της έδρας.

Γενικό συμπέρασμα: όσο εμείς, οοοοοοοοοολοι εμείς που ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο, από ομοσπονδίες, ομάδες, δημοσιογράφοι, φίλαθλοι, προσαρμόζουμε το άθλημα στα καπρίτσια των κάφρων και δεν συμβαίνει -όπως θα έπρεπε- το ακριβώς αντίθετο, θα κάνουμε ντα το τραπεζάκι, με τα γνωστά αποτελέσματα. Άντε, ίσως να χτυπάμε και κανα ξύλο για να μην έχουμε άλλους νεκρούς.