Τακτική ανάλυση: Ο αρχηγός Ζίβκοβιτς, ο ακούραστος Τόμας κι ο γερόλυκος Τάισον «χάρισαν» στον ΠΑΟΚ το πρωτάθλημα
20.05.24 | 17:10
SHARE IT
Ο ΠΑΟΚ κέρδισε με 2-1 τον Άρη στο… αφιλόξενο για εκείνον «Βικελίδης» και κατέκτησε το 4ο πρωτάθλημα της ιστορίας του. Μια ομάδα με πολλούς πρωταγωνιστές αλλά τρεις συγκεκριμένους να σηκώνουν το βάρος του σημαντικότερου αγώνα της χρονιάς. Ζίβκοβιτς, Τόμας και Τάισον έκαναν τη διαφορά στο ντέρμπι της Θεσσαλονίκης και έστεψαν το «Δικέφαλο του Βορρά» πρωταθλητή Ελλάδας.
Powered by Opta.
Για 30 λεπτά Άρης και ΠΑΟΚ το… γύρισαν σε αμερικάνικο ποδόσφαιρο
Ήταν λογικό ένα παιχνίδι όπως αυτό, να μη διεκδικεί δάφνες ποιότητας. Πόσο μάλλον δε, όταν στο ματς που κρίνει ένα πρωτάθλημα, αγωνίζονται δύο αιώνιοι εχθροί. Εχθροί της ίδιας πόλης. Ο Άρης μπήκε με το… μαχαίρι στα δόντια για να εμποδίσει τον αντίπαλο να κατακτήσει τον τίτλο κι ο ΠΑΟΚ για να ξεπεράσει τους γηπεδούχους στα κερδισμένα πρωταθλήματα. Μια πραγματική μάχη.
Στα πρώτα 30 λεπτά του αγώνα, είδαμε κάτι που έμοιαζε περισσότερο με… αμερικάνικο ποδόσφαιρο κι όχι με αυτό που παίζουμε εμείς στα μέρη μας. Αποκορύφωμα η κίτρινη κάρτα στον Μιχαηλίδη στα πρώτα 18 δευτερόλεπτα.
Στα αγωνιστικά, ο Μάντζιος είχε την πολυτέλεια να παίξει με αρκετούς αναπληρωματικούς κόντρα στη Λαμία, τουλάχιστον στο πρώτο ημίχρονο κι έτσι στο χθεσινό ματς παρατάχθηκε με 8 αλλαγές στην ενδεκάδα. Νταρίντα, Σουλεϊμάνοφ και Μορόν ήταν οι μόνοι ίδιοι. Από την άλλη, για τον Λουτσέσκου ίσχυε το ακριβώς αντίθετο. Είχε ήδη κερδίσει Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό και έπρεπε μέσα σε 8 μέρες να παίξει και με τον Άρη στο πιο… do or die ματς της σεζόν. Παρόλα αυτά, ο Ρουμάνος τεχνικός φρέσκαρε ελαφρώς την ομάδα του, παρατάσσοντάς την με 5 αλλαγές. Σάστρε, Μιχαηλίδης, Σβαμπ, Κωνσταντέλιας και Ζίβκοβιτς πήραν θέση στους πρώτους 11 αντί των Ότο, Κουλιεράκη (τιμωρημένος), Οζντόεφ, Ντεσπόντοφ και Μουργκ.
Ο ΠΑΟΚ μπήκε σαφώς με μεγαλύτερη διάθεση να δημιουργήσει. Πίεζε αρκετά ψηλά ενώ διατηρούσε και την κατοχή της μπάλας, χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα. Η νευρικότητα και το πάθος άφησαν λίγα περιθώρια στην τακτική και πραγματικά και οι δύο ομάδες, ειδικά στο πρώτο μέρος, έχασαν κάθε προσανατολισμό για χάρη του αποτελέσματος.
Ο Λουτσέσκου για ακόμα μια φορά είχε τοποθετήσει τον Κωνσταντέλια πιο κεντρικά, στέλνοντας τον Τόμας στην αριστερή πλευρά για να δημιουργεί υπεραριθμίες με τους Τάισον και Μπάμπα. Για ένα ακόμα ματς, αυτή η πλευρά του ΠΑΟΚ έκανε τα πράγματα να συμβαίνουν, με τον Μπάμπα μάλιστα να είναι εξαιρετικός σε όλες τις φάσεις του παιχνιδιού. Ο Γκανέζος έκανε 60 επαφές με την μπάλα, τις περισσότερες απ’ όλους στο ματς ενώ παράλληλα είχε και 10 αμυντικές ενέργειες, μόνο ο Ζουλ με 11 είχε περισσότερες. Ως απάντηση, η δεξιά πλευρά του Άρη, έμεινε αρκετά πιο μαζεμένη σε σχέση με την αριστερή του.
Η ομάδα του Μάντζιου δυσκολευόταν αρκετά να κάνει παιχνίδι από το αμυντικό της τρίτο κι έτσι επέλεγε τις μακρινές μεταβιβάσεις, στοχεύοντας τις δεύτερες μπάλες, κάτι που για ένα μεγάλο μέρος του ματς έκαναν και οι φιλοξενούμενοι. Ο Κοτάρσκι εκτέλεσε 8 ελεύθερα, όλα με μακρινή μεταβίβαση την ίδια στιγμή που ο Κουέστα είχε 3/4. Όταν η μπάλα δεν έφευγε… με τη μία από τον Κροάτη πορτιέρε, αναλάμβανε δράση ο Μιχαηλίδης. Ο Έλληνας αμυντικός ολοκλήρωσε το ματς με τις περισσότερες εύστοχες πάσες στο ματς για την ομάδα του, 28 στον αριθμό, αλλά και 6 εύστοχες μακρινές μπαλιές.
Η αποτελεσματικότητα του ΠΑΟΚ στα καλύτερά της
Σε τέτοια παιχνίδια που όλα κρέμονται από μια κλωστή, η αποτελεσματικότητα είναι το παν. Οι λιγοστές ευκαιρίες που θα σου παρουσιαστούν, πρέπει να γίνουν γκολ κι ο ΠΑΟΚ το έκανε αυτό εχθές στον υπέρτατο βαθμό. Δεν είναι μόνο πως βρήκε 2 γκολ με 2 σουτ στην εστία, είναι πως το έκανε από τις 2 μονάχα επιθετικές μεταβάσεις που κατέληξαν σε τελική προσπάθεια. Αυτή η νίκη της ομάδας του Λουτσέσκου, είναι ο ορισμός για τον τρόπο που πρέπει να διαχειρίζεται κάποιος, τελικούς σαν αυτόν.
Ως το 30’ υπήρχε από ένα σουτ για την κάθε ομάδα, τίποτα όμως το αξιόλογο. Τότε, ήρθε το κλέψιμο του Ζίβκοβιτς πάνω στον Μορόν, που υπερεκτίμησε τις δυνατότητές του. Ο Σέρβος τα έκανε όλα τέλεια, όπως κι ο Τόμας που με ιδανικό κοντρόλ και πλασέ, έκανε το 1-0 για τον ΠΑΟΚ στην πρώτη του φάση στο ματς.
Όπως ήταν λογικό, ο Άρης έκτοτε κλήθηκε να… ξυπνήσει ένα ματς που το είχε στείλει από την αρχή για ύπνο. Δημιούργησε κάποιες στιγμές, χωρίς όμως να έχει τη μεγάλη ευκαιρία και πήγε στο ημίχρονο πίσω στο σκορ και με το σχέδιο του Μάντζιου να έχει πάει στα σκουπίδια.
Το απίθανο γκολ του Μορόν στα πρώτα δευτερόλεπτα του δευτέρου μέρους, θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα του ματς, αλλά ο Άρης δεν κατάφερε να διατηρήσει το μομέντουμ. Ο ΠΑΟΚ σοκαρίστηκε μόνο για λίγα λεπτά και δεν άργησε να πάρει ξανά τον έλεγχο του αγώνα. Εδώ όμως ας βάλουμε μια παρένθεση.
Η παρουσία του Λορέν Μορόν φέτος στο πρωτάθλημα έδωσε μια άλλη δυναμική στα παιχνίδια του Άρη. Ο Ισπανός στα περισσότερα ματς που αγωνίστηκε ήταν χάρμα οφθαλμών και ήταν εκείνος που έκανε τη διαφορά για τους «κίτρινους». Ο Μορόν με τα 20 γκολ που πέτυχε στο πρωτάθλημα, κατέκτησε το βραβείο του πρώτου σκόρερ, ενώ είχε και 3 ασίστ. Μόνο ο Ιωαννίδης με 24 goal involvements, ήταν πάνω από τον Ισπανό. Το συγκλονιστικό όμως είναι άλλο. Ο Μορόν έφτασε σε αυτά τα 20 τέρματα, έχοντας 14.78 xG στο φετινό πρωτάθλημα. Με λίγα λόγια σημείωσε 5.2 παραπάνω γκολ, από ότι θα «έπρεπε» βάσει αριθμών. Φυσικά, είναι ο πρώτος με διαφορά στη σχετική λίστα, με τον Λιβάι Γκαρσία της ΑΕΚ να έρχεται δεύτερος με +3.3.
Στα του αγώνα ξανά, ο Λουτσέσκου έβλεπε πως η ομάδα του είχε κολλήσει ανάμεσα στις γραμμές, ενώ παράλληλα ο Άρης είχε καθίσει χαμηλά στο δικό του μισό.
Η νευρικότητα παρέμενε σε υψηλά επίπεδα και οι παίκτες του ΠΑΟΚ από την ένταση του ματς, έμοιαζαν… άδειοι. Ήταν ο Κωνσταντέλιας όμως, που είχε μπόλικη ενέργεια ακόμα στο ντεπόζιτο. Σε ακόμα μια επιθετική μετάβαση, ο «Ντέλιας» έκανε μαγική ενέργεια από τα αριστερά, ο Τόμας από εκτελεστής έγινε δημιουργός και ο Τάισον με ένα «κεραυνό» έγραψε το 2-1, πετυχαίνοντας γκολ για τρίτο σερί ματς. Όλα αυτά, τη στιγμή που ο Ρουμάνος τεχνικός είχε σηκώσει τους Ντεσπόντοφ και Σαμάτα για να μπουν στις θέσεις των Τόμας και Τάισον. Ήταν αναμφίβολα, η στιγμή που έκρινε το φετινό τίτλο.
Ο αρχηγός Ζίβκοβιτς, ο ακούραστος Τόμας κι ο γερόλυκος Τάισον…
Πολλοί οι πρωταγωνιστές φέτος του ΠΑΟΚ, ήταν όμως τρεις που «χάρισαν» στην ουσία τον τίτλο στο «Δικέφαλο του Βορρά». Ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς που με μια ασίστ εχθές, έφτασε τις 3 στα 3 τελευταία ματς της ομάδας του, ενώ είχε και 3 γκολ σε αυτό το διάστημα.
Ο Μπράντον Τόμας που πέραν των ατελείωτων χιλιομέτρων που καλύπτει σε κάθε ματς, χθες έβαλε το… κερασάκι στην τούρτα με γκολ και ασίστ, μόνο εναντίον της Χαρτς φέτος είχε κάνει κάτι παρόμοιο.
Τέλος, ο 36χρονος Τάισον που έκανε εξαιρετική σεζόν αλλά του έλειπε το γκολ, καθώς σε 26 ματς πρωταθλήματος είχε 2 μόλις τέρματα και κανένα στα πλέι οφ. Οι μεγάλοι παίκτες όμως είναι για τα μεγάλα ματς, με τον Βραζιλιάνο να βρίσκει δίχτυα σε κάθε έναν από τους 3 τελευταίους τελικούς του ΠΑΟΚ, με αποκορύφωμα φυσικά το χθεσινό γκολ που «χάρισε» και τον τίτλο στην ομάδα του.
Η αποβολή που άλλαξε τις ισορροπίες και το… «αχ» με τον Ανσαριφάρντ
Μετά το 2-1, ήταν σειρά του ΠΑΟΚ να κάτσει χαμηλά στο δικό του μισό. Ο Άρης πήρε την πρωτοβουλία των κινήσεων αλλά δεν μπορούσε με ευκολία να πατήσει περιοχή. Για του λόγου του αληθές, παρά τα 16 σουτ των γηπεδούχων, μόλις 3 είχαν πορεία προς την εστία ενώ οι επαφές τους στην περιοχή του ΠΑΟΚ ήταν 20, την ίδια στιγμή που οι φιλοξενούμενοι είχαν ακόμα λιγότερες, 12 στον αριθμό.
Η αποβολή μάλιστα του Μιχαηλίδη στο 78’ άλλαξε κι άλλο τις ισορροπίες. Ο Μάντζιος σοφά πέρασε και τον Ανσαριφάρντ στο ματς, αλλάζοντας τη διάταξη σε 4-4-2 ενώ ο Σαμόρα που μπήκε στο 72’, άρχισε να… σεντράρει από παντού. Με 4 επιτυχημένες σέντρες σε 18 λεπτά αγώνα, ήταν αυτός με τις περισσότερες σέντρες, αποδεικνύοντας τον τρόπο με τον οποίο, ο Άρης προσπαθούσε να φτάσει στην ισοφάριση, καθώς οι διάδρομοι προς την περιοχή του ΠΑΟΚ ήταν κλειστοί.
Από μια τέτοια σέντρα, οι γηπεδούχοι πήγαν να φέρουν τούμπα το ματς και να πάρουν μακριά από την… «Τούμπα» το πρωτάθλημα. Η κεφαλιά όμως του Ανσαριφάρντ, που ήταν η πιο ποιοτική φάση του αγώνα με αξία περίπου 0.5 xG(!), πέρασε λίγο έξω από το αριστερό κάθετο δοκάρι του Κοτάρσκι με ένα μεγάλο «αχ» να ακούγεται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Για άλλους ήταν επιφώνημα ανακούφισης, για άλλους επιφώνημα λύπης.
