Από την πρώτη μέρα που άνοιξε τα χαρτιά του ο Μάρκο Νίκολιτς στην αίθουσα Τύπου του γηπέδου της Νέας Φιλαδέλφειας στο τέλος του περασμένου Ιουνίου, η στόχευση στους προκριματικούς του Conference ήταν ξεκάθαρη.
Ήξερε από τότε τι έλεγε ο Σέρβος, διαφοροποιώντας με εμφανή τρόπο την καλοκαιρινή φάση των προκριματικών με την υπόλοιπη σεζόν. Ήξερε ότι για να εξασφαλίσει ηρεμία έπρεπε να καταφέρει να οδηγήσει την ομάδα σε προκρίσεις, αναζήτησε τον τρόπο για να το καταφέρει και τα αποτελέσματα μέχρι στιγμής τον δικαιώνουν.
Διαφορά με τις αντίστοιχες προσπάθειες των Μιλόγεβιτς-Αλμέιδα
Και μόνο το γεγονός ότι η ΑΕΚ προκρίθηκε για πρώτη φορά στα play-off του Conference δείχνει κάτι. Τις δυο φορές που βρέθηκε στα προκριματικά της διοργάνωσης αποκλείστηκε από νωρίς, γεγονός που καθιστά τον Νίκολιτς σε μια καλύτερη θέση σε σχέση με τους προηγούμενους που το επιχείρησαν.
Κι αν ο Μιλόγεβιτς, όμως και τώρα ο Νίκολιτς, τότε με τη Βελέζ είχε μια ομάδα για ελάχιστο διάστημα στα χέρια του, ο Αλμέιδα πέρσι με τη Νόα είχε μια ομάδα με την οποία δούλευε μια διετία.
Είναι επιτυχία από μόνη της η είσοδος στα play-off του Conference;
Για τα παραδοσιακά ταβάνια της ΑΕΚ προφανώς και όχι. Για την ΑΕΚ των τελευταίων χρόνων, όμως, με τη μηδαμινή παρουσία στην Ευρώπη είναι ένα πρώτο βήμα.
Στα αξιοσημείωτα ότι στο δρόμο της «Ένωσης» φέτος βρέθηκαν καλύτερες ομάδες από αυτές που την απέκλεισαν τα προηγούμενα χρόνια. Μπορεί η Χάποελ Μπερ Σεβά και ο Άρης Λεμεσού να μην είναι τίποτα μεγαθήρια, είναι όμως ομάδες που δε θες να τις πετύχεις σε περίοδο προκριματικών για διάφορους λόγους.
Απλό πάντως δεν το λες
Κι αν με τους Ισραηλινούς υπήρχε το χάντικαπ της ουδέτερης έδρας στη ρεβάνς, για το εμπόδιο του Άρη Λεμεσού αξίζει να ρίξει κανείς μια ματιά στη συγκομιδή των κυπριακών ομάδων στα προκριματικά.
Η Πάφος απέκλεισε την Ντινάμο Κιέβου, η ΑΕΚ Λάρνακας τη Λέγκια, η Ομόνοια Λευκωσίας διέλυσε με 9-0 συντελεστή την Αράζ που απέκλεισε τον Άρη Θεσσαλονίκης και η μοναδική ομάδα που αποκλείστηκε είναι ο Άρης Λεμεσού από την ΑΕΚ.
Σημειωτέον ότι ο Άρης Λεμεσού είναι η ομάδα που το τρέχον καλοκαίρι έκανε μεγαλύτερες επενδύσεις σε σχέση με όλους τους προαναφερθέντες και είναι μαζί με την Πάφο φαβορί για το πρωτάθλημα.
Τώρα γίνεται ακόμα πιο πολύπλοκο
Όλα τα παραπάνω τα σημειώνουμε για να υπάρχει μια επίγνωση για τον βαθμό δυσκολίας ο οποίος ήταν ήδη αισθητά πιο μεγάλος από τις σεζόν που η ΑΕΚ δεν τα κατάφερε, ενώ τώρα με την Άντερλεχτ μεγαλώνει ακόμα πιο πολύ. Απέναντι σε ένα ιστορικό club κόντρα στο οποίο η «Ένωση» έχει μια πολύ κακή προϊστορία όμως είναι ενθαρρυντικό ότι οι Βέλγοι αυτή την περίοδο δεν είναι στα καλύτερά τους.
Πιο εύκολη διαχείριση αλλά παραμένει μεγάλο το «πρέπει»
Η ΑΕΚ ετοιμάζεται για τις διπλές μάχες με την Άντερλεχτ, όμως πλέον έχει από πάνω της μια αίσθηση ηρεμίας η οποία δεν υπήρχε πριν.
Έκανε το 2/2 σε προκρίσεις που ήταν το βασικό απαιτούμενο και τώρα θα πάει με καλύτερα επίπεδα αυτοπεποίθησης να τα δώσει όλα για να προκριθεί στο Conference.
Το αν θα τα καταφέρει θα το δείξει ο χρόνος. Το αν πρέπει να τα καταφέρει δεν συζητιέται καν. Είναι επιτακτική η ανάγκη για την ομάδα που σιγά-σιγά εξαφανίζεται από το club ranking της UEFA αλλά και για τον Νίκολιτς που πληρώνει μεν λογαριασμό άλλων, όμως αν το κάνει θα είναι από τώρα καβάλα στ’ άλογο από πλευράς εδραίωσης.
