ΑΕΚ: Ντράπηκε και η ντροπή
26.02.25 | 22:42
To μεγάλο πρόβλημα για την ΑΕΚ δεν είναι ότι χάθηκε η πρόκριση, ούτε ότι έχασε γιατί αυτό ήταν αρκετά πιθανό να συμβεί, παίζοντας απέναντι σε έναν αντίπαλο που είναι καλύτερος σε όλα. Απέναντι σε έναν αντίπαλο που έχει καλύτερη ομάδα γενικότερα, καλύτερο προπονητή, καλύτερο γυμναστή (αν κρίνουμε από την ενέργεια που έβγαλαν οι δυο ομάδες, παράμετρος στην οποία η πιο καταπονημένη έδειχνε πιο φρέσκια) και καλύτερους παίκτες οι οποίοι μπορούν να υπηρετήσουν ένα έξυνο σχέδιο που δεδομένα υπάρχει.
Το μεγάλο πρόβλημα για την ΑΕΚ είναι ότι διασύρθηκε, ισοπεδώθηκε και κατάφερε να δεχτεί 10 γκολ σε δυο ματς από τον Ολυμπιακό. Αυτό δε συνέβη ούτε τη σεζόν 12-13 που η ΑΕΚ ήταν ουραγός και έπαιζε με τον Φέτση, τον Αρκούδα και τον Τσουμάγκα, όμως συνέβη τώρα με την αγέλη των μισθοφόρων με τα πανάκριβα συμβόλαια.
Αδιάβαστη, παραδομένη και ανεπίδεκτη μαθήσεως
Δεν υπάρχουν λόγια για την απερίγραπτη εικόνα της ΑΕΚ στο ξεκίνημα του ματς. Μια ομάδα εντελώς απροετοίμαστη στις συνθήκες του αγώνα, που δεν έμαθε από τα λάθη της στην προηγούμενη επίσκεψή της στο ίδιο γήπεδο και που «φώναζε» ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τον συγκεκριμένο αντίπαλο. Μια ομάδα αφελής (για να το πω όσο πιο ευγενικά μπορώ) στην οποία δίνουν την μπάλα, ανεβάζει τα μπακ της στον Θεό, χάνοντας την μπάλα με χαρακτηριστική ευκολία και αφήνοντας πίσω ακάλυπτα τα λιβάδια της Ελβετίας, απέναντι στην ομάδα που μπορεί καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα να εκμεταλλευτεί τον χώρο.
Το Χατζισαφί-Ροντινέι ήταν βγαλμένο από ταινία τρόμου, ο Ρότα έκανε τα πιο αχρείαστα όβερλαπ στην ιστορία του ποδοσφαίρου, ο Μουκουντί χάρισε τετ-α-τετ. Τι άλλο να πει κανείς για αυτό το πρώτο 25λεπτο και γενικά για την εικόνα της ΑΕΚ στο πρώτο μέρος στο Καραϊσκάκη… Μέσα σε όλα και χωρίς να πιστεύω ότι θα έπαιζε κάναν ρόλο, δεν ξέρω αν κατάλαβε κανείς ποιος είναι ο λόγος που ακυρώθηκε το γκολ του Ελίασον και ποιος ήταν οφσάιντ στη φάση αυτή.
Ακόμα χειρότερη στην πορεία
Στο δεύτερο ημίχρονο δυο δρόμοι υπήρχαν για μια ομάδα που ήταν θλιβερά ανύπαρκτη στο πρώτο: Ή να αντιδράσει αφού η λογική έλεγε ότι δεν ήταν εύκολο να πάνε τα πράγματα ακόμα χειρότερα από το πρώτο ημίχρονο ή να πάνε τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Τελικά πήγαν ακόμα χειρότερα.
Το κοντέρ σταμάτησε στα έξι και οι χαμένες ελπίδες πρόκρισης ήταν τελικά το μικρότερο πρόβλημα που έχει να διαχειριστεί η ΑΕΚ από εδώ και πέρα και πολύ φοβάμαι ότι όλο αυτό που έχει μπροστά της η ομάδα πλέον δείχνει μη διαχειρίσιμο. Η ΑΕΚ βρέθηκε να παίζει με τον Τσιλούλη φορ και έβγαλε ένα ματς που πήρε ιστορικές διαστάσεις ντροπής χωρίς αμυντικό χαφ…
Τώρα ο Θεός να βάλει το χέρι του
Την Κυριακή υπάρχει ένα σημαντικό ματς για το πρωτάθλημα, αλλά άντε να δοθεί σύνθημα ανασύνταξης σε μια ομάδα που έφαγε 6 από τον ίδιο αντίπαλο μόλις λίγες μέρες πριν και μερικούς μήνες μετά που έφαγε άλλα 4. Και να πιστέψεις τι; Ότι μετά από 4 ματς με τον Ολυμπιακό του Μεντιλίμπαρ, αυτή τη φορά ο προπονητής και η ομάδα θα καταφέρουν να διαβάσουν τις προδιαγραφές του ματς όταν και στις τέσσερις προηγούμενες φορές δεν το έκαναν επιδεικτικά;
Τους το εύχομαι να το κάνουν, αλλά μέχρι τότε νομίζω ότι έχει αξία να απαντηθεί μια εύλογη απορία: Πώς είναι δυνατόν μια ομάδα που έχει περισσότερα απαιτητικά ματς στα πόδια της λόγω Ευρώπης να είναι πιο ενεργητική και πιο φρέσκια από μια άλλη που -υποτίθεται ότι- επενδύει στην ενέργεια και την ένταση, η οποία έχει παίξει πολύ λιγότερα απαιτητικά ματς στη σεζόν;