ΑΕΚ: Ο Αλμέιδα έχει βρει μια σταθερά κατά τα 9/11
11.11.24 | 10:28
H κουβέντα για τον σχηματισμό κορμού δίνει και παίρνει στην ΑΕΚ του τελευταίου διαστήματος. Το μεγάλο ρόστερ, το μικρό καλεντάρι και το αναγκαστικό κατά διαστήματα «παρκάρισμα» παικτών με μεγάλα συμβόλαια και ακόμα μεγαλύτερο «εγώ» αποτελεί ένα δύσκολο, ως προς τη διαχείρισή του, εγχείρημα για τον Ματίας Αλμέιδα, ωστόσο στην πραγματικότητα ο Αργεντίνος τεχνικός -κόντρα στην αίσθηση που έχει δημιουργηθεί- έχει βρει τη σταθερά του, τουλάχιστον κατά τα 9/11.
Πάμε να τα δούμε:
Στο τέρμα η πρώτη του επιλογή για τους αγώνες πρωταθλήματος είναι ο Στρακόσα. Ο Μπρινιόλι έχει πάρει μόλις μια συμμετοχή με την ομάδα στον αγώνα Κυπέλλου με τον Άρη και δεν έχει αρχίσει να μπαίνει στο ροτέισον, τουλάχιστον για την ώρα.
Το βασικό κεντρικό αμυντικό δίδυμο είναι ο Βίντα με τον Μουκουντί. Με τον Κροάτη κολώνα, σταθερά βασικό σε όλα τα ματς με εξαίρεση το παιχνίδι με τον Βόλο και με τον Κάλενς και τον Μήτογλου να μπαίνουν στο ροτέισον, με πρώτο τον Περουβιανό.
Στο δεξί άκρο της άμυνας η βασική επιλογή είναι ο πιο σταθερός παίκτης του φετινού ρόστερ. Ο Ρότα. Στο αριστερό άκρο της άμυνας στα τελευταία ματς ο Χατζισαφί δείχνει να έχει καλύτερη εικόνα από τον Πήλιο και να κερδίζει τη θέση.
Από εκεί και πέρα, σταθερά για την ομάδα είναι ο Σιμάνσκι ο οποίος έμεινε εκτός 11άδας για πρώτη φορά στο παιχνίδι του περασμένου Σαββάτου. Αυτός όμως είναι ο βασικός στο «6» με τον Γιόνσον να τον αλλάζει και να του δίνει ανάσες.
Δίπλα του, στο «8» έχει εδραιωθεί πλέον ο Περέιρα σε ένα στιλ play maker. Ο Αργεντίνος πρέπει να αντιμετωπίζεται πια ως το βασικό 8άρι στο ρόστερ.
Στο αριστερό φτερό της επίθεσης αρχίζει να εδραιώνεται σιγά-σιγά ο Μαρσιάλ σε έναν ρόλο που του πάει αρκετά. Ο Γάλλος έχει ήδη σκοράρει μια φορά στο ματς Κυπέλλου με τον Άρη ως αριστερό εξτρέμ ενώ στο ματς με τον Αστέρα Τρίπολης πήρε την μπαγκέτα του δημιουργού.
Στην κορυφή της επίθεσης πλέον ο βασικός φαίνεται να είναι ο Γκαρσία με τον Πιερό να έρχεται από τον πάγκο, όπως έγινε στα δυο τελευταία ματς με Ατρόμητο.
Οι δύο θέσεις που μένουν
Μένουν δυο θέσεις οι οποίες δεν έχουν σταθερό κάτοχο αλλά πολλές επιλογές. Η θέση πίσω από τον φορ και το δεξί φτερό της επίθεσης. Εκεί ο Αλμέιδα δεν δείχνει να έχει κατασταλάξει σε κάτι μόνιμο ως προς τις επιλογές του και ενδεχομένως να μην κατασταλάξει κιόλας, πηγαίνοντας σε μια λογική εναλλαγής τόσο στο «10» όσο και στο δεξί φτερό.
Όσο για τις λύσεις που υπάρχουν εκεί; Πινέδα, Λαμέλα, Λιούμπισιτς, Μάνταλος, Τσούμπερ, Φερνάντες, Ελίασον, Άμραμπατ. Για όλα τα γούστα…
Η ουσία και η ισορροπία
Η ουσία, όμως, της όλης κουβέντας είναι ότι η κουβέντα για την παντελή έλλειψη σταθεράς είναι κάπως άτοπη. Ο προπονητής αρχίσει και βρίσκει μια ισορροπία σε ένα ούτως ή άλλως δύσκολο ρόστερ το οποίο προσπαθεί να διαχειριστεί προς όφελος της ομάδας. Και βάσει εικόνας, η ΑΕΚ δείχνει ότι αρχίζει να το βρίσκει.