Η ΑΕΚ έπαθε και έμαθε στη Λεμεσό με ένα τρόπο αρκετά σκληρό για τα δεδομένα της και για το πόσο ευνοϊκά της στρώθηκε το παιχνίδι με τον Άρη.
Το -παντελώς αφελές- πρώτο ημίχρονο
To πρώτο ημίχρονο ήταν σίγουρα το πιο αντιφατικό και το ίσως πιο προβληματικό ημίχρονο της εποχής Νίκολιτς. Ενώ η ΑΕΚ ξεκίνησε ονειρικά με τη νούμερο ένα παράμετρο που πρέπει να έχει στη μυστήρια εποχή των προκριματικών, δηλαδή την αποτελεσματικότητα, βρίσκοντας δυο γκολ χωρίς προηγουμένως να έχει σπαταλήσει ευκαιρίες, στην εξέλιξη τα έκανε θάλασσα με έναν ακαταλαβίστικο τρόπο. Η ομάδα ανέβηκε πολύ ψηλά, έδωσε στον αντίπαλο χώρο και σε συνδυασμό με τη μέτρια μέρα των αμυντικών της έφαγε φάσεις, κινδύνευσε και έφτασε να ισοφαριστεί με δυο κυριολεκτικά τζάμπα γκολ. Το πρώτο με μια αναίτια παραχώρηση μέτρων με το 0-2 στην τσέπη της, το δεύτερο από την παραχώρηση ενός πάνχαζου κόρνερ όταν Στρακόσια και Πήλιος μπερδεύτηκαν σε μια τελειωμένη φάση και έδωσαν κόρνερ στον αντίπαλο.
Πιο σβηστό το δεύτερο ημίχρονο
Το δεύτερο ημίχρονο κύλησε πιο σβηστά σε σχέση με το πρώτο, ο Νίκολιτς άλλαξε για πρώτη φορά στη φάση των προκριματικών τη διάταξη γύρω στο 70’ παίζοντας 4-2-3-1 με εξτρέμ τον Κοϊτά και τον Κουτέσα, ωστόσο κακά τα ψέματα αυτή τη στιγμή η ΑΕΚ δεν είναι σε φάση να επιβληθεί με την ποιότητά της αφού από την ομάδα λείπουν αρκετά πράγματα. Η λογική όπως είπαμε και στο προηγούμενο ματς με τη Χάποελ είναι πάρ’ το και φύγε. Σήμερα η ΑΕΚ δεν κατάφερε να είναι καπάτσα όταν το ματς της στρώθηκε στα πόδια ζώντας ένα πολύ κακό διάστημα αφέλειας στο πρώτο μέρος που ξύπνησε μνήμες από το πρόσφατο παρελθόν.
Η πληγή των πλαγίων μπακ
Όχι ότι αλλάζει κάτι στη φάση που βρισκόμαστε τώρα, όμως μου είναι δύσκολο να αντιληφθώ πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει κατ’ επανάληψη επί σειρά ετών. Η ΑΕΚ έκλεισε τη σεζόν με τα χειρότερα πλάγια μπακ της πρώτης τετράδας στο ελληνικό πρωτάθλημα και ξεκίνησε την τρέχουσα σεζόν πιο αποδυναμωμένη στο κομμάτι αυτό. Προφανώς ο προπονητής κάτι παραπάνω ξέρει που ετοιμάζει τον Πενράις για τη συνέχεια, δεν είναι κάνας τρελός ο Νίκολιτς, όμως με όλο τον σεβασμό στην προσπάθεια των δυο παιδιών, η εικόνα από το γήπεδο ήταν ότι ο Άρης Λεμεσού έχει καλύτερα πλάγια μπακ και στις δυο πλευρές. Όχι ότι η ΑΕΚ πλήρωσε αποκλειστικά αυτό απόψε στη Λεμεσό, πλήρωσε κι άλλα πράγματα, είναι όμως πολύ συγκεκριμένα αυτά που μπορεί να πάρει από δυο παίκτες που παίζουν για μεγάλα διαστήματα ολόκληρες τις πλευρές.
Και τώρα στη Φιλαδέλφεια
Ο Άρης Λεμεσού είναι αποδεδειγμένα μια πολύ καλή ομάδα την οποία δε θες να πετύχεις αυτή την εποχή. Με όλο τον σεβασμό στους ανθρώπους στην άψογη φιλοξενία και την προσπάθεια που κάνουν, βέβαια, το γεγονός ότι έβαλαν το ματς στις 7 η ώρα Κύπρου, σε μια ώρα που η θερμοκρασία ήταν ανάλογη της Μέσης Ανατολής, ήταν χωριατιλίκι άλλων εποχών. Παρόλα αυτά σε αγωνιστικό επίπεδο έβαλαν δύσκολα στην ΑΕΚ, ειδικά η μεσοεπιθετική τους γραμμή προκάλεσε προβλήματα στον σοφτ άξονα, στα στόπερ που δεν ξεκίνησαν καλά το ματς και στα πλάγια μπακ. Η πρόκριση είναι ανοιχτή, όποιος πιστεύει πως το δεύτερο ματς θα είναι μια εύκολη υπόθεση είναι βαθιά γελασμένος και η ομάδα στη Φιλαδέλφεια πρέπει να είναι έτοιμη για μάχη. Ο Νίκολιτς που είναι καπάτσος και σήμερα έμαθε κι αυτός τα ανάποδα της ΑΕΚ από πρώτο χέρι σίγουρα δε θα το αφήσει έτσι.
