STOIXIMAN SUPERLEAGUE

ΑΕΚ: Το τέλος της αθωότητας

31.03.25 | 14:30

Ο Ματίας Αλμέιδα ανέλαβε χθες το βράδυ την ευθύνη του νέου στραπάτσου λέγοντας μεταξύ άλλων ότι «αν δεν προχωράει η ομάδα τότε δεν μπορώ να είμαι χρήσιμος» και «σε αυτό το club δίνω την αγάπη και την ψυχή μου, αλλά ίσως αυτό δε φτάνει».

Κάπως έτσι ο ίδιος ο Αργεντίνος τεχνικός έγραψε το πιο to the point συμπέρασμα της χθεσινής βραδιάς και ενδεχομένως της φετινής σεζόν.

Το θέμα είναι τι γίνεται τώρα που η ομάδα είναι καταρρακωμένη, ο ίδιος ο προπονητής ομολόγησε την αποτυχία του αναγνωρίζοντας ότι η δουλειά του δεν αρκεί για να φέρει την ΑΕΚ στο επιθυμητό σημείο, γεγονός εμφανές κατά τη διάρκεια της τριετίας στην οποία η ομάδα έχει καθοδική πορεία και μηδαμινή εξέλιξη από χρόνο σε χρόνο.

Κάθε χρόνο είναι και χειρότερη, στις μεταγραφικές περιόδους βλέπει τα άλλα τρένα να περνούν κάνοντας ακατανόητα πράγματα ενώ φέτος έχει πάθει όλες τις πληγές του Φαραώ σε μερικούς μόλις μήνες.

Η ΑΕΚ έπαθε πράγματα μη αποδεκτά και τα παθαίνει κατ’ εξακολούθηση, κάθε φορά υπάρχει και κάτι χειρότερο.

Αποκλεισμός από τη Νόα, ήττα από τον Πανσερραϊκό των 10 παικτών (σε ένα βράδυ που έφαγε και πιστόλι από τις διαιτητικές αποφάσεις, όμως η ομάδα και πάλι δεν αντέδρασε), τεσσάρα στο Καραϊσκάκη λόγω αφέλειας, μετά 6άρα στο Καραϊσκάκη λόγω της ίδιας αφέλειας, αντιμετώπιση του Ολυμπιακού μέσα στη Φιλαδέλφεια όπως δεν αντιμετωπίστηκε ούτε η Ρεάλ του Ρομπέρτο Κάρλος, του Φίγκο και του Ζιντάν και τώρα ανατροπή του προβαδίσματος με δυο γκολ μέσα σε μισή ώρα.

Είναι ο Αλμέιδα το πρόβλημα;

Και μέσα σε όλα μια ατελείωτη σαπουνόπερα. Τα ΑΕΚτζήδικα σώψυχα βγήκαν στο πιάτο όλης της χώρας σε πανελλήνια μετάδοση.

Ποιός είναι με ποιον, τι ακούγεται, γιατί δε χαμογελάει ο Ματίας, τι γράψανε στα social media, τι να φταίει που δεν πήγαμε μπροστά με μια δόση ακατανόητης μυστικοπάθειας στα πάντα που έκανε και αυτή το κακό της στο όλο κάδρο, γιατί φούντωσαν -μεταξύ άλλων- και δράκοι σε στιγμές που δεν ήταν για να φουντώσουν.

Είναι ο Αλμέιδα το πρόβλημα; Είναι σίγουρα ένα σημαντικό μέρος του προβλήματος πια. Το μεγάλο πρόβλημα της ΑΕΚ, όμως, θα είναι η επόμενη πίστα.

Τη μέρα που ο προπονητής θα κλείσει πίσω του την πόρτα, θα ξεκινήσει στον σύλλογο η εποχή του τέλους της αθωότητας για τον νέο μεγαλομέτοχο. Πάντα η κεφαλή έχει την ευθύνη, μόνο που τώρα την έχει σε πολύ μικρό ποσοστό ο Ηλιόπουλος που στην ουσία τρέχει μια ομάδα με επιλογές άλλου.

Η πραγματική ευθύνη του νέου μεγαλομετόχου θα ξεκινήσει όταν τελειώσει η εποχή του συγκεκριμένου προπονητή και επί των ημερών του θα πρέπει να επιλεχθεί ο επόμενος.

Σε μια ομάδα βαθιά προπονητοκεντρική όπως η ΑΕΚ των ημερών Αλμέιδα, το εγχείρημα της αλλαγής δεν είναι απλό και για όσους μπορούν να αντιληφθούν τι πραγματικά συμβαίνει στον σύλλογο, η έλλειψη στελέχωσης μπορεί να οδηγήσει σε αρνητικά αποτελέσματα.

Η ΑΕΚ διανύει ένα timing που θα πρέπει να πάρει σοβαρές αποφάσεις και όλα δείχνουν αυτή τη στιγμή ότι οι συγκεκριμένες αποφάσεις θα παρθούν από τον Ριμπάλτα (δεν έχει κάνει πουθενά κουμάντο στον βαθμό που ετοιμάζεται να κάνει στην ΑΕΚ) και από τον μεγαλομέτοχο ο οποίος μετρά μόλις μερικούς μήνες στο ποδόσφαιρο.

Το μοντέλο στελέχωσης του συλλόγου από ποδοσφαιρανθρώπους απορρίφθηκε και η ζωή τα έφερε έτσι προκειμένου να μπει η νέα διοίκηση στα βαθιά παίρνοντας αποφάσεις που το ιδανικό θα ήταν να τις έπαιρνε κανένα χρόνο μετά, αφού μπαρουτοκαπνιστεί.

Συνεπώς ο Αλμέιδα είναι ένα σημαντικό μέρος του προβλήματος, όμως ο κίνδυνος να αντικρύσει η ΑΕΚ κατάματα το δομικό της πρόβλημα που είναι σοβαρότερο είναι πιο ορατός από ποτέ.

Δεν είναι ώρα για νέους διαχωρισμούς

Κλείνοντας, μέσα σε όλα καλό είναι να κάνουμε όλοι μαζί κάποια στιγμή την αυτοκριτική μας.

Όχι μόνο οι εντός της ομάδας και της ΠΑΕ που είναι υπόλογοι για την κατάσταση της ΑΕΚ, αλλά και όλοι εμείς οι γύρω-γύρω της. Η υπερβολική θεοποίηση και η ολοκληρωτική απαξίωση είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Δεν είναι φυσιολογικό να δεχόμαστε και ακόμα και να βγάζουμε δίκιο σε έναν επαγγελματία που αγορεύει δημοσίως μειώνοντας τον ίδιο τον σύλλογο προκειμένου να δείξει ότι η δουλειά του είναι ΟΚ.

Το τι έκανε η ΑΕΚ από το 2016 μέχρι το 2022 με τους προπονητές της, είναι θέμα δικό της, όχι του κάθε επαγγελματία που πληρώνεται από αυτήν για να αποδίδει και να τη βοηθάει να φέρνει εις πέρας τους στόχους της.

Ακόμα κι αν ισχύει (που ισχύει σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό) δεν είναι η δουλειά του επαγγελματία να το πει για το μαγαζί που τον πληρώνει. Και δεν γίνεται το ακροατήριο του μαγαζιού να βγάζει δίκιο στον υπάλληλο που το μειώνει για να αναδείξει τη δική του «πραμάτεια».

Επίσης δεν είναι ώρα για νέους διαχωρισμούς. Ποιος έχει δίκιο, ποιος είναι ακόμα με τον Αλμέιδα και ποιος με τον Ηλιόπουλο. Με την ΑΕΚ σκέτα-νέτα είμαστε τελικά ποτέ; Αν ναι, ας ξεκινήσουμε πάλι από το Α και να βάλουμε την τελεία στο Κ και να πάμε παρακάτω.