Ο Φεράν Τόρες έχει ανοίξει το σκορ κατά της Αλβανίας Φωτογραφία: Intime

Bloggers

Αυτό το Euro ποιος θα το πάρει;

27.06.24 | 14:35

Γράφει: Κώστας Βαϊμάκης

H φάση των ομίλων του Euro ολοκληρώθηκε, τα ζευγάρια για τους «16» βγήκαν και η γεύση που μας άφησαν όλες αυτές οι μέρες είναι μια γεύση ποδοσφαιρικών αντιθέσεων: παίκτες από τους οποίους περιμέναμε πολλά και δεν τα είδαμε, παίκτες που ξεπετάχτηκαν, ομάδες που δεν «τραβάνε» και ομάδες που δεν τις περιμέναμε, αλλά έκαναν ωραία πράγματα.

Όπως δηλαδή συμβαίνει παραδοσιακά στις μεγάλες διοργανώσεις, αρχές Ιουνίου, όπου οι παίκτες πάνε να παίξουν φορτωμένοι με 60 ή 70 παιχνίδια στα πόδια τους και είναι λογικό να τους λείπουν τα τρεξίματα και η φρεσκάδα.

Δεν περίμενα ποτέ πως θα το πω, αλλά τελικά το Μουντιάλ του Κατάρ, που έγινε τέλη Νοεμβρίου και Δεκέμβριο, ίσως είναι μια κάποια λύσις: μπορεί να μας «ξενέρωσε» το γεγονός ότι είδαμε Μουντιάλ σε μια τόσο άκυρη περίοδο του χρόνου, αλλά τουλάχιστον είδαμε παίκτες με ενέργεια, τρεξίματα και διάθεση να κάνουν πράγματα, διότι τα πόδια τους μπορούσαν να ακολουθήσουν αυτά που ζητούσε το μυαλό.

Στο Κατάρ φυσικά, λόγω υψηλών θερμοκρασιών ο Νοέμβριος ήταν μονόδρομος – στη Γερμανία για παράδειγμα δεν θα μπορούσε να γίνει κάτι ανάλογο Νοέμβριο και Δεκέμβριο.

Αλλά αν συγκρίνουμε τα επίπεδα ενέργειας του Μουντιάλ με αυτά του Euro, η διαφορά είναι μεγάλη.

Η Γεωργία ντύθηκε «Σταχτοπούτα»

Μας στενοχώρησε η Γεωργία που μας απέκλεισε στα μπαράζ και πήρε τη θέση μας στο Euro, αλλά αυτό που κατάφερε είναι πραγματικά υπέροχο: δεν είναι μόνο η καθαρή και ξάστερη νίκη της επί της Πορτογαλίας στο τρίτο παιχνίδι, αλλά η συνολική της παρουσία, που ήταν εξαιρετική – ακόμα και στην ήττα από την Τουρκία, η Γεωργία ήταν η ομάδα που έκλεψε τις εντυπώσεις και τη συμπάθεια όλων.

Και πολύ δίκαια βρίσκεται στους «16» και συνεχίζει να κυνηγά τα όνειρά της, ακόμα κι αν έπεσε πάνω στην Ισπανία, την ομάδα που όχι απλά έκανε τρεις νίκες, αλλά έπαιξε και το καλύτερο ποδόσφαιρο ως τώρα.

Μόνο που τα νοκ-άουτ είναι μια άλλη κατάσταση, στην πραγματικότητα ένα άλλο τουρνουά που ξεκινάει τώρα.

Κι αν θέλουμε να κάνουμε συγκρίσεις με τη δική μας Εθνική του 2004 και εμείς όταν περάσαμε από τη φάση των ομίλων πέσαμε πάνω στη Γαλλία και όλοι μας είχαν για το εύκολο θύμα των «τρικολόρ» και τη συνέχεια τη θυμόμαστε καλά.

Αυτό το Euro ποιος θα το πάρει;

Η Γεωργία είναι η ευχάριστη έκπληξη, η Αυστρία είναι μια ομάδα μοντέρνα που δεν την περίμεναν πολλοί, αλλά βρέθηκε στους «16» και μάλιστα έχει αντίπαλο την Τουρκία, μια ομάδα «του χεριού της», κάτι που της δίνει σοβαρές ελπίδες να πάει ακόμα πιο μακριά.

Αλλά τι γίνεται με τις ομάδες που μπήκαν στο τουρνουά με την ταμπέλα του «φαβορί» κολλημένη στο κούτελό τους;

Εδώ, σηκώνει μεγάλη κουβέντα, διότι στα νοκ-άουτ καλό είναι να ξεχάσουμε ό,τι είδαμε, να τα διαγράψουμε και να πάμε παρακάτω.

Ελβετία – Ιταλία: τι να πει κανείς εδώ;

Οι Ιταλοί πέρασαν με ένα γκολ στο 98’, αλλά υπάρχει έστω κι ένας άνθρωπος που παρακολουθεί χρόνια ποδόσφαιρο και μπορεί να διαγράψει τους Ιταλούς, τους νικητές της προηγούμενης διοργάνωσης;

Ειδικά αν αναλογιστούμε ότι έχουν στον πάγκο τους τον μεγαλύτερο «σταρ» της ομάδας, τον κόουτς Σπαλέτι;

Αγγλία – Σλοβακία: Θλίψη η εικόνα της Αγγλίας

Θλίψη η εικόνα της Αγγλίας. Το λέμε εμείς, το λένε οι Άγγλοι, το λέει ο κόσμος όλος.

Αλλά εγώ προσωπικά θα ανησυχούσα περισσότερο για το μέλλον της Αγγλίας, αν τους είχα δεν ως τώρα να παίζουν μπαλάρα και να μοιράζουν τριάρες – τώρα οι «μουλωχτοί» Άγγλοι, που έχουν ομολογουμένως ποιότητα μεσοεπιθετικά, δεν αποκλείεται να περάσουν τους Σλοβάκους και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερο άγχος.

Γερμανία – Δανία: Οι φορτσάτοι και οι cool

Oι οικοδεσπότες ξεκίνησαν φορτσάτοι, αλλά στην πορεία έχασαν λίγη από τη φόρα τους.

Οι Δανοί από την άλλη, είναι μια ομάδα συμπαγής, δεμένη και πάντα cool ό,τι και να συμβαίνει στο ματς.

Ισπανία – Γεωργία: Ξεκάθαρο φαβορί

Ίσως το μόνο ματς στη φάση των «16» που έχει τόσο ξεκάθαρα φαβορί και αουτσάιντερ, αλλά εδώ που έφτασε η «συμμορία» του Κβαρατσκέλια, κανείς δεν έχει δικαίωμα να τους υποτιμήσει.

Γαλλία – Βέλγιο: Ζευγάρι με τρομερή ατομική ποιότητα

Πολύ – πολύ ενδιαφέρον ματς, κυρίως διότι μιλάμε για δυο ομάδες με τρομερή ατομική ποιότητα και σπουδαίες προσωπικότητες που αμφότερες έχουν παίξει πολύ πιο κάτω απ’ αυτό που περιμέναμε κι αυτό που μπορούν.

Είναι ένα ζευγάρι, όπου η πρόκριση πιθανότατα θα κριθεί από την έμπνευση και την κλάση κάποιου ή κάποιων παικτών, που θα κάνουν κάτι εκτός συστήματος, ίσως και εκτός λογικής.

Πορτογαλία – Σλοβενία: Ήταν «περασμένοι»

Η εικόνα της Πορτογαλίας στο τελευταίο ματς με τη Γεωργία ήταν απογοητευτική, αλλά ας μην ξεχνάνε ότι οι Πορτογάλοι ήταν «περασμένοι», ο προπονητής τους έκανε rotation και πέρα από τον εγωισμό τους, δεν πληγώθηκαν από την ήττα.

Η Σλοβενία δείχνει να έχει ξύσει το ταβάνι της  – μπορεί άραγε να κάνει μια ακόμα υπέρβαση;

Ρουμανία – Ολλανδία: Μικρό προβάδισμα οι «οράνιε»

Οι Ρουμάνοι τα έχουν πάει πολύ καλύτερα απ’ ό,τι περιμέναμε οι περισσότεροι, από τους Ολλανδούς είχαμε μεγαλύτερες απαιτήσεις.

Ίσως οι «Οράνιε» να έχουν ένα μικρό προβάδισμα λόγω μενταλιτέ και διαχείρισης τέτοιων παιχνιδιών, σε σχέση με τους ατίθασους και παρορμητικούς Βαλκάνιους.

Αυστρία – Τουρκία: Κέρδισαν συμπάθειες

Είναι ένα ακόμα πολύ ενδιαφέρον ζευγάρι, με τους Αυστριακούς να έχουν κερδίσει πολλές συμπάθειες με τον τρόπο που έχουν παίξει σε όλα τα ματς του τουρνουά και γι’ αυτό το λόγο να έχουν κι ένα μικρό προβάδισμα για πρόκριση στους «8».