Bloggers

Ακούει κανείς τον Αλμέιδα;

10.01.25 | 12:24

Η αυθόρμητη – ή μπορεί και όχι – δήλωσή του πως «αν δεν παίρναμε την πρόκριση θα ερχόταν μια απίστευτη αρνητικότητα που με έχει κουράσει» μάς κάνει να πιστεύουμε ότι αυτό ακριβώς κυριαρχούσε στο μυαλού του κόουτς σε όλη την διάρκεια της αναμέτρησης πολύ δε περισσότερο όταν ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε και έστειλε το ματς στην παράταση.

Αν θα έπρεπε οι φίλαθλοι (και λοιποί) της ομάδας να σκεφτούν πώς θα είναι η «μετά-Αλμέιδα» εποχή, τώρα είναι η πιο κατάλληλη στιγμή. Διότι είναι πλέον φανερό, ότι ο Πελάδο δεν ευχαριστιέται – τουλάχιστον όχι όσο τα προηγούμενα χρόνια – τις ημέρες του στον Δικέφαλο. Δεν ξέρω αν θα αποχωρήσει στο τέλος της σεζόν, τίποτα τέτοιο δεν έχει ειπωθεί άλλωστε, όμως όλα τα γύρω γύρω, δείχνουν ότι έχει κι αυτό το ενδεχόμενο τις δικές του πιθανότητες. Όχι γιατί η ομάδα δεν παίζει καλά, δεν αποδίδει, δεν είναι μέσα στη διεκδίκηση και των δύο εγχώριων τίτλων. Αλλά γιατί τη φετινή σεζόν, περισσότερο από ποτέ, ο Ματίας νιώθει ότι συνεχώς τον περιμένουν στη γωνία ακόμα και για το πιο ασήμαντο παράπτωμα. Και φαντάζομαι πως ναι, αυτό δεν πρέπει να είναι απλώς κουραστικό, πρέπει να είναι ψυχικά και σωματικά εξουθενωτικό.

Έχω την αίσθηση ότι τώρα, είναι πιο κατάλληλη στιγμή για όλους όσοι ασχολούνται με τον σύλλογο, παίρνουν αποφάσεις ή πιέζουν με τον τρόπο τους για αυτές, να κάνουν ένα βήμα πίσω και να προσπαθήσουν να δουν πιο καθαρά την πλήρη εικόνα. Η νοοτροπία του «ή πρωτάθλημα ή δρόμο» δεν είχε ποτέ κιτρινόμαυρα χρώματα για να τα μοστράρει τώρα.

Καλώς ή κακώς (πολύ καλώς κατά την ταπεινή μου άποψη) ο προπονητής της ΑΕΚ δημιουργεί την εποχή του στην ομάδα, έχει δώσει άλλη δυναμική στο σύνολο, έχει ανεβάσει τις φιλοδοξίες και τις προσδοκίες χωρίς να φαίνεται ακόμα πως αυτός ο κύκλος έχει ολοκληρωθεί. Οποιοδήποτε κενό δημιουργηθεί στο άμεσο μέλλον μόνο πίσω μπορεί να φέρει τον σύλλογο.

Ας ακούσουμε όλοι αυτό το καμπανάκι που χτύπησε χθες ο Αλμέιδα και ας έχουμε στο νου μας πως οτιδήποτε ισχυρό θέλει σε μεγάλες ποσότητες χρόνο, κόπο, υπομονή, δύναμη και θέληση για να φτιαχτεί και μόλις μία λάθος απόφαση για να καταστραφεί.