Διεθνή

Αντσελότι: «Το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου…»

Ο Κάρλο Αντσελότι έδωσε συνέντευξη στο «France Football» μετά την ανάδειξη του σε κορυφαίο  προπονητή της χρονιάς.

Μεταξύ άλλον ο «Ντον Κάρλο» μίλησε για την καλύτερη ομάδα που έχει προπονήσει, τις φιλοδοξίες του για το μέλλον καθώς και για το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του!

Αναλυτικά οι δηλώσεις του:

Για τον τίτλο που δεν θα ξεχάσει ποτέ στην καριέρα του: «Το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό, είναι το πρώτο μου Champions League, το οποίο κέρδισα με τη Μίλαν το 2003.

Μέχρι τότε είχα τερματίσει πολλές φορές δεύτερος. Στη συνέχεια σκέφτομαι το δέκατο το 2014 και το 14ο το 2022. Όλοι πίστευαν τότε, ότι η καριέρα μου ήταν σε πτώση μετά τις περιόδους μου στην Έβερτον και στη Νάπολι, αλλά κερδίσαμε και είναι υπέροχο, πολύ ιδιαίτερο».

Για το δυνατότερο ρόστερ που προπόνησε: «Δεν είναι εύκολο να το απαντήσω αυτό… Οι καλύτεροι σύλλογοι, μπορώ να πω: Μίλαν και Ρεάλ Μαδρίτης. Η καλύτερη ομάδα, δύσκολο να το πω.

Είχα την τιμή να προπονώ φανταστικούς παίκτες και ομάδες. Δεν μπορώ καν να αναφέρω τους καλύτερους παίκτες. Η καλύτερη ενδεκάδα μου δεν υπάρχει, είναι αδύνατο να γίνει κάτι τέτοιο. Τι απίστευτοι παίκτες»

Για το λάθος που άλλαξε την ιστορία του: «Είναι αδύνατο να πάρεις μόνο καλές αποφάσεις σε τριάντα χρόνια. Για παράδειγμα, έκανα ένα πολύ μεγάλο εδώ στη Μαδρίτη.

Μετά τον πρώτο μου χρόνο. Ήμουν πολύ κοντά στην επέκταση του συμβολαίου μου, ο σύλλογος ήθελε να με κρατήσει, αλλά πίεσα πάρα πολύ σε σχέση με τον μισθό μου και σταμάτησαν. Ήταν ένα λάθος, το χειρότερο που θα μπορούσα να κάνω. Αλλά μου επέτρεψε να μάθω».

Για τους παίκτες που τον επηρέασαν στην καριέρα του: « Ο Πάολο Μαλντίνι. Ήταν ένας ξεχωριστός παίκτης για μένα. Ήταν συμπαίκτης μου, έγινε αρχηγός μου. Και με βοήθησε πολύ στη Μίλαν.

Είχαμε πραγματικά μια δυνατή, φανταστική σχέση. Ο Ιμπραΐμοβιτς φυσικά με τον έντονο χαρακτήρα του, τη μεγάλη του προσωπικότητα. Γενικά, οι πιο σημαντικοί παίκτες είναι οι πιο εύκολοι στην αντιμετώπιση.

Μπορεί να έχουν μεγάλο εγώ, αλλά αυτό μπορεί να είναι το κίνητρό τους. Δεν είναι πρόβλημα να έχεις μεγάλο εγώ αν αποδεικνύεσαι στο γήπεδο και φέρεσαι καλά. Οι συμπαίκτες θα ακολουθήσουν και θα βοηθήσουν».

Για τα καλύτερα αποδυτήρια που είχε:  «Η ομάδα της περασμένης σεζόν ήταν η πιο εύκολη στο να προπονήσω, επειδή τα εγώ ήταν χαμηλότερα στα αποδυτήρια.

Οι βετεράνοι Μόντριτς, Κρόος, Καρβαχάλ, Νάτχο, δεν  το έβλεπαν εγωιστικά. Αποτελούσαν  παράδειγμα για όλους . Από σχεσιακής άποψης, ήταν υπέροχο. Κανένας παίκτης δεν παραπονέθηκε που δεν έπαιξε. Ήταν ονειρικό».

Για τις φιλοδοξίες του για το μέλλον: Πριν σταματήσω, θα ήθελα να κερδίσω άλλο ένα Champions League. Και μετά άλλο ένα. Κάθε προπονητής θέλει να φτάσει στην κορυφή. Αλλά το να είσαι προπονητής της Ρεάλ είναι πραγματικά… (απίθανο)

Αυτός ο σύλλογος είναι ξεχωριστός, είναι ο καλύτερος στον κόσμο, λόγω της ιστορίας του, της ατμόσφαιρας του, του περιβάλλοντος του, των φιλάθλων του. Και έτσι, ο στόχος ήταν μια μέρα να βρεθώ σε αυτό το μέρος.

Και μετά υπάρχει η Μίλαν, η καλύτερη ομάδα για να… σπουδάσεις ποδόσφαιρο. Είχα την ευκαιρία να προπονήσω και τους δύο».