Athens Kallithea: Η «πτώση» μιας φιλόδοξης ιδέας και οι λόγοι του υποβιβασμού
24.05.25 | 16:10
Η Athens Kallithea ξεκίνησε τη σεζόν με βλέψεις καθιέρωσης στην Stoiximan Super League, επένδυσε σε project με… ευρωπαϊκό αέρα, μα η πραγματικότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου την προσγείωσε ανώμαλα.
Ο υποβιβασμός της δεν ήταν αποτέλεσμα τύχης ή ατυχίας. Ήταν το φυσικό επακόλουθο συσσωρευμένων σφαλμάτων, που προήλθαν κυρίως από την αδυναμία κατανόησης της κατηγορίας και των απαιτήσεών της.
Το monobala.gr βάζει κάτω τα δεδομένα της αποτυχημένης χρονιάς της ομάδας των νοτίων προαστίων και σας τα παρουσιάζει.
Λάθος έδρα, λάθος στοίχημα
Η μετακόμιση στη Λεωφόρο αποδείχθηκε εκ των υστέρων καταστροφική. Η επιλογή στηρίχθηκε στην προσδοκία μαζικής προσέλευσης κόσμου, η οποία δεν ήρθε ποτέ.
Το γήπεδο έμεινε ψυχρό, απόμακρο και δίχως να δώσει την παραμικρή ταυτότητα στον αθηναϊκό σύλλογο.
Ένα «ουδέτερο» τοπίο που σε καμία περίπτωση δεν βοήθησε την ομάδα να αποκτήσει έδρα με ουσιαστικό πλεονέκτημα.
Επιλογές με απειρία σε κομβικούς τομείς
Η εμμονή στον Ιταλό τεχνικό Μάσιμο Ντονάτι, παρά την εμφανή αδυναμία του να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της κατηγορίας, στοίχισε βαθμολογικά και ψυχολογικά.
Ο πρώην προπονητής ομάδας, χωρίς παραστάσεις από το ελληνικό ποδόσφαιρο, πόνταρε σε δικούς του ποδοσφαιριστές, κυρίως Ιταλούς, με επιλογές που προκάλεσαν συζητήσεις και τελικά απέτυχαν να δώσουν αγωνιστική ταυτότητα.
Η εσκεμμένη απόφαση να μη προσληφθούν έμπειρα στελέχη με γνώση της κατηγορίας ήταν ένα ακόμα καθοριστικό λάθος. Τρανταχτό παράδειγμα ο αθλητικός διευθυντής του συλλόγου, ο οποίος ναι μεν έκανε προσπάθειες να βοηθήσει την Athens Kallithea, ωστόσο σε πολλές επιλογές του φάνηκε η απειρία που είχε.
Λανθασμένοι χειρισμοί στην καθημερινή λειτουργία, απότομη επιβολή αποφάσεων και προβληματική επικοινωνία με το ποδοσφαιρικό τμήμα δημιούργησαν κακό κλίμα, με αποκορύφωμα τις έντονες γκρίνιες παικτών σε κρίσιμα σημεία της σεζόν.
Μεταγραφές χωρίς χημεία, παρά τα χρήματα
Με ένα από τα οκτώ μεγαλύτερα μπάτζετ στη Super League, η Athens Kallithea απέτυχε να «χτίσει» ανταγωνιστικό ρόστερ.
Υπερκοστολογημένοι παίκτες, ελάχιστη χημεία μεταξύ των μονάδων, και καμία συνοχή στο γήπεδο. Το πρόβλημα δεν ήταν τα χρήματα, ήταν η αξιοποίησή τους.
Η ομάδα, παρά κάποιες συγκυρίες που την κράτησαν «στο κόλπο» των πλέι άουτ, δεν κατάφερε ποτέ να χτίσει σταθερότητα. Δύο συνεχόμενες καλές εμφανίσεις ήταν κάτι που δεν ήρθε σχεδόν ποτέ.
Η αστάθεια και η έλλειψη ψυχραιμίας στα κρίσιμα σημεία σφράγισαν το αγωνιστικό ναυάγιο, με τις καλές εμφανίσεις με τους «μεγάλους» ουσιαστικά να διαγράφονται από τη συνολική παρουσία της αθηναϊκής ομάδας.
Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω ο σύλλογος έκλεισε τη χρονιά με οικονομικό άνοιγμα ακόμη και στο κομμάτι του merchandising, καθώς οι εμφανίσεις δεν έφεραν τα προσδοκώμενα έσοδα. Ένα ακόμα «καμπανάκι» για την ανάγκη σοβαρής αναδιοργάνωσης σε όλα τα επίπεδα.
Συνέπεια στις πληρωμές
Για να μην τα κατακεραυνώσουμε όλα όμως υπάρχει και ένα μεγάλο θετικό, το οποίο είναι ότι τα αδέρφια Φιλιππάκος ήταν αρκετά συνεπείς.
Οι πληρωμές στους ποδοσφαιριστές και το προσωπικό ήταν στην ώρα τους, χωρίς να υπάρξει η παραμικρή αμφιβολία στο συγκεκριμένο κομμάτι προς τους δύο προέδρους.
Αυτή η συνέπεια τούς έδωσε κύρος στην αγορά, κάτι που οφείλει να αξιοποιηθεί στη συνέχεια, αν η ομάδα θέλει να επιστρέψει υγιής και με σοβαρό πλάνο.
Αυτό βέβαια θα φανεί το προσεχές διάστημα, καθώς η Athens Kallithea θα αλλάξει ολοκληρωτικά και θα πρέπει να βρεθεί ο τρόπος για να επιστρέψει στη μεγάλη κατηγορία.