Φωτογραφία: Intime

STOIXIMAN SUPERLEAGUE

Δεύτερο «ξεμούδιασμα» για την ΑΕΚ και πρόσημο θετικό

03.07.24 | 20:36

Γράφει: Άκης Γεωργίου

Όπως συνέβη στο προηγούμενο φιλικό με την Αλκμάαρ, έτσι και σε αυτό με την Μπέρσχοτ το συμπέρασμα ως προς τη σημαντικότητα είναι ανάλογο: Δεν προσφέρεται για συμπεράσματα. Είναι, βέβαια, καλό για την ΑΕΚ που νίκησε ειδικά σε ψυχολογικό επίπεδο τόσο για την ομάδα όσο και για τον περίγυρο που σε συνδυασμό με την άφιξη Μπρινιόλι και τη διαφαινόμενη απόκτηση του Ρομπέρτο Περέιρα είναι σε καλύτερη κατάσταση σε σχέση με τις προηγούμενες μέρες.

Τάση προς βελτίωση του χτισίματος από πίσω

Η τάση του Αλμέιδα για buld up δεν εμφανίστηκε ξαφνικά στη φετινή προετοιμασία αλλά έρχεται από την περασμένη σεζόν. Στα φιλικά, βέβαια, που έχουν πιο εκπαιδευτικό χαρακτήρα, προσφέρονται για περισσότερες δοκιμές και… λάθη πάνω σε ένα δύσκολο κομμάτι του παιχνιδιού. Το δουλεύει αρκετά ο Pelado σε αυτό το κομμάτι, θέλει να παίζει πάντα με πάσα η ομάδα από πίσω για να πηγαίνει σε πιο σίγουρες κατοχές και να βελτιώσει την κυκλοφορία της μπάλας. Δεδομένα η σκέψη αυτή φαίνεται σωστή και αποτελεί ένα κομμάτι που πρέπει να συμπληρωθεί στο συνολικό παζλ μιας ομάδας που είχε συνηθίσει να παίζει επί μια διετία ένα πιο άμεσο ποδόσφαιρο.

Είχε το ενδιαφέρον του

Ίσως να έχει τη σημασία του το γεγονός ότι στα δυο πρώτα μισάωρα του (συνολικής διάρκειας 120 λεπτών) φιλικού, είδαμε κάτι σαν 4-3-3. Το «έχει τη σημασία του» πάει στο γεγονός ότι συζητιέται τον τελευταίο καιρό το συγκεκριμένο ενδεχόμενο της αλλαγής διάταξης, το «ίσως» γιατί δεν οφείλεται καθαρά σε επιλογή αλλά σε ανάγκη. Η ΑΕΚ ξεκίνησε το φιλικό με τους Γαλανόπουλο, Μάνταλο και Φερνάντες πίσω από τον Γκαρσία. Το ενδεχόμενο να υπάρξει ρεαλιστική κουβέντα για την ταυτόχρονη παρουσία τριών χάφ στον άξονα θα φανεί στο προσεχές διάστημα, όταν θα γίνουν περισσότεροι παίκτες διαθέσιμοι και θα ξεκαθαρίσει καλύτερα το τι είναι επιλογή και το τι ανάγκη.

Τα δύο θετικά και το ένα αρνητικό

Σε ότι αφορά τα γκολ που σκόραρε η ΑΕΚ κόντρα στους Βέλγους, κρατάμε το πρώτο του Γαλανόπουλου το οποίο το χρειαζόταν ο Κώστας για πολλούς λόγους. Δεν είναι αμελητέα ποσότητα για την ομάδα, είναι ένα δικό της παιδί που έχει όλα τα φόντα αλλά δεν κατάφερε μέχρι τώρα να κάνει την… γκαζιά που έψαχνε για το κάτι παραπάνω. Ακόμα και σαν εναλλακτική, πάντως, είναι μια χαρά λύση αφού έχει στοιχεία που μπορούν να φανούν χρήσιμα όπως το κουβάλημα της μπάλας, τα πατήματα στην αντίπαλη περιοχή και -πάνω- από όλα είναι aggressive. Δεν είναι να το πολυσυζητάμε για το αν η ΑΕΚ έχει ανάγκη να υπάρχει στο ρόστερ της ο μοναδικός club grown παίκτης της.

Το άλλο θετικό είναι το τρίτο γκολ με τη συμμετοχή τεσσάρων παικτών της ΑΕΚ Β σε μια πολύ καλή κόντρα που έβγαλαν τα παιδιά: Ξεκίνησε από τον Ρουκουνάκη, πέρασε στον Μαχαίρα με την μπάλα να φτάνει στον Θεοδωρίδη ο οποίος έδωσε την ασίστ στον σκόρερ Γκολφίνο.

Σε ότι αφορά το αρνητικό σκέλος πέραν κάποιων φυσιολογικών σβησιμάτων της ΑΕΚ ειδικά στο δεύτερο μισάωρο, ήταν για μια ακόμα μια φορά οι σπαταλημένες ευκαιρίες με μεγαλύτερη εξ αυτών το τετ-α-τετ του Μάνταλου που τα έκανε όλα τέλεια εκτός από το τελείωμα και αστόχησε για δεύτερο διαδοχικό ματς από θέση βολής.