Δεν είναι ώρα για δικαιολογίες, αλλά ώρα για πρόκριση
14.02.25 | 18:40
Αν θέλουμε να ψάξουμε και να βρούμε δικαιολογίες, μπορούμε. Το πιο εύκολο. Η ιστορία της ζωής μας. Διότι, αν μη τι άλλο, όλες (μα όλες!) οι ομάδες έχουν ζήσει αντίστοιχες ευρωπαϊκές βραδιές τις οποίες όσο και να προσπαθήσουμε να διαγράψουμε από τη μνήμη μας, έχουν χαραχτεί βαθιά και αναδύονται με την πρώτη αφορμή.
Διότι ναι, στην Φινλανδία υπήρχαν καιρικές και γηπεδικές συνθήκες πολύ περισσότερο οικείες στους Ισλανδούς παρά στην ελληνική ομάδα. Οι τραυματισμοί των Μπράουν και Μπακασέτα με τις δύο αναγκαστικές αλλαγές έκαναν άνω κάτω το όποιο αγωνιστικό πλάνο του Ρουί Βιτόρια. Ορισμένοι ποδοσφαιριστές, είναι η αλήθεια, δεν εκμεταλλεύτηκαν όσο θα περίμενε κανείς την ευκαιρία που τους δόθηκε για ακόμα μία φορά. Ακόμα και η τύχη τους είπε χθες “μπα, βγάλτε τα πέρα μόνοι σας, εγώ δεν έρχομαι”.
Στην Τούμπα, ενώ όλα έδειχναν αρχικά πως αυτή τη φορά ο ΠΑΟΚ δεν θα έχανε από τη Στεάουα, τελικά και πάλι καταλάβαμε πως κάποιες στιγμές τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται ή όπως τα περιμένεις. Η αποβολη του Τάισον μάλλον χάλασε όσο δεν πάει το μυαλό του ΠΑΟΚ και αυτό βγήκε παραέξω το αμέσως επόμενο 10λεπτο. Ακόμα και αν πρόκειται για μία κόκκινη που δεν θα έδιναν ούτε σε παιχνίδι γυμνασίου στο προαύλιο εν ώρα διαλείμματος, δεν αρκεί για να καλύψει την κατάρρευση που αντικρύσαμε αμέσως μετά από αυτή.
Το ζήτημα τόσο για τον Παναθηναϊκό όσο και για τον ΠΑΟΚ, δεν είναι να εξηγήσουν λοιπόν τα (όχι και τόσο τελικά) ανεξήγητα που συνέβησαν χθες βράδυ, αλλά να δουν πώς δεν θα τα ξαναζήσουν.
Δηλαδή φαντάζομαι πως το τριφύλλι δεν θα εμφανιστεί με την ανάλογη αφέλεια ή και υπεροψία για κάποιους στον επαναληπτικό του ΟΑΚΑ.
Θα πρέπει να (και πιστεύω πραγματικά πως θα) είναι διπλά και τρίδιπλα “ψιλιασμένος” απέναντι στο… χωριό. Μετά από ένα μεγάλο σερί επιτυχημένων αποτελεσμάτων, ο Παναθηναϊκός μετράει τρεις συνεχόμενες ήττες σε κύπελλο, πρωτάθλημα και Ευρώπη και περνάει μία μίνι περίοδο κάμψεως η οποία περιμέναμε ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν με όλα όσα τραβήξει αυτή η ομάδα τη φετινή χρονιά. Ωστόσο θεωρώ ότι ο Βιτόρια με την έως τώρα σύντομη παρουσία του στον πάγκο της ομάδας, μάς έχει δείξει ότι διαθέτει τα εργαλεία για να επανακάμψει με την σοβαρότητα που αρμόζει σε αυτό το σύνολο.
Όσο για τον Δικέφαλο, μπορεί η νίκη της Στεάουα να “ήρθε από το πουθενά” όπως είπε ο Λουτσέσκου μετά το τέλος της αναμέτρησης, αλλά είναι πραγματικότητα πως και οι γηπεδούχοι δεν έκαναν κάτι για να την διεκδικήσουν με σθένος, ιδιαίτερα στο 2ο ημίχρονο. Επαναλαμβάνω πως η αποβολή του Τάισον είναι πέρα για πέρα εξωφρενικά άδικη, όμως δεν μπορεί να είναι αυτός ο λόγος που ο ΠΑΟΚ έχασε σε τέτοιο βαθμό την αυτοσυγκέντρωσή του. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω το γιατί, παρά μόνο να διαπιστώνω πως η ομάδα δεν βρίσκει φέτος αυτό το “κάτι”, το “μέταλλο”, τον “χαρακτήρα” όπως θέλετε πείτε το που είχε τα προηγούμενα χρόνια. Δεν μπορεί να το έχει χάσει εντελώς, δεν είναι κάτι που ξεχνιέται. Ξέρουμε όλοι καλά πως η επιρροή που ασκεί ο Ρουμάνος προπονητής στο σύνολο είναι τεράστια, αυτό όμως έχει αποδειχθεί δίκοπο μαχαίρι για την περίπτωση του Δικεφάλου, ειδικά αυτό το διάστημα που έχουν συμβεί ουκ ολίγα και όχι θετικά στο σύλλογο.
Δεν θέλω έτσι για το τυπικό να κλείσω με το “πιστευώ πως θα περάσουν και οι δύο”, αλλά θα το θεωρήσω αποτυχία αν δεν. Από την μία λόγω της δυναμικότητας του αντιπάλου του Παναθηναϊκού και από την άλλη λόγω της δυναμικότητας του ΠΑΟΚ.
Αυτά και καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε.