Παναγιώτης Διλμπέρης Credits: monobala.gr

Διεθνή

Διλμπέρης στο monobala.gr: «Διεύρυνση οριζόντων στην Ινδία – Να ανοίξουμε πόρτες για Έλληνες»

07.07.24 | 08:36

Στο monobala.gr μίλησε ο Παναγιώτης Διλμπέρης, λίγο πριν κάνει το επαγγελματικό ταξίδι… εγκατάστασης στην Ινδία, για λογαριασμό της Παντζάμπ. Την Πέμπτη (11/7) ο Θεσσαλονικιός τεχνικός μεταβαίνει στη χώρα της Ασίας, για να αναλάβει καθήκοντα, στην ομάδα που διαδέχεται τον Στάικο Βεργέτη.

Ο τελευταίος «ανέβασε» το σύλλογο στην Α΄ Εθνική και τον οδήγησε πέρυσι στην 8η θέση, αποχωρώντας στη συνέχεια, όπως και ο ποδοσφαιριστής Δημήτρης Χατζησαϊας.

Ο Παναγιώτης Διλμπέρης, που είναι παλαίμαχος τερματοφύλακας του Ηρακλή, έχει ήδη πενταετή εμπειρία εκτός συνόρων, στις ΗΠΑ με τη Ρότσεστερ, αλλά και σε πολλές εγχώριες ομάδες Β΄ και Γ΄ Εθνικής.

Ο νέος τεχνικός της Παντζάμπ θα έχει δίπλα του τον τεχνικό διευθυντή Νίκο Τοπολιάτη, που δουλεύει στους Ινδούς τα τελευταία χρόνια, αλλά και τους συνεργάτες του, Κώστα Κατσάρα και Γιάννη Παπαϊωάννου.

Ο ίδιος υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο, η προετοιμασία ξεκινά άμεσα, ενώ αρχές Αυγούστου η Punjab παίζει στο Ντουράντ Καπ, ένα από τα Κύπελλα που θα πάρει μέρος.

Το πρωτάθλημα ξεκινά 15 Σεπτεμβρίου, ενώ πέρυσι η β΄ ομάδα (Reserved Team) στέφθηκε πρωταθλήτρια, για μια Λίγκα με ορισμένα μεγάλα μπάτζετ, όπως της Μουμπάι (Βομβάη), που θα μπορούσε θεωρητικά να «κοντράρει» αρκετές ομάδες της πρώτης πεντάδας στην Ελλάδα.

Ο Παναγιώτης Διλμπέρης μιλά με ενθουσιασμό για τη νέα σελίδα και πρόκληση της καριέρας του, κάνοντας λόγο για διεύρυνση οριζόντων, για νέες πόρτες που ανοίγονται γενικότερα για Έλληνες παίκτες και προπονητές στο εξωτερικό, για τις στοχεύσεις της ομάδας του, αλλά και τον Ηρακλή. Αναλυτικά οι τοποθετήσεις του:

-Ποιές είναι οι πρώτες εντυπώσεις από την Punjab;

«Αδημονώ να πάω στην Ινδία την Πέμπτη (11/7). Οι πρώτες εντυπώσεις δίνουν εικόνα πολύ καλά οργανωμένης ομάδας. Στα πρότυπα των πρώτων 4 ομάδων της Ελλάδας, ίσως να τα ξεπερνά. Το περιμένω πως και πως, να λειτουργήσω σε αυτό το περιβάλλον. Να το βιώσω και σε όποια κομμάτια μπορώ ως προπονητής να βάλω τις δικές μου πινελιές και να βοηθήσω στην εξέλιξη του κλαμπ και του πρότζεκτ».

-Ποιοι είναι οι στόχοι της ομάδας;

«Στόχος είναι να καταλάβουμε μια θέση στην πρώτη εξάδα, που θα την οδηγήσει στα playoffs, για τη διεκδίκηση του πρωταθλήματος και να παίξουμε θελκτικό ποδόσφαιρο. Να καταξιωθεί η Παντζάμπ σιγά-σιγά στη συνείδηση των εκατομμυρίων φιλάθλων στην Ινδία, περίπου 160 εκατομμυρίων θεατών, ως μια ποδοσφαιρική ανερχόμενη δύναμη».

-Η παρουσία τριών ακόμα Ελλήνων, του τεχνικού διευθυντή Νίκου Τοπολιάτη, που είναι στην Ινδία τα τελευταία χρόνια, αλλά και δυο ακόμα συμπατριωτών μας, των Κώστα Κατσάρα (βοηθός προπονητή) και Γιάννη Παπαϊωάννου (γυμναστής) βοηθά στην πιο γρήγορη προσαρμογή και την καλύτερη συνεργασία-επικοινωνία μεταξύ σας;

«Με δεδομένο ότι οι τρεις προπονητές είμαστε επιλογή του τεχνικού διευθυντή και είμαστε τέσσερις Έλληνες, εκτός από μεγάλη ευγνωμοσύνη που νιώθω υπάρχει και η υποχρέωση να πετύχουμε για να τον δικαιώσουμε. Παράλληλα, να δημιουργήσουμε μια εικόνα για τους Έλληνες προπονητές, τέτοια που να ανοίγονται πιο εύκολα στο εξής οι δρόμοι του εξωτερικού. Βεβαίως, είναι τόσο περιορισμένος ο χρόνος, αλλά και συγκεκριμένος ο χώρος του ποδοσφαίρου, που έχει τη δική του γλώσσα και κουλτούρα. Είναι κάτι ανεξάρτητο η ξένη χώρα με την ενασχόληση με το ποδόσφαιρο. Υπάρχει άλλη γλώσσα επικοινωνίας και δε νομίζω να υπάρξει ιδιαίτερο ζήτημα προσαρμογής. Διακρίνω μια πολύ οργανωμένη ομάδα, με μεγάλη γραμμή υποστήριξης για τους προπονητές. Θα είναι για εμάς πριν από εμάς».

-Το γεγονός ότι για χρόνια δουλέψατε στις ΗΠΑ ήταν ένα επιπλέον κίνητρο και ένα «μπόνους» για να σας κάνει πρόταση η Παντζάμπ, αφού συνδυάζεται ευρωπαϊκές και… αμερικάνικες ιδέες και ποδοσφαιρική τεχνογνωσία δυο ηπείρων;

«Νομίζω ότι έπαιξε ρόλο η παρουσία μου και στις ΗΠΑ, στο Ρότσεστερ για πέντε σερί χρόνια και σε διάφορους ρόλους. Η Roundglass, κομμάτι της οποίας είναι η Παντζάμπ, διαθέτει τρόπο οργάνωσης και δομής αμιγώς αμερικάνικα. Αυτόν τον τρόπο υπηρέτησα για χρόνια στην Αμερική. Οπότε, για μένα ο εγκλιματισμός σε αυτά τα δεδομένα είναι πιο εύκολος».

-Υπάρχει στις σκέψεις σας η προσέλκυση Ελλήνων παικτών για να ενισχύσουν την ομάδα στην Ινδία;

«Ασφαλώς, θα ήθελα να ανοίξω το δρόμο σε παιδιά από Ελλάδα, που πρέπει πρώτα να έχουν τη θέληση να ενταχθούν στο ποδόσφαιρο της Ινδίας και να το υπηρετήσουν, αλλά και να πληρούν τις προϋποθέσεις».

Ο Παναγιώτης Διλμπέρης με τον συντάκτη του monobala.gr, Θεόφιλο Ψυχογιό

-Τι διαφορές εντοπίσατε ως τώρα ανάμεσα στο ελληνικό και το ινδικό ποδόσφαιρο;

«Από όσα έχω δει ως τώρα, το ινδικό ποδόσφαιρο έχει αρκετά υψηλό ρυθμό. Ίσως ψηλότερο από την ελληνική Super League. Bασίζεται αρκετά στις φυσικές ικανότητες των παικτών και στο ατομικό ταλέντο, όπως και την τακτική».

-Προμηνύονται αρκετές αλλαγές στο ρόστερ της Παντζάμπ σε σχέση με πέρυσι;

«Υπάρχει ένας βασικός κορμός με Ινδούς παίκτες. Θα προωθηθούν και νεαροί από τη δεύτερη ομάδα, τη Reserved team, που πήρε το πρωτάθλημα πέρυσι και θέλουμε να εντάξουμε και παίκτες εκτός Ινδίας, για να βοηθήσουν στην εξέλιξη της ομάδας».

-Τι σημαίνει το κεφάλαιο Α΄ Ινδίας για τον Παναγιώτη Διλμπέρη;

«Διεύρυνση οριζόντων, μια ακόμα μεγάλη εμπειρία, για να βιώσω τον πολιτισμό και την κουλτούρα που πάντα άκουγα, αλλά δεν είχα προσωπική εικόνα και άποψη. Να ενταχθώ σε ένα πολύ επαγγελματικό ποδοσφαιρικό περιβάλλον και να μετρήσω τον εαυτό μου εκεί».

-Ποιες είναι οι προπονητικές προτεραιότητες και η φιλοσοφία που θα επιδιώξετε να εμφυσήσετε στο ρόστερ και γενικά στο σύλλογο; Ποιο δικό σας στοιχείο θα φέρετε;

«Oι τέσσερις άξονες που θέλω να είμαι επιδραστικός είναι καταρχάς η κουλτούρα ποδοσφαιριστή, για επαγγελματισμό και πειθαρχία. Δεύτερος άξονας η δημιουργία ομαδικού πνεύματος. Όλοι ταγμένοι πίσω από το στόχο. Το εγώ να πηγαίνει κάτω από το εμείς. Τρίτος στόχος είναι να γίνουμε καλύτεροι αθλητές. Να μη χάνουμε χρόνο που μπορεί να επιφέρει ατομική βελτίωση. Και τέταρτον, να δημιουργήσουμε ένα σαφές αγωνιστικό πλάνο, σύμφωνα με τη φιλοσοφία της ομάδας, που θα συνδυάσει αποτελέσματα με θελκτικό ποδόσφαιρο».

-Υπάρχει πικρία που αυτή η πόρτα ανοίγει για την Α΄ κατηγορία σε μακρινή χώρα και όχι ως τώρα σε ελληνικό σύλλογο της μεγάλης κατηγορίας; Ουδείς προφήτης αγιάζει στον τόπο του;

«Πικρία δεν έχω για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Όπου πήγαινα, πήγαινα γιατί το ήθελα εγώ. Είναι γεγονός ότι συνήθως στην Ελλάδα ο Έλληνας προπονητής δεν απολαμβάνει συνήθως την εμπιστοσύνη και την πραγματική στήριξη του ποδοσφαιρικού κόσμου, διοικήσεων και φιλάθλων. Έτσι, ενώ υπήρχουν πολλοί καταρτισμένοι, έμπειροι και φιλόδοξοι προπονητές, συνήθως είναι και αυτοί που μένουν είτε χωρίς δουλειά, είτε στην αμφισβήτηση. Και έτσι πολλοί από εμάς ψάχνουμε διεξόδους για να φύγουμε στο εξωτερικό. Όσοι Έλληνες πετυχαίνουν στο εξωτερικό, σίγουρα διευκολύνουν το έργο άλλων προπονητών, στο να διεκδικήσουν θέσεις σε πάγκους εκτός συνόρων».

-Ας πάμε στον Ηρακλή, τον οποίο υπηρετήσατε 8 χρόνια ως τερματοφύλακας στην Α΄ Εθνική, αλλά δεν είχατε την ευκαιρία να καθίσετε ως τώρα στον πάγκο του. Πως βλέπετε τη σημερινή κατάσταση;

«Εκεί καταξιώθηκα ποδοσφαιρικά και δέθηκα, φυσικά τον παρακολουθώ. Δεν μου αρέσει που ο Ηρακλής είναι εκεί. Δεν πρέπει να αρέσει σε κανέναν στο ελληνικό ποδόσφαιρο αυτό. Ο Ηρακλής έχει ιδιαίτερη κουλτούρα, για χιλιάδες ανθρώπους είναι τρόπος ζωής. Και με αυτό το δεδομένο, δε μπορώ να καταλάβω γιατί η μη αδειοδότηση της ομάδας να συνιστά ανασταλτικό παράγοντα για τον οποιονδήποτε επιχειρηματία στο να επενδύσει σε έναν τέτοιο σύλλογο. Ούτως ή άλλως, χρειάζεται χρόνος για να διορθωθούν αρκετά πράγματα, πριν ο Ηρακλής να χτυπήσει την πόρτα της Super League».

-Και έναν δικό σας επίλογο πριν σας ευχαριστήσουμε και ευχηθούμε καλή πορεία στην Παντζάμπ…

«Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Νίκο Τοπολιάτη για το γεγονός ότι μου έδωσε τη δυνατότητα να συνεργαστούμε, αλλά και στους δυο άλλους Έλληνες, τους Κώστα Κατσάρα και Γιάννη Παπαϊωάννου, που έρχονται μαζί μου. Μαζί με εμένα, αφήνουν οικογένειες και ελληνικό τρόπο ζωής, για να υπηρετήσουμε από κοινού την Παντζάμπ. Τους γνώρισα όταν δούλεψα στον Ηρακλή Λάρισας. Υπήρξε αμοιβαία εκτίμηση και θα συνεργαστούμε πρώτη φορά στην ίδια ομάδα».