Τοπικά

Δόξα Δράμας: Τα «διαμάντια» λάμπουν και στη… λάσπη

27.03.25 | 23:14

Το μάλλον άβολο «προνόμιο» να «φιλοξενήσει» τη μεγάλη Δόξα είχε φέτος για πρώτη φορά στα χρονικά το τοπικό Δράμας.

Κάτι που ασφαλώς όλοι θα εύχονταν να είχε αποφευχθεί, με τον περσινό υποβιβασμό από τη Γ΄ Εθνική, αλλά κυρίως (από τη στιγμή που αυτό έγινε) με την ευχή όλων στο νομό να είναι περαστική, στα μπαράζ πρωταθλητών που ακολουθούν και να μη βρεθεί ποτέ ξανά εκτός εθνικών κατηγοριών.

Αφού επ΄ ουδενί δεν συνάδει με τη δυναμική, το βεληνεκές, την ιστορία και τη λαοφιλία της. Μια ομάδα με πάνω από ένα αιώνα «ζωής», 26 συμμετοχές στην Α΄ Εθνική και παρουσία σε τρεις τελικούς Κυπέλλου Ελλάδας.

Σε κάθε περίπτωση, η μεγάλη ομάδα του νομού ήταν εκτός συναγωνισμού φέτος, με 30/30 στους δυο θεσμούς που μετείχε, καμία απώλεια και νταμπλ.

Γρήγορη προσαρμογή, χωρίς απρόοπτα και το έργο Λάλα

Οι «Μαυραετοί» προσαρμόστηκαν γρήγορα και «αναίμακτα» στις ιδιαίτερες συνθήκες και παντελώς άγνωστες για την ίδια ως σύλλογο, τα γήπεδα και τους αντιπάλους του τοπικού.

Δεν χρειάστηκαν πίστωση χρόνου οι νέοι νταμπλούχοι Δράμας, όπως αποδείχτηκε και η σεζόν σε εγχώριο επίπεδο και διοργανώσεις κύλησε παραπάνω από επιτυχημένα.

Χωρίς δυσάρεστα απρόοπτα, κινδύνους που συχνά ελλοχεύουν για τις μεγάλες ομάδες όταν κατεβαίνουν βαθμίδες, για να παίξουν από τα «σαλόνια» και τα συνήθη στάνταρ τους στα… αλώνια.

Σε αυτό, εκτός από την ακτινοβολία, το DNA και το brandname της Δόξας, μέτρησε αναμφίβολα η στάση του προπονητή Γιώργου Λάλα, που αφενός γνωρίζει άριστα το τοπικό Δράμας και τις ιδιαιτερότητές του και αφετέρου «βγάζει» αυτή την οργανωτικότητα και σοβαρότητα, ως έξωθεν μαρτυρία αλλά πρώτιστα στους παίκτες του.

Το νταμπλ έδειχνε… αυτονόητο και αδιαπραγμάτευτο, αλλά δεν ήρθε τόσο εύκολα όσο φάνηκε, αφού χρειάστηκαν θυσίες, πολλές ώρες στο γήπεδο και κυρίως επαγγελματισμός, όσο οξύμωρο και αν είναι σε μια ερασιτεχνική κατηγορία. Ερασιτεχνική είναι και η Γ΄ Εθνική, αλλά εδώ ακόμα χειρότερα μιλάμε για τοπικό.

Ωριμότητα και πειθαρχία, με «κορμό» Γ΄ Εθνικής

Η ώριμη προσέγγιση, η σοβαρότητα και η πειθαρχία ήταν το βασικό γνώρισμα της φετινής Δόξας Δράμας, συνδυαστικά με την έλλειψη έπαρσης και αλαζονείας, αφού δεν υποτιμήθηκε ποτέ κανένας αντίπαλος.

Δεν πήρε ποτέ κανείς αψήφιστα και ως αγγαρεία το φετινό εγχείρημα και τη συγκεκριμένη αποστολή.

Φυσικά, η δουλειά είναι στη «μέση», αφού αυτοσκοπός και προτεραιότητα εξαρχής είναι η επιστροφή στη Γ΄ Εθνική δίχως δεύτερη σκέψη και προφανώς οτιδήποτε λιγότερο θα αποτελούσε παταγώδη αποτυχία και ένα δεύτερο… πολιτισμικό σοκ.

Ασφαλώς, στα σημεία υπεροχής της Δόξας, στο δρόμο προς την άμεση επιστροφή στις εθνικές κατηγορίες είναι ο έμπειρος και ποιοτικός «κορμός», ξεκάθαρα επιπέδου Γ΄ Εθνικής.

Αποκλειστικά με γηγενείς παίκτες και στην πολύ μεγάλη πλειοψηφία του με μονάδες που έχουν παραστάσεις στη Γ΄ Εθνική, αρκετοί και ακόμα ψηλότερα, όπως οι Κόντος (αρχηγός), Μουδούρογλου, Δ. Κυριακίδης (πρώτος σκόρερ), Παπαϊωάννου.

Οι συγκεκριμένοι έμειναν από τον «σκελετό» της Γ΄ Εθνικής (ο Μουδούρογλου είχε φύγει ενδιάμεσα και επέστρεψε), όπως και οι Περσίδης, Χατζηκούρτης, Ιορδανίδης, Μπλιος, μαζί με τους γκολκίπερ Θεοδοσιάδη και Μπεζυρτζή.

Στις μεταγραφές ήρθαν οι χρήσιμοι Λουκοβίτης, Τέλο, Παπαγεωργίου, Τρελλόπουλος, Καραγκιοζίδης, Ιωσηφίδης και το… γλυκό «έδεσε» αρμονικά.

Ρόστερ που… αποκλείεται να έπαιζε τοπικό αν δεν έκανε την εξαίρεση για το όνομα της Δόξας Δράμας, αν δεν υπήρχε το δέσιμο και η αφοσίωση λόγω εντοπιότητας, αλλά και για αρκετούς η «ιερή υποχρέωση», το χρέος και το καθήκον να φέρουν ξανά την ομάδα στις μεγαλύτερες κατηγορίες.

Το κλειδί λοιπόν ήταν ότι μια ομάδα Γ΄ Εθνικής αγωνιστικά, αφού ως κλαμπ ανήκει πολύ ψηλότερα, προσαρμοσμένη στις ιδιαιτερότητες και τις ειδικές συνθήκες του τοπικού, έκανε… περίπατο, για μια χρονιά-παρένθεση στην ιστορία, που θα γραφτεί ξανά από εκεί που «πάγωσε», που σταμάτησε πολύ προσωρινά.

Ξεπέρασε την πίκρα ο κόσμος

Το… ξενέρωμα του κόσμου (ταιριαστή η φράση από την αργκό), η πίκρα και η απογοήτευση, έδειχναν να ξεπερνιούνται, με την αύρα που έφερε η νέα διοίκηση των Άγγελου Καλλινικίδη, Γιάννη Δάντζερα και των συνεργατών τους, αλλά κυρίως την πορεία της ομάδας και την προσδοκία για νέες επιτυχημένες μέρες.

Συνεπώς, όλα τα αρνητικά συναισθήματα ξεπεράστηκαν και ο κόσμος ήταν πάλι στις επάλξεις, ενεργός και ενθουσιώδης, όπως φάνηκε και στον τελικό Κυπέλλου.

Με σαφές μήνυμα στήριξης και στα μπαράζ που έπονται, για να «σπρώξουν» την ομάδα ξανά στη Γ΄ Εθνική, ως σκαλοπάτι για τα επόμενα βήματα που άπαντες αισιοδοξούν ότι θα ακολουθήσουν το ταχύτερο δυνατό, αφού δείχνουν να μπαίνουν σταθερά θεμέλια για κάτι τέτοιο.

Χαμόγελα για την κλήρωση

Παράλληλα, στη Δόξα δεν κρύβουν την ικανοποίηση για το αποτέλεσμα της σημερινής κλήρωσης. Πρεμιέρα εκτός με τον πρωταθλητή Έβρου, 2η αγωνιστική εντός με τον πρωταθλητή Θράκης (Ροδόπη), 3η στροφή ρεπό και συνέχεια με Ακρίτες Συκεών εντός (4η αγωνιστική), δυο σερί εκτός, με πρωταθλητές Σερρών και την Ξάνθη και φινάλε εντός με τον πρωταθλητή Καβάλας.

Εν κατακλείδι, τα «διαμάντια» λάμπουν και στη… λάσπη και αυτό τηρουμένων των αναλογιών βρίσκει εφαρμογή και σε άλλες ομάδες-μεγαθήρια παραδοσιακά, ειδικά της επαρχίας, που ταλαιπωρούνται στα τοπικά ενώ ανήκουν πολύ ψηλότερα, όπως μεταξύ άλλων οι Βέροια, Ξάνθη, Καστοριά, Νάουσα, Εδεσσαϊκός κ.α. Aλλά και φυσικά πιο νότια, ακόμα και εκτός επαρχίας, με ομάδες όπως Απόλλων Σμύρνης, Ιωνικός, Αθηναϊκός κ.α.