Δυο ματς, το 80% της σεζόν
23.04.24 | 22:20
Για την ΑΕΚ το ματς με τον Παναθηναϊκό είναι η ώρα που ο κόμπος φτάνει στο… χτένι. Η σεζόν θα κριθεί σε ένα πολύ μεγάλο μέρος για την «Ένωση» από την Τετάρτη (Παναθηναϊκός) μέχρι την Κυριακή (ΠΑΟΚ), γεγονός που ενισχύει το διακύβευμα και δημιουργεί ένα επιπλέον διακύβευμα στην ήδη πικάντικη σούμα του φετινού πρωταθλήματος.
Εδώ που φτάσαμε δε σηκώνει περαιτέρω αναλύσεις το πράγμα, το είπε και ο Αλμέιδα στη συνέντευξη Τύπου μετά το ματς στο «Κλεάνθης Βικελίδης» όταν ρωτήθηκε για το αν έχει θέμα η ΑΕΚ στα τελειώματα.
Σε αυτό το κομμάτι της σεζόν τα ματς δεν τα παίζεις, τα κερδίζεις. Η όποια δουλειά πρέπει να γίνει, η όποια βελτίωση πρέπει να υπάρξει, η όποια διόρθωση σηκώνει το πράγμα έχουν θέση στις συζητήσεις μετά τις 20 Μαΐου. Τώρα οι ομάδες, η ΑΕΚ εν προκειμένω, παίζουν απλά το… αίμα τους για το διακύβευμα.
Έπαιξαν τρία εντελώς διαφορετικά ματς
Στο τι μπορεί να γίνει στο ντέρμπι, η απάντηση είναι επίσης απλή: Τα πάντα. Φέτος η ΑΕΚ έχει αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό τρεις φορές μέχρι σήμερα. Και τα τρία παιχνίδια ήταν εντελώς διαφορετικά το ένα με το άλλο. Το πρώτο, της κανονικής διάρκειας στη Λεωφόρο στράβωσε νωρίς με το γκολ του Τζούρισιτς και η «Ένωση» κυριάρχησε στη συνέχεια κατά κράτος.
Το δεύτερο, στη Φιλαδέλφεια, το ματς ξεκίνησε ευνοϊκά για την ΑΕΚ με το γκολ του Γκαρσία και για ένα μεγάλο μέρος του ματς ο Παναθηναϊκός έβγαλε την πιο κυριαρχική εικόνα που έβγαλε ποτέ μέσα στη Φιλαδέλφεια, το γύρισε όμως η ΑΕΚ το έκανε θρίλερ ισοφαρίζοντας στο τέλος και στο τέλος μισή τρίχα έλειψε από το να πάρει ένα ματς στο οποίο θα μπορούσαν να γίνουν τα πάντα: Να το χάσει ή να το κερδίσει, τελικά πήρε το «Χ».
Το τελευταίο ματς στη Λεωφόρο είναι ακόμα νωπό ως ανάμνηση: Το παιχνίδι στρώθηκε στην ΑΕΚ ιδανικά και εκεί που φαινόταν ο Παναθηναϊκός να πνίγεται στην εσωστρέφεια τελικά πνίγηκε η «Ένωση» χάνοντας το ματς προδομένη από κάποια ατομικά λάθη.
Τρία ματς εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους, τρία διαφορετικά αποτελέσματα και ένα μόνο κοινό: Κανένα από τα τρία αυτά ματς δεν κρίθηκε στο πρώτο γκολ. Οι ομάδες που προηγήθηκαν στα δυο από τα τρία έχασαν και το άλλο έληξε ισόπαλο.
Η ΑΕΚ τα έπαθε όλα φέτος, όμως είναι ακόμα εκεί και κυρίως πρώτη
Η σεζόν που διανύουμε είχε για την ΑΕΚ πολλά πράγματα μέσα: Αγωνιστικά προβλήματα, τραυματισμοί, γκίνια, βάσανο, πίκρα, καταπόνηση, ατυχίες αλλά και ψηλά ταβάνια. Ο Γκαρσία έχει λείψει στο μισό πρωτάθλημα, ο Πόνσε άργησε ένα 4μηνο να πάρει μπρος, ο Μουκουντί έχασε όλο τον δεύτερο γύρο της κανονικής διάρκειας, ο Φερνάντες είχε τραυματιστεί το καλοκαίρι χάνοντας 8 μήνες. Βάλε και τον Αραούχο που δεν κατάφερε να δώσει ούτε το 30% της περσινής του προσφοράς, το ντεφορμάρισμα του Τσούμπερ στο ξεκίνημα των play-off και βγάζεις μια σούμα που εξηγεί τα πολλά εξ αυτών που στράβωσαν στην ΑΕΚ φέτος. Παρόλα αυτά, η ομάδα ήταν και είναι ακόμα εκεί. Διεκδικήτρια, πρωταγωνίστρια και πρώτη αυτή τη στιγμή στον βαθμολογικό πίνακα. Ο Παναθηναϊκός είναι στο -1, όμως κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει πως αγωνιστικά, εντός τερέν, η διαφορά είναι μεγαλύτερη αν συνυπολογίσουμε ότι έχει ένα κερδισμένο τρίποντο στα δικαστήρια. Δικαίως μεν, μη αγωνιστικά δε.
Almeyda Style: 11 ματωμένες κίτρινες φανέλες και η ψυχή όλων, απλωμένα στο γρασίδι της Φιλαδέλφειας
Κόντρα στη ροή της λογικής, αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός δείχνει να έχει ένα καλύτερο, πιο αισιόδοξο κλίμα στον περίγυρο του, ενώ στον περίγυρο της ΑΕΚ, κυκλοφορεί μια αίσθηση «μα γιατί δεν είμαστε όπως πέρσι». Βλακώδες, η ΑΕΚ είναι στην καλύτερη κατάσταση που θα μπορούσε να είναι με όλα όσα της έτυχαν φέτος, είναι πρώτη και παίζει ένα κομβικό ματς μέσα στην έδρα της. Προσωπικά την αίσθηση που κυκλοφορεί ότι ο Παναθηναϊκός έχει μεγαλύτερο κίνητρο γιατί το θέλει περισσότερο, την ακούω βερεσέ.
Αλίμονο να υπάρχει (μεγάλη) ομάδα που θέλει περισσότερο έναν τίτλο από μια άλλη (μεγάλη) ομάδα και στο φινάλε αλίμονο να υπάρχει ομάδα που να θέλει περισσότερο από την ΑΕΚ οτιδήποτε μέσα στη Φιλαδέλφεια. Δίψα υπάρχει, μέταλλο ειδικά στην εποχή Αλμέιδα υπάρχει, το know how πια υπάρχει, η ΑΕΚ το έχει ξανακάνει και θέλει όσο τίποτα να το ξανακάνει και τώρα. Το αν θα το καταφέρει θα το δείξει μόνο ο χρόνος. Το ότι τη νύχτα της Τετάρτης με το τελευταίο σφύριγμα του Γάλλου στο γρασίδι της Φιλαδέλφειας θα μείνουν απλωμένες 11 ματωμένες κίτρινες φανέλες ποτισμένες με την ψυχή όλων όσοι παίξουν, το εγγυάται η αγωνιστική κουλτούρα της ΑΕΚ της τελευταίας διετίας.