O κεντρικός μέσος της Ελβετίας, Γκράνιτ Τσάκα Φωτογραφία: Intime

Bloggers

Euro 2024: Και οι έντεκα ήταν υπέροχοι

27.06.24 | 08:25

Ας φτιάξουμε μια εντεκάδα παικτών από την πρώτη φάση του EURO, που ολοκληρώθηκε κι άφησε το στίγμα της στα γήπεδα της Γερμανίας.

Ο Μαμαρντασβίλι και οι δέκα καμπαλέρος του τουρνουά, στο χορτάρι του monobala.gr.

Εντάξει, δεν είμαι και προπονητής – και, ναι, θα είμαι υποκειμενικός.

ΓΚΙΟΡΓΚΙ ΜΑΜΑΡΝΤΑΣΒΙΛΙ (ΓΕΩΡΓΙΑ)

Αφού έσπασε όλα τα ρεκόρ με τη Βαλένθια στην Πριμέρα, αφού μας απέκλεισε από τα τελικά της Γερμανίας με την απόκρουσή του στα πέναλτι με την Ελλάδα, στην εκτέλεση του Μπακασέτα, ο Γεωργιανός γίγαντας με το 1.99μ –ούτε καν δύο μέτρα- κάτω από τα δοκάρια, έκλεψε την παράσταση στην πρώτη φάση του τουρνουά και δικαιούται τη φανέλα με το νούμερο ένα.

Έντεκα επεμβάσεις στον αγώνα με την Τσεχία, ρεκόρ περισσότερων αποκρούσεων στην πρώτη φάση και υπόσχεση για τη συνέχεια αφού η Εθνική του πέτυχε το θαύμα και θα είναι στους «16» σε σφοδρή σύγκρουση με τους αντιπάλους του Γεωργιανού γκολκίπερ, Ισπανούς –πεδίο δόξης λαμπρό για τον παίκτη της Βαλένθια.

Ανταγωνιστές του στη θέση οι Νόιερ και Ντοναρούμα αλλά στα 23 του ο Μαμαρντασβίλι είναι το new entry στη διεθνή σκηνή και αξίζει όλο το χειροκρότημα.

ΝΤΑΝΙ ΚΑΡΒΑΧΑΛ (ΙΣΠΑΝΙΑ)

Έχει πατήσει τα 33 αλλά σ’ αυτό το Euro δείχνει ότι περνάει δεύτερη νεότητα, συμπληρώνοντας μάλιστα δέκα χρόνια στην Εθνική Ισπανίας από τον Αύγουστο του 2014 όταν είχε πρωτοπροσκληθεί για τη «Φούρια Ρόχα».

Άνετα στην κορυφαία ενδεκάδα ως τώρα του τουρνουά, ως δεξί μπακ που μαρκάρει, ανεβαίνει, σκοράρει και απολαμβάνει τη δόξα του πρωταθλητή Ευρώπης με τη Ρεάλ προσβλέποντας στην ίδια διάκριση και με την Εθνική του.

ΜΑΡΚ ΚΟΥΚΟΥΡΕΓΙΑ (ΙΣΠΑΝΙΑ)

«Κλέβει την παράσταση» όχι μόνο για το εντυπωσιακό μαλλί του, αλλά φυσικά για το εντυπωσιακό τουρνουά που κάνει ως αριστερό μπακ μαρκάροντας, μοιράζοντας, ελέγχοντας απόλυτα τον χώρο του σε μια πληθωρική εμφάνιση ως τώρα στα γερμανικά γήπεδα.

Ο παίκτης της Τσέλσι μόλις τον περασμένο Μάρτιο έκανε τη δεύτερη συμμετοχή του ως βασικός στην Εθνική αλλά δύσκολο να βγει από την ενδεκάδα των Ισπανών πλέον, σε μια τετραετία που είχε πολλές προκλήσεις γι’ αυτόν από τότε που τον κάλεσε για πρώτη φορά ο Λουίς Ενρίκε μέχρι την τωρινή εμπιστοσύνη που του δείχνει, δικαίως, ο Ντε Λα Φουέντε.

ΑΛΕΣΑΝΤΡΟ ΜΠΑΣΤΟΝΙ (ΙΤΑΛΙΑ)

Με ύψος 1.90 και συχνές προωθήσεις στις αντίπαλες περιοχές, ο Μπαστόνι είναι ο πιο εντυπωσιακός κεντρικός μπακ στο τουρνουά κλέβοντας τις εντυπώσεις ακόμη κι από τον σούπερ Φαν Ντάϊκ που δεν πλαισιώνεται από αντίστοιχης κλάσης συμπαίκτες στην άμυνα της Εθνικής Ολλανδίας.

Από τους δανεισμούς του στην Αταλάντα και την Πάρμα, ο Μπαστόνι πήρε τις εμπειρίες για να ξαναγυρίσει στην Ίντερ και να χρισθεί βασικός, αντίστοιχα και με την Εθνική του Σπαλέτι που πήρε χειροκρότημα μόνο για την άμυνά της σε αυτή τη διοργάνωση, γιατί από τη μέση και μπροστά απογοήτευσε.

Στα 25 του, έχει ήδη 26 συμμετοχές στη «Σκουάντρα Ατζούρα».

ΡΙΚΑΡΝΤΟ ΚΑΛΑΦΙΟΡΙ (ΙΤΑΛΙΑ)

Αποκάλυψη για το αρχοντικό του παιχνίδι και για την τόλμη του Σπαλέτι να του εμπιστευθεί το ρόλο του κεντρικού αμυντικού, αν και είχε δώσει την εικόνα ενός πλάγιου αμυντικού με το καλό του αριστερό πόδι.

Τον Μάϊο έκλεισε τα 22, παιδί της Ρόμα, αλλά πλέον με τη Μπολόνια στο Καμπιονάτο, ο Καλαφιόρι έκανε μια μαγική κούρσα «αλά Βέλιμιρ Ζάετς» στη φάση του χρυσού γκολ της ισοφάρισης των Ιταλών στο θρίλερ με την Κροατία, όταν ανέβηκε και μοίρασε την ασίστ στον Τζακάνι.

 

 

ΓΚΡΑΝΙΤ ΤΖΑΚΑ (ΕΛΒΕΤΙΑ)

Στη θέση του αμυντικού χαφ που ξέρει πολλή μπάλα και έχει ηγετικές ικανότητες, ο Γκράνιτ Τζάκα, που δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις στα 31 του, με εκπληκτική σεζόν στη Λεβερκούζεν και αντίστοιχη επιβλητική εμφάνιση ως τώρα στα ματς του Euro, είχε ανταγωνιστές για τη θέση, στο μυαλό μου, τους Ντε Μπρόινε και Βιτίνια, αλλά παίρνει έναν πόντο παραπάνω γιατί αγωνίζεται σε Εθνική… ένα πόντο πιο κάτω από τις άλλες δύο και παίζει σα να παίζει σε μεγάλη ομάδα, γιατί είναι απλά ένας μεγάλος παίκτης.

ΑΝΤΟΥΑΝ ΓΚΡΙΕΖΜΑΝ (ΓΑΛΛΙΑ)

Ακόμη κι όταν δεν παίζει το καλύτερό του παιχνίδι, θες να τον βλέπεις να παίζει.

Απόντος, ουσιαστικά, του Εμπαπέ στη συνείδησή μας στο πρώτο μισό του τουρνουά, ο Γκριεζμάν ήταν το «γαλλικό κλειδί» στη μεσαία και επιθετική γραμμή του Ντεσάν, ένας βιρτουόζος που είναι στην καλύτερη στιγμή της καριέρα του ως δημιουργός όχι μόνο με την Εθνική αλλά και με την Ατλέτικο.

Η Γαλλία δεν εντυπωσιάζει, αλλά τώρα αρχίζουν τα σπουδαία και ο Γκριεζμάν θα είναι βαρόμετρο για την απόδοσή της.

ΜΠΕΡΝΑΝΤΟ ΣΙΛΒΑ (ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ)

Ο Μπρούνο Φερνάντες είχε καλές και κακές στιγμές, ο Ρονάλντο δεν μπαίνει σε αξιολόγηση παρά μόνο ως «τοτέμ» και ο Μπερνάντο Σίλβα κερδίζει θέση βασικού από τα δεξιά στην ιδανική ενδεκάδα της διοργάνωσης, ώριμος πια, από τις εποχές που πρωτοεμφανίστηκε ως «κοντορεβυθούλης» με τη Μπενφίκα.

Στα 30 του μετράει επτά χρόνια στην Πρέμιερ με τη Σίτι και 91 συμμετοχές με την Εθνική Πορτογαλίας όπου μοιράζει, σκοράρει, απλώνει το παιχνίδι της ομάδας του Μαρτίνεθ, όπως ακριβώς χρειάζεται στο σύγχρονο ποδόσφαιρο – έχοντας πια και τις επιρροές του Γκουαρντιόλα στην ποδοσφαιρική του σκέψη.

 

 

ΚΡΙΣΤΟΦ ΜΠΑΟΥΜΓΚΑΡΤΝΕΡ (ΑΥΣΤΡΙΑ)

Να επιβραβεύσουμε ένα «αουτσάϊντερ» για την ιδανική ενδεκάδα με θέση μεσοεπιθετικού από τα αριστερά, τον Αυστριακό τεχνίτη που «έκλεψε» τη δόξα του Αρναούτοβιτς στην ομάδα του Ράνγκνικ.

Στα 24 του δείχνει ότι έχει μέλλον και με την Εθνική και με τη Λειψία ή όποια άλλη ομάδα στην Ευρώπη, πολύ έξυπνος παίκτης στο χώρο, με κίνηση χωρίς τη μπάλα, έβαλε γκολ στο 3-1 των υπέροχων Αυστριακών με την Πολωνία και μένει να δούμε στο ζευγάρωμα με την Τουρκία στις 2 Ιουλίου αν αυτός και οι συμπαίκτες του θα συνεχίσουν την πορεία «αλά Ελλάδα 2004» στο εφετινό Euro.

ΙΛΚΑΙ ΓΚΙΝΤΟΓΚΑΝ (ΓΕΡΜΑΝΙΑ)

Δε χρειάζεται συστάσεις ο νυν παίκτης της Μπαρτσελόνα που έφυγε συνειδητά από την αρμάδα του Πεπ για να πάει στους Καταλανούς και να δείξει τα προσόντα του σε ένα κλαμπ που έχει μάθει να ζει χρόνια με μπαλαδόρους.

Με την Εθνική Γερμανίας ο τουρκικής, φυσικά, καταγωγής Γκιντογκάν κάνει το τέλειο παιχνίδι ως κεντρικό χαφ υποστηριζόμενος από τον Κρόος και παίρνει την ανάλογη θέση στην ιδανική μας ομάδα ως το πιο ποιοτικό «οκταροδεκάρι» του τουρνουά.

ΚΟΝΤΙ ΧΑΠΚΟ (ΟΛΛΑΝΔΙΑ)

Η λάμψη του Λεβαντόφσκι δύει, ο Μπέλιγχαμ παίζει πιο πλάγια και παρασύρεται κι αυτός στη μετριότητα των υπολοίπων στην Αγγλία, ο Φίλκρουγκ ήταν επίσης υποψήφιος,για την κλάση του στην περιοχή αλλά δεν ήταν βασικός στην ομάδα του κι έτσι ο Χάπκο -κατά την ολλανδική προφορά-, με τα δύο γκολ για τους «οράνιε» στην πρώτη φάση, κερδίζει στο νήμα τους ανταγωνιστές του και παίρνει φανέλα βασικού στην ιδανική μας ομάδα.

Είναι όμως μια πριμοδότηση για να τον δούμε να σκοράρει ξανά, δεν είναι ακόμα έτοιμος παίκτης αλλά οι παραστάσεις του με τη Λίβερπουλ, τα φοβερά φυσικά του προσόντα και το ύψος του, δίνουν την εγγύση ότι είναι μπελάς για τις αντίπαλες άμυνες.

Ο σέντερ φορ της ομάδας μας έχει ύψος 1.93, υπέροχο στυλ και ποδοσφαιρική παιδεία από τις ακαδημίες της Αϊντχόφεν.