ΑΕΚ

H… κουλτούρα της εσωτερικής λύσης στην ΑΕΚ

Τα παραδείγματα του Σταύρου Πήλιου και του Βενάντ Ραντόνια μαρτυρούν την κουλτούρα της εσωτερικής λύσης στην ΑΕΚ, την οποία πιστεύει όσο τίποτα ο Ματίας Αλμέιδα.

H AEK B’ λειτουργεί από το 2021, ωστόσο ο ρόλος της ήταν μέχρι την έλευση του Αργεντινού τεχνικού σχεδόν εθιμοτυπικός. Κάτι σαν «αφού επιτρέπονται οι β’ ομάδες και από τη στιγμή που έκαναν και οι άλλοι, ας κάνουμε και εμείς».

Σε θεωρητικό επίπεδο αναφορές για την ανάγκη σύνδεσης πρώτης και δεύτερης ομάδας γίνονταν από τότε, όμως η επαφή τους από την πραγματικότητα ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Αυτό δεν είχε να κάνει τόσο με την αδιαφορία των προπονητών της πρώτης και της δεύτερης ομάδας, αλλά οφειλόταν στο πώς η… ζωή τα έφερνε: Όταν η πρώτη ομάδα καλούνταν να διαχειριστεί την πρώτη αποτυχία μετά την άλλη, το τελευταίο πράγμα που σκεφτόταν ο εκάστοτε προπονητής ήταν η ανάδειξη ενός παίκτη από τα κάτω ποδοσφαιρικά στρώματα του club. Και κάπως έτσι κυλούσε η ζωή με την πρώτη ομάδα να προσεγγίζει την πραγματικότητα βραχυπρόθεσμα μπας και καταφέρει ποτέ να ξεκολλήσει από τις άσχημες περιόδους και με την ΑΕΚ Β να υπάρχει απλά για να… υπάρχει.

Μέχρι που ήρθε ο Αλμέιδα…

Κάπου εκεί ήρθε ο Αλμέιδα. Η ομάδα που ξεκίνησε να χτίζει το καλοκαίρι του 2022 άρχισε να «θρέφει», ήρθαν οι επιτυχίες και ο προπονητής εδραιώθηκε κερδίζοντας πλήρως την εμπιστοσύνη του δύσκολου περίγυρου της ΑΕΚ και του ακόμα πιο δύσκολου σε αυτό το θέμα Μελισσανίδη, αν σκεφτεί κανείς ότι ο τελευταίος που εμπιστεύτηκε ο μεγαλομέτοχος σε αυτό τον βαθμό ήταν ο Μπάγεβιτς περίπου τρεις δεκαετίες πίσω.

Ένας από τους -πραγματικά πολλούς- λόγους για τους οποίους ο «Μελισσάν» εμπιστεύτηκε σε αυτό τον βαθμό τον Αλμέιδα, είναι γιατί βρήκε στο πρόσωπο του Pelado έναν προπονητή που προσεγγίζει τον σύλλογο μακροπρόθεσμα. Που ασχολείται με ολόκληρο τον οργανισμό, που θέλει να βγάλει παίκτες, που τον ενδιαφέρει να γίνονται κινήσεις οι οποίες θα αποφέρουν κέρδος στο club.

Προσθήκες από την ΑΕΚ Β’ με την έγκριση του «Pelado»

Μια από αυτές τις μακροπρόθεσμες πτυχές της οπτικής του Αλμέιδα στα της ΑΕΚ, είναι και η προσέγγιση του στα θέματα της ΑΕΚ Β’. Δεν είναι τυχαίο που το περασμένο καλοκαίρι οι πρώτες προσθήκες στο ρόστερ αφορούσαν τη δεύτερη ομάδα. Ήρθαν οι νεαροί Ρόκσον Γεμπόα και Τζαλλόου Λαμαράνα και ακολουθήθηκε ξανά το παράδειγμα της προσθήκης του Ζίνι, με ταλαντούχους νεαρούς Αφρικανούς.

Ανεξαρτήτως από το αν βγουν οι συγκεκριμένες λύσεις ή όχι, οι κινήσεις αυτές δείχνουν μια στόχευση και μια διάθεση για την ΑΕΚ να κάνει κάτι που στον πρότερο βίο της ούτε που θα της περνούσε από το μυαλό. Όλες οι παραπάνω προσθήκες έγιναν με την έγκριση του Ματίας Αλμέιδα, ο οποίος είδε προσωπικά τους παίκτες.

Καθημερινή επαφή και προσομοίωση της προπόνησης

Για την καθημερινή λειτουργία των δυο επαγγελματικών ομάδων της ΑΕΚ, ούτε λόγος. Η πρώτη ομάδα και η ΑΕΚ Β κάνουν καθημερινά μαζί προπόνηση τις ίδιες ώρες, ενώ μια φορά την εβδομάδα τα δυο τεχνικά τιμ έχουν σύσκεψη στην οποία αποφασίζονται οι παίκτες που θα κατέβουν στη δεύτερη ομάδα, ο ρυθμός της προπόνησης που αποφασίζεται από το τεχνικό τιμ της πρώτης ομάδας προκειμένου οι δυο ομάδες να προπονούνται σε παρόμοιες συνθήκες και να έχουν -στον βαθμό του δυνατού- ένα παρόμοιο στιλ παιχνιδιού.

Σημειώνεται ότι υπήρξε περίοδος στα χρόνια της… υπομονής της ΑΕΚ που πέρασαν 5 μήνες συνύπαρξης προκειμένου να μιλήσουν ο προπονητής της πρώτης ομάδας με εκείνον της δεύτερης ομάδας. True story…

Τα παραδείγματα των Πήλιου και Ραντόνια

Πλέον η σύνδεση της πρώτης ομάδας με την ΑΕΚ Β’ είναι έμπρακτη. Αυτή τη φορά η παραπάνω διαπίστωση δεν αποτελεί κάποιο εύηχο σλόγκαν ή ευσεβή πόθο. Είναι η πραγματικότητα η οποία αποτυπώνεται στο γρασίδι. Ο Πήλιος και ο Ραντόνια είναι στα μάτια του Αλμέιδα μέλη του ροτέισον και ενδεχομένως όσο περνά ο καιρός, ο βαθμός ενεργοποίησης τους να μεγαλώνει.

Πρόκειται για δυο παιδιά που ξεκίνησαν τη σεζόν στη δεύτερη ομάδα, είχαν ενεργό ρόλο σε αυτή και έκαναν το μεγάλο βήμα, ο καθένας με διαφορετικά δεδομένα. Ο Πήλιος έχοντας πίσω του μισή σεζόν με τον ΠΑΣ Γιάννενα στη Σούπερ Λιγκ και ο Ραντόνια έχοντας πίσω ελάχιστα ματς στη μεγάλη κατηγορία και κάποια σκόρπια ματς Κυπέλλου με την πρώτη ομάδα.

Πολλαπλής σημασίας η παρουσία παικτών που πέρασαν από αυτή τη διαδικασία

Είναι αρκετά πιο σημαντικό σε σχέση με το πόσο μπορεί να αντιληφθεί ένας τρίτος παρατηρητής η σημασία της παρουσίας τέτοιων παιδιών στην πρώτη ομάδα, ακόμα και αν δεν προορίζονται να έχουν θέση βασικού στο ρόστερ της επόμενης μέρας. Είναι σημαντικό για την ΑΕΚ να έχει στο βάθος του ρόστερ της παιδιά τα οποία πέρασαν από μια διαδικασία εξέλιξης εντός συλλόγου, από τις μικρότερες ηλικιακά ομάδες της μέχρι την πρώτη ομάδα.

Είναι επίσης σημαντικό σε πολλές περιπτώσεις για την ευρωπαϊκή της λίστα, για την οποία ψάχνει γηγενείς με το… δίκανο. Είναι επίσης σημαντικό και από άποψη διαρρύθμιση. Γιατί ας πούμε η ΑΕΚ να έχει αναπληρωματικό αριστερό μπακ (Μοχαμάντι) που δεσμεύει θέση ξένου σε ένα ρόστερ που έχει ήδη υπεράριθμους ξένους;

Η κουλτούρα της αναζήτησης της λύσης εσωτερικά

Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν του λόγου το αληθές ως προς τη σημαντικότητα της προσέγγισης του Ματίας Αλμέιδα στην ποδοσφαιρική πραγματικότητα της ΑΕΚ. Γιατί σε αντίθεση με όσα πιστεύουν οι περισσότεροι εκτός των τειχών των Σπάτων, ο ίδιος ο «Pelado» δεν κουράζεται ποτέ να βρει πολλές από τις λύσεις που ψάχνει εσωτερικά. Γιατί έχει εικόνα όλων των βαθμίδων του συλλόγου και ξέρει ότι ένα μέρος των λύσεων για την επόμενη μέρα είναι εντός των ορίων του προπονητικού κέντρου της ΑΕΚ. Και μ’ αυτά και μ’ αυτά, η ΑΕΚ Β’ δεν υπάρχει, πια, απλά για να υπάρχει. Έχει κανονικό λόγο ύπαρξης, ο οποίος είναι σημαντικός για το σύνολο του club.