Media

H μάστιγα των τροχαίων ατυχημάτων στο Prime Time του ΣΚΑΪ: Μαρτυρίες και στοιχεία που συγκλονίζουν

Ένα λάθος της στιγμής, κάποιος απρόσεκτος οδηγός, ένας κακοσυντηρημένος δρόμος και ξαφνικά, τα πάντα ανατρέπονται.

Τα στατιστικά για τα τροχαία δυστυχήματα στη χώρα μας, επιβεβαιώνουν με τον χειρότερο τρόπο ότι πρόκειται για μια χρόνια πληγή, που δεν κλείνει με τίποτα.

Από τον Ιανουάριο έως τον Δεκέμβριο του 2024, μέσα σε μόλις έναν χρόνο δηλαδή, 665 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στην άσφαλτο.

Συμφωνα με το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας “Πάνος Μυλωνάς”, τα τροχαία δυστυχήματα αποτελούν τη νούμερο ένα αιτία θανάτου για τους νέους 15-29 ετών.

Η Μαρία Βούσουλα και η κάμερα του Prime Time στον ΣΚΑΪ (δείτε όλο το επεισόδιο εδώ), ανοίγουν τον τραγικό κεφάλαιο των τροχαίων στη χώρα, παρουσιάζοντας αναλυτικά, τόσο τα δεδομένα όσο και τις συγκλονιστικές μαρτυρίες τόσο θυμάτων όσο και οικογενειών ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους στην άσφαλτο.

Η αποψινή έρευνα δίνει λοιπόν φωνή σε εκείνους που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τι σημαίνει τροχαίο.

Γονείς που θρηνούν τα παιδιά τους καθώς και συμπολίτες μας που απέκτησαν μόνιμες αναπηρίες δίνουν έναν πολύ σκληρό αγώνα για να αλλάξει η κατάσταση στους ελληνικούς δρόμους.

Ποιος έχει τελικά την ευθύνη της οδικής ασφάλειας;

Σίγουρα, σε μεγάλο βαθμό η Πολιτεία οφείλει να πράξει τα δέοντα προκειμένου να εκμηδενίσει τους κινδύνους, όπου αυτό είναι δυνατό.

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, αποτελεί μία συλλογική όσο και ατομική ευθύνη – αφού η αλλαγή νοοτροπίας είναι στο χέρι όλων μας.

Η ασφάλεια στους δρόμους, άλλωστε, δεν είναι θέμα τύχης, αλλά στάση ζωής. Και η ζωή… το πολυτιμότερο αγαθό.

Αδαμάντιος Μαντής, ο 21χρονος πολίστας που έσβησε στην άσφαλτο

Η Κατερίνα Τζιάλλα συνήθιζε να συμβουλεύει το παιδί της πριν φύγει από το σπίτι να είναι προσεκτικό στον δρόμο… Δεν υπολόγιζε, όμως, ότι δεν εξαρτώνται όλα από εκείνο… Ο Αδαμάντιος Μαντής έχασε τη ζωή του στη Λεωφόρο Ποσειδώνος.

Ήταν μόλις 21 ετών και πολύ κοντά στο να γίνει μέλος της Εθνικής Ομάδας Πόλο που θα συμμετείχε στην Ολυμπιάδα του Τόκιο.

Όπως περιγράφει η μητέρα του, το μεσημέρι της εκείνης της ημέρας ο Αδαμάντιος είχε παίξει αγώνα με τον Ναυτικό Όμιλο Βουλιαγμένης κι είχε πάει να τον δει.

«Έχω κρατήσει στο μυαλό μου την εικόνα του» εξιστορεί ενθυμούμενη πως ο Αδαμάντιος γυρνούσε το κεφάλι του στην κερκίδα την κοίταζε και της χαμογελούσε.

«Αυτή την εικόνα έχω κρατήσει», συνοψίζει.

Έχουν περάσει σχεδόν έξι χρόνια από εκείνο το μεσημέρι κι όμως αυτό το στερνό χαμόγελο δεν έχει ξεθωριάσει καθόλου. Έτσι ακριβώς όμως δεν έχουν ξεθωριάσει και οι τραγικές αναμνήσεις από το μοιραίο τηλεφώνημα το βράδυ της ίδιας ημέρας.

«Μας κάλεσαν μέσα οι γιατροί που ήταν εφημερία, οι οποίοι δεν μπορούσαν να μας κοιτάξουν στα μάτια. Τους είπα θέλω να μου πείτε την αλήθεια. Μου είπαν μία ώρα, μία μέρα, μία εβδομάδα και ο Θεός.

Το τροχαίο του Αδαμάντιου έγινε εκεί που είναι η πεζογέφυρα που ενώνει το στάδιο Ειρήνης και Φιλίας με το Καραϊσκάκη.

Ο Αδαμάντιος ήταν συνοδηγός στο αυτοκίνητο ενός φίλου του. Σταμάτησαν στην αριστερή λωρίδα επί της λεωφόρου. Ο 21χρονος, βγήκε στο μπροστινό μέρος και τότε όχημα χτύπησε από πίσω το αυτοκίνητο των δύο νεαρών, με αποτέλεσμα το παιδί να βρει τραγικό θάνατο. Ο οδηγός που χτύπησε τα παιδιά πήγαινε με υπερβολική ταχύτητα.

Σύμφωνα με τη μητέρα του Αδαμάντιου και οι τρεις πραγματογνώμονες έκριναν ότι πήγαινε τουλάχιστον με 105 χιλιόμετρα και έπεσε πάνω στο σταματημένο αυτοκίνητο φρενάροντας.

«Τώρα είμαι μισή φτερούγα. Με το ένα πόδι στη γη και το άλλο στον ουρανό», δηλώνει η μητέρα του και συγκλονίζει.

Η παγίδα θανάτου που έκοψε το νήμα της ζωής του Μιχάλη Σφυράκη

Ο Ιωάννης Σφυράκης εδώ και τρία χρόνια κοιτάζει ξανά και ξανά την ίδια φωτογραφία

Είναι το σημείο, όπου τραυματίστηκε θανάσιμα ο γιος του, Μιχάλης.

Τα “αν” που τον βασανίζουν πολλά… Ποια θα ήταν η τύχη του παιδιού του αν δεν υπήρχαν κακοτεχνίες στο οδόστρωμα, αν αντί για κολωνάκια είχαν τοποθετηθεί μπάρες.

Εκείνη την ημέρα ο Μιχάλης δεν έτρεχε, φορούσε κράνος και μπουφάν μηχανής. Παρόλα αυτά, το κακό συνέβη.

Ο Μιχάλης έχασε τη ζωή του από ένα φαινομενικά επιπόλαιο ατύχημα που όμως εξελίχθηκε σε τραγωδία.

Απλά έπεσε με το παπάκι του, επί της Λεωφόρου Σπύρου Λούη.

Η ταχύτητα πορείας του δεν ήταν πάνω από 40 χιλιόμετρα την ώρα. Φορούσε κράνος και μπουφάν μηχανής με ενισχύσεις.

Η ρόδα του δίκυκλου του όμως βρήκε σε φρεάτιο το οποίο υπολειπόταν αρκετά εκατοστά από το οδόστρωμα και κατέληξε να καρφωθεί σε μεταλλικά κολωνάκια.

«Έχασε τον έλεγχο και καρφώθηκε με την κοιλιά στα κολωνάκια, αυτά που είναι γύρω από το Ολυμπιακό στάδιο. Είχε όλα τα απαραίτητα μέσα προφύλαξης αλλά η κοιλιά ήταν να απροστάτευτη. Μπήκε εσπευσμένα χειρουργείο, μετά από δύο ώρες περίπου», περιγράφει ο πατέρας του συνοψίζοντας πως το παιδί είχε πολλαπλά σοβαρά τραύματα και παρότι άντεξε το δύσκολο χειρουργείο κατέληξε έπειτα από 20 ημέρες.

Όπως εκτιμά εάν αντί των μεταλλικών κολωνακίων, υπήρχε προστατευτική μπάρα, ο Μιχάλης θα ζούσε.

«Κάθε φορά που ακούω ότι χάνεται ένα παιδί ξαναχάνω τον γιο μου. Με το τρένο στα Τέμπη ξανά έχασα 57 φορές τον γιο μου. Κάθε παιδί που χάνεται ξαναχάνουμε το παιδί μας. Εμείς ξαναζούμε όλοι αυτή την ιστορία», συνοψίζει.

«Δεν είναι κάτι που μπορεί να το διαχειριστεί ο άνθρωπος. Θλίβομαι για πολλά πράγματα. Θλίβομαι γιατί δεν έζησε ο ίδιος, αυτά που όλοι εμείς πιθανότατα τα χαιρόμαστε» προσθέτει καταλήγοντας πως οι γονείς που χάνουν τα παιδιά του πρέπει να μάθουν να ζουν με μια μόνιμη αναπηρία.

«Είναι μια μόνιμη αναπηρία αυτή που σέρνουμε εμείς οι γονείς»

«Θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί»

Ο ασύρματος του Απόστολου Δάμκαλη, Αναπληρωτή εκπρόσωπου Τύπου του ΕΚΑΒ και υπεύθυνου για τις μοτοσυκλέτες ταχείας ανταπόκρισης δεν σταματά να δέχεται κλήσεις.

Πρώτη του κίνηση να ανέβει στην μοτοσυκλέτα ταχείας ανταπόκρισης του ΕΚΑΒ και να σπεύσει στο εκάστοτε σημείο.

Τα τροχαία -όπως μας λέει- τον στεναχωρούν πολύ, ίσως και να τον θυμώνουν γιατί σε αρκετές περιπτώσεις θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί.

«Το πρώτο δίμηνο του 2025 είχαμε περίπου στις 2.400 κλήσεις για τροχαία. Δεν διακομίστηκαν όλα, δεν ήταν όλα τόσο σοβαρά. Από εκεί και πέρα. Αυτός ο αριθμός, αν τον διαιρέσουμε για του δύο, θα δείτε ότι περίπου είναι 1.200-1.300 σε μηνία βάση», περιγράφει μεταξύ άλλων.

Την ίδια ώρα τον δικό τους καθημερινό αγώνα καλούνται να δώσουν και τα θύματα που επέζησαν σοβαρών τροχαίων, αξιοποιώντας στην «επόμενη ημέρα» την δεύτερη ευκαιρία τους στη ζωή.

Ο νεαρός Νίκος ζει από θαύμα καθώς έξι χρόνια νωρίτερα, δούλευε ως ταχυμεταφορέας στην Αταλάντη Φθιώτιδας είχε ένα πολύ σοβαρό τροχαίο με ΙΧ Φορτηγό που είχε πραγματοποιήσει σωρεία παραβάσεων έχοντας μπει παράνομα στον αύλειο χώρο του αστυνομικού τμήματος Αταλάντης.

Μη μπορώντας να αποφύγει το όχημα ο Νίκος συγκρούστηκε και τραυματίστηκε σοβαρότατα ορθοπεδικά σπασίματα και κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις για τα οποία χρειάστηκε αλλεπάλληλα χειρουργεία.

Στο σήμερα, τόσο εκείνος όσο και η οικογένεια του καλούνται να είναι δυνατοί και να έχουν υπομονή καθώς έχει ξεκινήσει η φάση της αποκατάστασης.

Περί τις 650 παραβάσεις την ημέρα

Οι άνδρες της τροχαίας δεν σταματούν τους εντατικούς ελέγχους σε κεντρικές οδικές αρτηρίες ειδικές σε μέρες και ώρες «αιχμής» (Επί παραδείγματι στην Ποσειδώνος βραδινές ώρες Παρασκευής).

Βεβαιώνουν αρκετές παραβάσεις με τις περισσότερες εξ αυτών να αφορούν στην μη χρήση ζώνης.

Οπως συνοψίζει ο Δημήτρης Παπαγεωργίου, Αστυνομικός υποδιευθυντής και Τμηματάρχης Συντονισμού Διεύθυνσης Τροχαίας Αττικής, το έργο τους αφορά στην προληπτική αστυνόμευση και την αποφυγή των τροχαίων.

Συνοψίζει πως το 2024 είχαμε 350.000 παραβάσεις περίπου εκ των οποίων 100.000 ήταν για σταθμεύσεις, και οι υπόλοιπες 250.000 είναι παραβάσεις των λοιπών διατάκτων του κώδικα οδηγής κυκλοφορίας.

Αναλυτικότερα μιλά για παραβάσης που αφορούν τη μη χρήση κράνους και ζώνης, την ενασχόληση με το κινητό αλλά και λοιπές παραβάσεις που συμπεριλαμβάνουν και την οδήγηση έπειτα από κατανάλωση αλκοόλ σε πάνω από το όριο επίπεδα.

«Μιλάμε περίπου για 650 παραβάσεις κατά μέσο όρο την ημέρα.»

Πηγή: skai.gr