Bloggers

Η ΑΕΚ σκοτώνει το θηρίο που θρέφει μέσα της

04.11.24 | 21:15

Από τη στιγμή της λήξης του αγώνα στο Περιστέρι, σκέφτομαι τί θα διαβάζαμε, βλέπαμε, ακούγαμε αν η φάση του Φαν Φέερτ δεν κατέληγε στο δοκάρι. Παρότι οι φίλοι της ομάδας θα συμφωνούσαν ότι είναι ένα σενάριο «πολύ ΑΕΚ!» -ένας πρώην παίκτης της να της κάνει τη ζημιά- τελικά έμειναν με το «ουφ», άντε και κανα δυο χρόνια ξοδεμένα τσάμπα, αλλά τι είναι και αυτά μπροστά στην αιωνιότητα.

Όμως έχει ενδιαφέρον να σκεφτούμε, εβδομαδιαίως, αλλά και για κάποιους άλλους δις την εβδομάδα, πόσο εύκολο είναι από “άσχετος, άμπαλος και μυρωδιάς”, να μεταμορφωθεί σε “ήρωα, προπονητάρα, μείνε για πάντα στην ομάδα” και τούμπαλιν. Και φυσικά τα ίδια ισχύουν και για τους ποδοσφαιριστές.

Ας δούμε, επί του πρακτέου την περίπτωση του Ματίας Αλμέιδα στην χθεσινή αναμέτρηση. Αν ερχόταν το 1-1 στα χασομέρια, η απέλαση θα ήταν ό,τι πιο soft θα κυκλοφορούσε στα social media , αλλά και -μεταξύ μας τώρα – σε αρκετά σκέτα media. Ερωτήσεις επί ερωτήσεων, καταγγελίες επί καταγγελιών, δικαστήρια γιατί έβαλε τον Άμραμπατ που ήταν επί τρεις αγωνιστικές εκτός αποστολής, γιατί ο Πινέδα έμεινε στον πάγκο, γιατί έβαλε Μαρσιάλ, γιατί δεν έβαλε Πιερό, γιατί δεν έβαλε Αραούχο (α ναι, αυτός έφυγε) και πολλά, πολλά τέτοια.

Τώρα που λοιπόν που ήρθε το τρίποντο, έχοντας και δύο δοκάρια, χωρίς το εγκεφαλικό του 95’, μπορούμε να εξάρουμε την πολυσύνθετη σκέψη του κόουτς, να κάνει συνδυασμούς με όλο και περισσότερους παίκτες παιχνίδι με το παιχνίδι. Να αφήνει έξω βασικούς, να βάζει μέσα «ξεχασμένους», να παίζει με δύο φορ, μετά να παίζει με ένα φορ, να αφήνει έξω τα δύο βασικά σου μπακ κλπ κλπ κλπ, μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι έως αύριο.

Έχοντας δει αρκετό από το έργο του Ματίας Αλμέιδα, νομίζω πως μπορούμε να συμφωνήσουμε σε ένα πράγμα: ο άνθρωπος, ασχέτως αποτελεσμάτων πλέον, ξέρει ακριβώς τι κάνει. Ξέρει ακριβώς τί υλικό έχει στα χέρια του και για τί πράγμα είναι ικανοί οι ποδοσφαιριστές του*.

Αν ο ίδιος αποφασίζει πχ να βάλει ως βασικό τον Άμραμπατ που εδώ και σχεδόν ένα μήνα έβλεπε τα ματς της ΑΕΚ από το σπίτι του, προφανώς ξέρει ότι μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό που θα του ζητήσει, όπως και έκανε. ‘Η για να επιλέξει τον Μάνταλο σε μία θέση που έχει εξ ορισμού πολλές και για κάποιους καλύτερες περιπτώσεις, μάλλον έβλεπε κάτι παραπάνω από εκείνους που κοιτάζοντας την ενδεκάδα (είμαι σίγουρη ότι ) ξεστόμισαν “μα τον Μάνταλο;”. Παρ’ όλα αυτά ο Έλληνας διεθνής έκανε χθες όλους αυτούς να πουν στο τέλος του αγώνα «είδες ο Μάνταλος;», για όλα αυτά που έκανε εντός αγωνιστικού χώρου και παρά το γεγονός ότι βγήκε αναγκαστικά γύρω στο 60 κάτι, αναδείχθηκε Man of The Match.

Βεβαίως θα υπάρξουν και εκείνοι που θα προσπαθήσουν να υποβαθμίσουν την σημαντικότητα της χθεσινής νίκης με τα γνωστά «σιγά, δεν σκότωσαν και το θηρίο της Superleague». Ειδικά στη φετινή Super League, σόρι αλλά δεν μπορείς να ξέρεις ποιος είναι το θηρίο και ποιος το… γατάκι της διοργάνωσης. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι η ΑΕΚ δείχνει να σκοτώνει σιγά σιγά το θηρίο μέσα της, αυτό που μεγάλωνει κατά καιρούς την υστερική εσωστρέφεια, βούτυρο στο ψωμάκι πολλών.

*Στο περασμένο κείμενο μιλούσα για την «ομίχλη στο μυαλό του Ματίας» και αυτό αφορούσε -έτσι όπως το έβλεπαν τα δικά μου μάτια τουλάχιστον- την ψυχολογική πίεση που του έχει ασκηθεί τόσο από τον κόσμο, όσο και από τις αλλαγές που έχουν έρθει στην ομάδα και ίσως κάποιες φορές δεν έχει την πολυτέλεια να αποφασίσει με καθαρή σκέψη. Ουδέποτε αμφισβητήθηκε από αυτό το blog τουλάχιστον, η ικανότητά και φυσικά η συνεισφορά του στον σύλλογο.