Bloggers

Η δυναμική του Παναθηναϊκού με Ιωαννίδη και ο απρόβλεπτος Μάντζιος

23.05.24 | 18:38

Στην κυριολεξία είναι ένας τελικός για τον Παναθηναϊκό ο τελευταίος επίσημος αγώνας της σεζόν για το «τριφύλλι».

Όλοι ξέρουν ότι η επόμενη μέρα, ψυχολογικά και οικονομικά, θα είναι κρίσιμη για την –τέταρτη στη βαθμολογία της Super League – ομάδα του Χρήστου Κόντη, ο οποίος βρέθηκε να κυβερνάει στην κόψη του ξυραφιού ένα καράβι που στα playoffs έμπαζε νερά. Η Ευρώπη κρίνεται από τον αγώνα του Σαββάτου όπως και η ηρεμία στο ποδοσφαιρικό τμήμα και στον σύλλογο κι αυτό βάζει ένα επιπλέον βάρος στα πόδια των παικτών.

Είναι εντυπωσιακό ότι την ίδια κιόλας βραδιά της ισοπαλίας με τον Ολυμπιακό στο «Απόστολος Νικολαϊδης», η φράση που βγήκε από το στόμα όλων ήταν «όλη η συγκέντρωσή μας είναι στον τελικό του Βόλου». Κι ήταν σωστό να γίνει έτσι, ψυχολογικά και επικοινωνιακά από το να επικρατήσει μια «παραίτηση» δυνάμεων και συναισθημάτων όταν μπροστά για τους «πράσινους» υπήρχε το τελευταίο «εισιτήριο» για ανάκαμψη.

Ο Παναθηναϊκός θα έχει και πάλι τον Φώτη Ιωαννίδη στην ενδεκάδα μετά την ταλαιπωρία του σούπερ παίκτη του, από το σύνδρομο κοιλιακών που δεν είναι και η πιο εύκολη περιπέτεια για έναν ποδοσφαιριστή. Η ομάδα του Παναθηναϊκού είναι άλλη χωρίς τον Ιωαννίδη και άλλη με αυτόν στην ενδεκάδα.

Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι εξαρτάται το παιχνίδι της από τον Έλληνα διεθνή που δίνει άλλη οντότητα στο παιχνίδι της. Άρα ο Κόντης τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση γιατί θα τον έχει στο πιο κρίσιμο ματς της χρονιάς, βάζοντας δύσκολα στην άμυνα του Άρη – και όχι μόνο στην άμυνα.

Η επιλογή Γερεμέγιεφ δεν έφερε αποτέλεσμα στο τελευταίο παιχνίδι των playoffs αλλά δεν είναι και χρήσιμο να διαγράφεται ότι ο Σουηδός είναι και αυτός πολύτιμος ή μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμος όπως και ο Σπόραρ στη διάρκεια του τελικού. Η επιστροφή του Μπερνάρ επίσης απέδειξε πόσο καθοριστική ήταν η απουσία του στα κρίσιμα ματς όπου η ομάδα του Τερίμ, τότε, πέταξε πολυτιμους βαθμούς. Άλλο ένα καλό πιόνι στη σκακιέρα του ματς για τον Κόντη. Δύο δείγματα θετικά για το «τριφύλλι». Φτάνουν για τη νίκη;

Ο απρόβλεπτος Άρης του Μάντζιου

Ο Άκης Μάντζιος βρίσκεται ξεκάθαρα στην πιο ώριμη φάση της προπονητικής του διαδρομής. Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για τον τελικό για να αποφανθούμε ότι η εφετινή δουλειά του στον Άρη είναι άξια συγχαρητηρίων.

Ειδικά στα «αδιάφορα» playoffs για την ομάδα της Θεσσαλονίκης, η διαχείριση που έκανε έδειξε προπονητική ευφυία. Ήταν ο ρυθμιστής του πρωταθλήματος, είχε αγώνες που ήταν η ομάδα που κέρδισε τις εντυπώσεις , κατανάλωσε πολλή ενέργεια συνειδητά στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ, αφού η ενδεκάδα του είναι σχεδόν η ίδια που θα δούμε στο Πανθεσσαλικό και σίγουρα, διαθέτει ένα πάρα πολύ καλό ρόστερ.

Αυτό το μeίγμα κυρίως ξένων παικτών που λογικά με την επάνοδο Βέλεθ και Μανού Γκαρθία, μπορεί να κοντρολάρει το παιχνίδι όταν ο ρυθμός το απαιτήσει και να προσπαθήσει να χτυπήσει με τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος, έναν ακόμη Ισπανό που έχει προσφέρει στο ελληνικό πρωτάθλημα, τον εντυπωσιακό Μορόν, μόνο αδιάφορο δεν περνάει.

Η πανσπερμία των λαών που συγκρότησε το ρόστερ του Άρη σε καμία περίπτωση δεν δημιούργησε μια ομάδα- ποδοσφαιρική Βαβέλ, αλλά αντίθετα, με τη διαχείριση του Μάντζιου δείχνει μια ομοιογένεια που δύσκολα έβρισκες στη Σούπερ Λιγκ μετά την πρώτη τετράδα της βαθμολογίας. Τι μπορεί να κάνει στον τελικό; Τα πάντα. Είναι ένας τελικός-γρίφος κατά μία έννοια και ίσως στο πρώτο δεκαπεντάλεπτο μας δείξει ποιος μπορεί να γίνει το αφεντικό του αγώνα, αφού κι οι δύο ομάδες το θέλουν για την Ευρώπη, ο δε Παναθηναϊκός το θέλει και για την υπόστασή του.

Το ότι ο αγώνας θα διεξαχθεί σε κρύο, άδειο γήπεδο, κανονικά δε θα έπρεπε να μπει στην ανάλυση των προσδοκιών για το ποιος μπορεί να γίνει το φαβορί, γιατί αυτό αποτελεί μια κατάντια για το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά μπορώ να τολμήσω να πω ότι αυτή η εξωφρενική συνθήκη του τελικού χωρίς θεατές ίσως ευνοήσει τον Παναθηναϊκό που θα μπει στο γήπεδο με κατά τι , την πίεση μικρότερη – ένα γήπεδο, μάλιστα που έτσι τα έφερε η συγκυρία να γνωρίζει πολύ καλά ο Κόντης. Είναι και γι’ αυτόν μια προσωπική πρόκληση να δείξει ότι δεν υπήρξε κακός μαθητής του Γιοβάνοβιτς αλλά αφομοίωσε τα πιο καλά του στοιχεία. Ας μην προτρέξουμε σε προβλέψεις. Είναι ένας τελικός με ανοιχτά όλα τα αποτελέσματα. Ένας τελικός 50-50.