Η ενίσχυση του Big-4 έχει αργήσει ή είναι ιδέα μου;

17.06.24 | 13:20

Η κατάκτηση του Conference από τον Ολυμπιακό, χάρισε στον ίδιο – και την Ελλάδα γενικότερα – σημαντικά οφέλη: στο πρεστίζ του, στα ταμεία του, στην εξασφαλισμένη ευρωπαϊκή του συμμετοχή στους ομίλους του διευρυμένου Europa και σε ό,τι έχει να κάνει με την κατάταξη της Ελλάδας, ένα ακόμα ευρωπαϊκό εισιτήριο από την επόμενη σεζόν.

Ένα ακόμα μεγάλο καλό που του έκανε όλο αυτό το success – story που σφραγίστηκε φέτος στην «Αγιά – Σοφιά», ήταν η άπλα που του έδωσε για να κάνει το μεταγραφικό του πάρε – δώσε: το πρωτάθλημα ξεκινάει (μάλλον) 17 Αυγούστου, οι ευρωπαϊκές του υποχρεώσεις το Σεπτέμβριο. Άρα η προετοιμασία του μπορεί να γίνει με ηρεμία, οι πωλήσεις το ίδιο, όπως και οι αγορές. Και στον Ολυμπιακό μια χαρά μπορούν να περιμένουν τις ευκαιρίες που κάθε χρόνο προκύπτουν τον Αύγουστο, με παίκτες που τίθενται εκτός πλάνων και ψάχνουν ομάδα προς το τέλος της μεταγραφικής περιόδου. Μόνο που αυτό το προνόμιο, το έχει μόνο ο Ολυμπιακός διότι το κέρδισε – όλοι οι άλλοι, οφείλουν να τρέξουν. Και μέχρι στιγμής δείχνουν κάπως χαλαροί…

Η Ευρώπη θα καθορίσει τη χρονιά για όλους

Το πρωτάθλημα που τελείωσε, ήταν το πιο συναρπαστικό και ανταγωνιστικό ενδεχομένως της ιστορίας του ποδοσφαίρου μας. Καμία αντίρρηση. Αλλά το μεγάλο παράσημο του ελληνικού ποδοσφαίρου, ήταν η ευρωπαϊκή κούπα του Ολυμπιακού. Με άλλα λόγια, δεν γίναμε αντικείμενο συζήτησης στην Ευρώπη διότι τέσσερις ομάδες πάλεψαν μέχρι τέλους για τον τίτλο, αλλά διότι μια ελληνική ομάδα κατέκτησε το Conference. Και όσοι καλοί παίκτες και προπονητές έρθουν φέτος ή του χρόνου στη χώρα μας, δεν θα έρθουν μόνο για τα χρήματα που θα πάρουν κι επειδή έμαθαν πόσο φοβερή μπάλα παίζεται στα μέρη μας, αλλά και επειδή η χώρα μας απέκτησε μια έξτρα δυναμική, που δεν είχε ως τώρα: της χώρας, όπου μια ομάδα της έφτασε στην κατάκτηση ευρωπαϊκού τίτλου. «Κι αφού τα κατάφερε ο Ολυμπιακός, τότε γιατί όχι κι εμείς;»

Η Ευρώπη λοιπόν, η συμμετοχή σε κάποιον ευρωπαϊκό όμιλο, είναι το κίνητρο, το δέλεαρ, το «τυράκι», για παίκτες και προπονητές που θα έρθουν, ώστε να γίνουν οι ομάδες μας καλύτερες. Κι από εκεί και πέρα, με μια καλή ευρωπαϊκή πορεία, έρχεται το πρεστίζ, τα ταμεία γεμίζουν χρήματα και οι ομάδες «δειγματίζουν» τους παίκτες τους και μπορεί να τους πουλήσουν σε πολύ καλή τιμή. Για να συμβούν όμως όλα αυτά, πρέπει πρώτα οι ομάδες να μπουν σε ευρωπαϊκό όμιλο. Μόνο που καμία – πλην του Ολυμπιακού – δεν έχει εξασφαλισμένη θέση σε κάποιον όμιλο: θα περάσουν όλοι από τη δοκιμασία των προκριματικών γύρων και των play-offs. Και είτε είσαι στους «ισχυρούς», είτε στους «ανίσχυρους», κανείς δεν μπορεί να υποσχεθεί στους οπαδούς του ότι θα είναι από Σεπτέμβρη σε κάποιον όμιλο.

Όλοι θέλουν ενίσχυση

Δεν υπάρχει καμία ελληνική ομάδα, από το Big-4, που δεν έχει τα «θέματά της» και δεν έχει ανάγκη από μεταγραφές. Όπως επίσης δεν υπάρχει και καμία που δεν έχει ανάγκη από πωλήσεις. Κόσμος θα έρθει και φύγει, κάποιοι που έπαιζαν δανεικοί θα αξιολογηθούν, κάποιοι που ήταν στο ρόστερ θα πάνε δανεικοί, κάποιων τα συμβόλαια θα λυθούν και άλλοι θα πουληθούν. Έτσι γίνεται πάντα, οι ομάδες είναι ζωντανοί οργανισμοί που κάθε χρόνο κάνουν τις κινήσεις τους, ελπίζοντας να φτιάξουν κάτι καλύτερο από την περσινή εκδοχή τους κι αυτό δεν ισχύει μόνο για τις ομάδες που δεν πέτυχαν τους στόχους τους (για την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό), αλλά ακόμα και τον πρωταθλητή ΠΑΟΚ και τον νικητή του Conference Ολυμπιακό.

Μόνο που περάσαμε τα μέσα Ιουνίου και οι ομάδες έχουν ένα σωρό εκκρεμότητες, παρότι η προετοιμασία τους ξεκινά σε λίγες μέρες και μετράμε ήδη αντίστροφα για τα ευρωπαϊκά προκριματικά. Πέρα απ’ αυτούς που έχουν κλείσει από νωρίς (όπως π.χ. έκανε ο Παναθηναϊκός με τον Μαξίμοβιτς και τον Μπάλντοκ), οι ομάδες έχουν ως προτεραιότητα να κρατήσουν τους δανεικούς που δεν θέλουν να χάσουν: ο Παναθηναϊκός κράτησε τον Γέντβαϊ και συζητά για τον Ντραγκόσφσκι, ο Ολυμπιακός θέλει να κρατήσει Κάρμο, Όρτα και Ποντένσε, ο ΠΑΟΚ Μεϊτέ και Κεντζιόρα και πάει λέγοντας. Αλλά παράλληλα με τους δανεικούς που οι ομάδες επιθυμούν να κρατήσουν και τα συμβόλαια που λήγουν και «πρέπει» να ανανεωθούν, υπάρχουν και οι μεταγραφές. Που δείχνουν «κολλημένες» αυτή τη στιγμή.

Η κάθε ομάδα έχει τα δικά της «θέλω». Και ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ, ο Ολυμπιακός, έχουν το πλεονέκτημα να συνεχίζουν με τον ίδιο προπονητή, κάτι που σημαίνει ότι υπάρχει μια ξεκάθαρη εικόνα του ποδοσφαίρου που παίζουν και των αναγκών που υπάρχουν. Ο Παναθηναϊκός όμως εκκινεί από διαφορετική αφετηρία, καθώς είναι ο μόνος από τους τέσσερις που έχει αλλάξει προπονητή, για τον οποίον ξέρουμε – προς το παρόν – λίγα πράγματα, σχετικά με το τι θέλει να κάνει η ομάδα του. Και με δεδομένο ότι η ομάδα θα πάει στην προετοιμασία χωρίς αριστερό μπακ (αλλά πιθανότατα με τρία δεξιά μπακ…), με διεθνείς που θα λείπουν λόγω Euro, με ανάγκη για τουλάχιστον δυο εξτρέμ και με ένα μεγάλο ερωτηματικό πάνω από το κεφάλι του Ιωαννίδη (διότι όσο «χορεύουν» εκατομμύρια στα πόδια του, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να μην πουληθεί), ο Παναθηναϊκός πρέπει να «τρέξει» πιο γρήγορα από τους ανταγωνιστές του, αν θέλει να είναι όσο πιο έτοιμος γίνεται στο πρώτο μεγάλο ραντεβού της χρονιάς, τον Ιούλιο.