Αγγλία

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: Είναι η χειρότερη ομάδα στην ιστορία της Premier League;

Πολλοί πίστευαν, πως η έλευση του Ρούμπεν Αμορίμ στο «Όλντ Τράφορντ», θα άλλαζε με το «καλημέρα» την τραγική εικόνα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ωστόσο, ο Πορτογάλος τεχνικός δεν έχει καταφέρει μέχρι και σήμερα να… σουλουπώσει σε καμία περίπτωση του «κόκκινους διαβόλους», καθώς σε 32 παιχνίδια, έχει πανηγυρίσει 13 φορές, 12 φορές έφυγε ηττημένος, ενώ 7 φορές αναδείχθηκε ισόπαλος.

Το «κάστρο» του Σεντ Τζέιμς Πάρκ και η τέλεια καταιγίδα

Δεν υπάρχει καλή στιγμή για να αντιμετωπίσει κανείς τη σύγχρονη εκδοχή της Νιούκαστλ στο Σεντ Τζέιμς Πάρκ. Την τελευταία τριετία, ο Έντι Χάου και οι συνεργάτες του έχουν μεταμορφώσει τις «καρακάξες» σε μία από τις πιο επιθετικές, πειθαρχημένες και σκληροτράχηλες ομάδες της Premier League.

Η Νιούκαστλ δεν παίζει απλώς καλό ποδόσφαιρο όταν έχει την κατοχή – το πιο δυνατό της όπλο είναι το πώς αντιδρά όταν τη χάνει. Πιέζει ασφυκτικά, καταδιώκει τον αντίπαλο σε κάθε σπιθαμή του γηπέδου και χτυπά με ταχύτατες αντεπιθέσεις. Όποιος θεωρεί ότι μπορεί να ανταπεξέλθει χωρίς πλήρη συγκέντρωση και φυσική αντοχή, απλώς βγαίνει χαμένος.

Κι αν γενικά δεν υπάρχει καλή στιγμή για να τους αντιμετωπίσεις, τότε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ διάλεξε τη χειρότερη: εκτός έδρας, μόλις τρεις μέρες μετά από ευρωπαϊκό ματς και λίγες μέρες πριν τη ρεβάνς με τη Λιόν για τα προημιτελικά του Europa League.

Ροτέισον με ρίσκο και… οδυνηρές συνέπειες

Ο Ρούμπεν Αμορίμ επέλεξε να προχωρήσει σε πέντε αλλαγές στην ενδεκάδα σε σχέση με το πρώτο ματς με τη Λιόν. Κάποιες είχαν λογική — όπως ο Ζίρκζε αντί του ντεφορμέ Χόιλουντ. Άλλες, όμως, όπως η επιλογή του Έρικσεν αντί του Κασεμίρο, του Λίντελοφ αντί του Μαγκουάιρ και η χρησιμοποίηση του νεαρού Αμάς αντί του Ντόργκου, φάνηκαν περισσότερο ως μια προσπάθεια διαχείρισης ενόψει Ευρώπης. Ο βασικός τερματοφύλακας, Αντρέ Ονάνα, δεν ταξίδεψε καν με την ομάδα, με τον Μπαγιντίρ να κάνει ντεμπούτο.

Το αποτέλεσμα; Ένα βαρύ 4-1 που σφράγισε και μαθηματικά τη χειρότερη συγκομιδή βαθμών στην ιστορία της Γιουνάιτεντ στην Premier League. Ακόμη κι αν νικήσει και τα έξι τελευταία της ματς, θα φτάσει τους μόλις 56 βαθμούς.

Το ίδιο έργο ξανά: Πίεση, λάθη, κατάρρευση

Η ήττα στη Νιούκαστλ δεν ήταν ένα μεμονωμένο στραβοπάτημα — ήταν η φυσική συνέχεια όσων βλέπουμε φέτος. Η ομάδα του Αμορίμ δείχνει ανίκανη να ανταποκριθεί στις φυσικές απαιτήσεις της Premier League. Αντιμετώπισε μια ομάδα που ξέρει να πιέζει, να προκαλεί λάθη και να μετατρέπει κάθε αδυναμία του αντιπάλου σε ευκαιρία για γκολ.

Η Νιούκαστλ ήταν καλύτερα οργανωμένη, είχε περισσότερη ενέργεια και ξεκάθαρο σχέδιο. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από την άλλη, έμοιαζε αγχωμένη, άτονη και ασταθής. Ο Αμορίμ, στην προσπάθεια του να προφυλάξει τους πιο πολύτιμους παίκτες του για την Ευρώπη, αποδυνάμωσε μια ήδη εύθραυστη ομάδα. Οι αλλαγές στο δεύτερο ημίχρονο έδειξαν ότι το βλέμμα του Πορτογάλου τεχνικού ήταν στραμμένο στο ματς της Πέμπτης και όχι στο παρόν.

Από το 1-1 στο 4-1: Το γκρέμισμα κάθε ψευδαίσθησης

Η Νιούκαστλ άνοιξε το σκορ στο 24′ με υπέροχο συνδυασμό που ξεκίνησε από τον Τρίπιερ και ολοκληρώθηκε από τον Τοναλί. Η ισοφάριση του Γκαρνάτσο στο 37′ έδωσε για λίγο ελπίδες, όμως ο Χάρβεϊ Μπαρνς είχε άλλη άποψη. Με δύο γκολ και μια ασίστ, διέλυσε κάθε σκέψη αντεπίθεσης για τη Γιουνάιτεντ.

Η ομάδα του Αμορίμ ήταν στα καλύτερά της μόνο όταν έβρισκε χώρους — ακριβώς αυτό που φρόντισε να της στερήσει η Νιούκαστλ. Ο τραυματισμός του Ζίρκζε ήρθε σαν επιστέγασμα μιας ήδη δύσκολης βραδιάς, ενώ η άμυνα κατέρρευσε στη θέα κάθε επίθεσης.

Το τέταρτο γκολ, αποτέλεσμα κακού διωξίματος του Μπαγιντίρ που χτύπησε πάνω στον Ζοέλιντον και έστρωσε στον Μπρούνο Γκιμαράες, συμβόλισε την απόλυτη αποδιοργάνωση.

Ένα σύνολο χωρίς σχέδιο, χωρίς πίστη, χωρίς αντίδραση

Από τον πάγκο, ο Αμορίμ έμοιαζε να ζει κάθε λεπτό του μαρτυρίου: απογοήτευση, θυμός, αδυναμία. Ο Μπαγιντίρ έδειξε πως δεν είναι έτοιμος για βασικός, ενώ η αλλαγή του Μπρούνο Φερνάντες στο 82′ με τον Μέινου είχε περισσότερο χαρακτήρα… παράδοσης.

Η Γιουνάιτεντ φαντάζει ως μια ομάδα που βρίσκεται ακόμη στα πρώτα βήματα ενός μακρινού πλάνου, χωρίς όμως την αυτοπεποίθηση ή τη δημιουργικότητα για να επιβιώσει όταν το σχέδιο αποτυγχάνει.

Και τώρα τι;

Ο Γκάρι Νέβιλ χαρακτήρισε την ομάδα «απελπισμένη», ενώ ο Ρόι Κιν δεν μάσησε τα λόγια του, λέγοντας ότι πρόκειται για μια «σωματικά και ψυχικά αδύναμη ομάδα» με «μπλόφες» για ηγέτες.

Η εικόνα της Γιουνάιτεντ θυμίζει περισσότερο σαπουνόπερα παρά ποδοσφαιρικό σύλλογο. Κι όμως, ενόψει της κρίσιμης ρεβάνς με τη Λιόν, χρειάζεται άμεση ανασύνταξη. Γιατί το ερώτημα που πλανάται πάνω από το «Θέατρο των Ονείρων» είναι πλέον ξεκάθαρο: Τι μπορεί να ελπίζει μια ομάδα όταν ακόμα και στις καλές της στιγμές, δεν είναι αρκετά καλή;