Μαζί με τον Λεβαδειακό, η ΑΕΚ νίκησε και τις ανασφάλειές της
02.09.24 | 08:10
Θεωρητικά μιλώντας, το παιχνίδι με τον Λεβαδειακό δεν βρισκόταν στην «επικίνδυνη αποστολή» λίστα των ματς.
Επειδή όμως αναφερόμαστε στην ΑΕΚ, και οι φίλοι της ξέρουν πολύ καλά τί σημαίνει αυτό, κανείς δεν πήγε στη Λιβαδειά με την άνεση του «έλα μωρέ τώρα, θα πάμε, θα βάλουμε 2-3 γκολ και θα φύγουμε άνετοι και χαλαροί».
Ούτε οι παίκτες αλλά ούτε και οι οπαδοί.
Οι… αναταράξεις… Νόα και… Λαμία
Και πράγματι, το πρώτο ημίχρονο του αγώνα μύρισε λίγο «λες;;;» μέχρι που μπήκε το πανέμορφο γκολ του Κοϊτά στις καθυστερήσεις και ακούστηκε ένα «ουφ» ανακούφισης από το «Λάμπρος Κατσώνης» έως την OPAP Arena.
Αυτό το 0-1, έβγαλε πολύ βάρος από τους ώμους των κιτρινόμαυρων στην επανάληψη γιατί όσο κι αν ακούγεται υπερβολικό η ΑΕΚ δείχνει να μπαίνει κάθε φορά στο γήπεδο έχοντας ως δεδομένο ότι αμφισβητεί τον ίδιο της τον εαυτό.
Ο αποκλεισμός από τη Νόα αλλά και η ισοπαλία με τη Λαμία κλώνησαν αδιανόητα την αυτοπεποίθηση των παικτών του Ματίας Αλμέιδα, ίσως και την πίστη μερικών οπαδών της σε ό,τι αφορά στις ικανότητες της ομάδας και αυτό είναι σαν το καλό κλίμα στα παρασκήνια, αλλά από την ανάποδη: βγαίνει παραέξω.
Παρά το γεγονός ότι ο Αργεντίνος τεχνικός ερωτώμενος για το άγχος των παικτών του δήλωσε πως «εμείς δεν μπορούμε να μιλήσουμε για άγχος και στρες. Άγχος έχει ένας πατέρα που δεν μπορεί να δώσει φαγητό στο παιδί του», όποιος βλέπει τους αγώνες της ΑΕΚ τον τελευταίο καιρό, αφουγκράζεται το ακριβώς αντίθετο.
Όταν ο «δικέφαλος» ξεπερνάει τα ψυχολογικά του…
Εμφανίζεται όπως τον είδαμε στο δεύτερο ημίχρονο.
Συγκεντρωμένος, πιστός στο σύστημά του και στο τέλος άψογα αποτελεσματικός.
Υπήρξαν στιγμές ατομικής έμπνευσης αλλά και οργανωμένης επίθεσης που έδειχναν πως η Ένωση ξέρει πώς να ψάχνει και τελικά να βρίσκει τον δρόμο προς τα δίχτυα.
Κι αν δεν το κάνει ο Γκαρσία, κι αν δεν το κάνει ο… φορ που δεν έχει αποκτήσει ακόμα, θα το κάνουν τα εξτρέμ της.
Κι αν υπήρξαν στιγμές ασυνεννοησίας μεταξύ παικτών όπως είδαμε πχ Κοϊτά με Γκαρσία ή Πήλιου με Λιούμπισιτς είναι γιατί η ομάδα -όπως και κάθε ομάδα με νέες προσθήκες τέτοια εποχή- χρειάζεται χρόνο για συντονισμό και δέσιμο ώστε να έρθουν και οι αποδοτικές συνεργασίες.
Ευτυχώς, η διακοπή για τις υποχρεώσεις της Εθνικής ομάδας, έρχεται ταμάμ να δέσει με αυτή την ανάγκη των «κιτρινόμαυρων».
Ο Λεβαδειακός
Δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι το σκορ αδικεί τους γηπεδούχους καθώς ήταν μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού οι φορές που απείλησαν την εστία του Στρακόσα.
Όμως είναι μια καθ’ όλα αξιόλογη, συγκροτημένη και σοβαρή ομάδα, πράγμα που είχαμε δει και την περασμένη εβδομάδα απέναντι στον Παναθηναϊκό στο Ολυμπιακό Στάδιο.
Αυτό που αδικεί την προσπάθειά της είναι το γεγονός ότι δεν έχει καταφέρει μετά και την 3η αγωνιστική να πάρει ένα θετικό αποτέλεσμα, αλλά όπως όλα δείχνουν δεν θα αργήσει να έρθει.
ΥΓ: Σε άλλα θετικά νέα -ή και όχι νέα- για την ΑΕΚ, είναι οι ιαχές «Αλμέιδα! Αλμέιδα!» των περίπου 4.000 φίλων του συλλόγου που βρέθηκαν στη Λειβαδιά και (απ)έδειξαν πως η στήριξη και η πίστη στον κόουτς είναι δεδομένες.