Άρης

Με πείσμα για να «πιει νερό» ο Άρης σε τελικό

06.03.24 | 23:56

Για ακόμα μια φορά, δέκατη συνολικά στην ιστορία του, ο Άρης φτάνει στον τελικό Κυπέλλου Betsson, με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό στις 18 Μαϊου, σε έδρα που δεν έχει οριστεί.

Με προσμονή για… δάκρυα χαράς, που θα «σκεπάσει» όσα πέρασε ο κόσμος του τις τελευταίες δεκαετίες.

Είναι πολλά τα 54 χρόνια χωρίς τρόπαιο και όσο μεγάλη και αν είναι μια ομάδα, που οι «κιτρινόμαυροι» είναι δεδομένα και δεν έχουν να αποδείξουν τίποτα σε κανέναν (ούτε και στο κοινό τους) χρειάζονται νέα «παράσημα».

Νέες χρυσές σελίδες για να γράψεις ιστορία, ερεθίσματα που θα ικανοποιήσουν το θυμικό και την ακόρεστη δίψα των υποστηρικτών σου και θα δημιουργήσουν νέες γενιές φιλάθλων.

Για όσους «έφυγαν» νωρίς, για όσους δεν έζησαν χαρές και πανηγυρισμούς και βρέθηκαν σε έδρες που δεν αρμόζουν στα κυβικά και το DNA του Άρη.

Όσους ακολούθησαν παντού και… χαμηλά, που ήταν πιστοί και αφοσιωμένοι στα δύσκολα.

Aλλά και για τις θυσίες του Θόδωρου Καρυπίδη, που ξόδεψε χρόνο και χρήμα, τα τελευταία 8 περίπου χρόνια που είναι «αφεντικό» και… καπετάνιος σε ένα δεδομένα μεγάλο «καράβι».

Πέμπτος τελικός σε 21 χρόνια – Ανάγκη να αλλάξει το σενάριο

Ο Άρης είχε πολλές ιστορικές ευκαιρίες, αλλά δεν τις αξιοποίησε, από το μακρινό 1970, που πανηγύρισε τον τελευταίο τίτλο (1-0 με τον ΠΑΟΚ). Αυτή τη φορά δεν μετρά κάτι άλλο, παρά μόνο να βρει τρόπο και να φέρει την «κούπα» στη Θεσσαλονίκη, εμπλουτίζοντας την τροπαιοθήκη του.

Είναι μονόδρομος και τεράστιο το δέλεαρ για τον Άκη Μάντζιο και τους παίκτες του.

Κανείς δεν είπε ότι είναι φαβορί, αλλά υπάρχει το μεγάλο «πρέπει». Το ακόμα μεγαλύτερο «θέλω».

Να… λατρευτούν ακόμα περισσότερο από το πιστό κοινό τους, που και αυτή τη φορά στον ημιτελικό με τον Παναιτωλικό στο «Κλεάνθης Βικελίδης» έσπρωξε καταλυτικά την ομάδα στην πρόκριση. Το 0-0 σφράγισε την… υπόλοιπη «δουλειά», που ξεκίνησε με το γκολ του Βέλεθ στο Αγρίνιο.

Μπορούσε να κερδίσει, μπορούσε και να χάσει, σε 1-2 καλές ευκαιρίες που είχε ο Παναιτωλικός. Το εισιτήριο σφραγίστηκε και αυτό μετρά και αφιερώθηκε στη μνήμη του Άλκη.

Πρέπει να αλλάξει το σενάριο των τεσσάρων σερί χαμένων τελικών ο Άρης, μια με τον ΠΑΟΚ (1-0 το 2002-03), δυο με τον Ολυμπιακό (2004-05 με 3-0 και 2007-08 με 2-0) και πιο πρόσφατα από το «τριφύλλι», που βρίσκεται ξανά στο δρόμο του (2009-00, με 1-0 στο ΟΑΚΑ με γκολ του Λέτο, με τους «πράσινους» να κατακτούν το τελευταίο νταμπλ).

Καιρός να… ξεδιψάσει και να δροσιστεί, έχοντας ήδη φτάσει στην «πηγή».

Δεν είναι τυχαίος, όπως δείχνει στα ντέρμπι

Και ο σύλλογος ως «οργανισμός» και οι φίλαθλοι αξίζουν μια τέτοια χαρά. Είναι αυτό που τους λείπει, αφού και σημαντικές ευρωπαϊκές βραδιές έχουν ζήσει και σπουδαίους παίκτες έχουν δει με το θεό του πολέμου στο στήθος και νίκες σε ντέρμπι και μεγάλα ματς.

Θα είναι ακόμα ένα μικρό βήμα καταξίωσης, το εφαλτήριο για να αρχίσει να διεκδικεί τίτλους ο Άρης σε πιο συχνή βάση και όχι με… αναλαμπές.

Στα φετινά μεγάλα ματς πάντως η ομάδα της Θεσσαλονίκης έδειξε ότι έχει τα φόντα και το διαμέτρημα να μη φεύγει με σκυμμένο κεφάλι από το γήπεδο.

Νίκη με Παναθηναϊκό στο πρωτάθλημα (2-0 το Νοέμβριο), εντός στον πρώτο γύρο, αποκλεισμός της ΑΕΚ έστω και στα πέναλτι τον Ιανουάριο με ήρωα Κουέστα, πρόσφατο 3-3 με την Ένωση στο πρωτάθλημα και με τον Μορόν να γράφει ιστορία, νίκη 2-1 εντός με τον ΠΑΟΚ στο «el classico» του Ιανουαρίου, έχοντας πάρει και το 0-0 στον πρώτο γύρο στην Τούμπα (Σεπτέμβριος).

Στο απόγειο με τις οδηγίες Μάντζιου

Aς μη λησμονούμε ότι υπό τις οδηγίες του τωρινού προπονητή του, του Άκη Μάντζιου, ο Άρης έκανε τις καλύτερες πορείες στο πρωτάθλημα τα τελευταία χρόνια.

Ο Αθηναίος τεχνικός γνωρίζει καλά τι… εστί Άρης, έχοντας φορέσει το περιβραχιόνιό του ως παίκτης και σε σπουδαία ευρωπαϊκά ματς, όπως το μακρινό 1999 με τη Θέλτα, στο 2-2 στο Χαριλάου. Ένας καλός οιωνός για τον «στρατηγό», που σε τελικό νίκησε τον Παναθηναϊκό το 1998, ως παίκτης του Πανιωνίου.

Δίκοπο μαχαίρι ο Παναθηναϊκός

Όταν θα γίνει ο τελικός, το πρωτάθλημα θα έχει τελειώσει. Δεν αποκλείεται να διακυβεύεται και ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο, εκτός από έναν τίτλο.

Ο Άρης θα συναντήσει έναν από τους χειρότερους δυνατούς αντιπάλους που θα μπορούσε να βρει σε τελικό, αφού ο Παναθηναϊκός έχει επίσης μεγάλη «δίψα» για τίτλους και ενδεχομένως να είναι το μοναδικό… αποκούμπι του για φέτος (ήδη είναι εκτός Ευρώπης, ενώ στο πρωτάθλημα θα μπει ως τέταρτος στα playoffs).

Ίσως αποτελέσει τη μόνη διέξοδο και για τους «πράσινους», αλλά ο Άρης πρέπει να κοιτάξει τη δική του… δουλειά.

Με… λύσσα για τίτλο και το «μαχαίρι στα δόντια», για να φτάσει στην υπέρβαση.

Η φόρμα, η ψυχολογία και το μομέντουμ των ομάδων σε περίπου δυο μήνες είναι βασικές παράμετροι, αλλά αυτά θα αξιολογηθούν σε αρκετές εβδομάδες, αφού προέχουν τα 10 ματς των playoffs για όλους.

Ούτως ή άλλως, οι τελικοί συχνά δεν έχουν φαβορί και όλα είναι θέμα μέρας και λεπτομερειών.

Από νωρίς στο κλίμα για το… διακύβευμα της 14ετίας!

Πάντως, ο ξεσηκωμός ήδη είναι δεδομένος και το μυαλό όλων… τρέχει.

Αναπόφευκτα. Αυτός είναι ο μεγάλος στόχος, ίσως όχι μόνο της φετινής σεζόν, αλλά από την ημέρα του… τελευταίου χαμένου τελικού και μετά. Το δέλεαρ της… 14ετίας!

Ο τιμ μάνατζερ Γιώργος Γκουγκουλιάς, που έχει μπει στο… πετσί του Άρη από τότε που έβαζε γκολ ανόδου στο Χαϊδάρι στη Β΄ Εθνική, άρχισε ήδη… ιδιαίτερα και «φροντιστήρια» στους ξένους της ομάδας.

Τους έδειξε τον Ιανουάριο, πριν τη ρεβάνς Κυπέλλου με την ΑΕΚ, βίντεο… πώρωσης από τη μεγάλη «εκστρατεία» του κόσμου, στον τελικό Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ.

Το 2010, με 30.000 κόσμο να κάνει απόβαση στην Αθήνα.

Ένα κιτρινόμαυρο κονβόι και καραβάνι που έγραψε ιστορία, ως από τις μεγαλύτερες, μαζικότερες, πολυπληθέστερες μετακινήσεις.

Και ελπίδα να μην υπάρξει deja vu στην έκβαση, αλλά αίσιο τέλος αυτή τη φορά.

Η 18η Μαϊου δεν είναι κοντά, αλλά ούτε και… πολύ μακριά, ειδικά για εκείνους που ξεκάθαρα υπερτερεί η προσμονή και αδημονία για αυτό το μεγάλο στόχο. Και στον Άρη, τέτοια είναι η πολύ μεγάλη πλειοψηφία. Το… ζητά ο οργανισμός τους!