Άρης

Μορόν: «Ευτυχώς που τώρα είμαι στον Άρη – Έχασα για λίγο την Εθνική Ισπανίας»

Στο δεύτερο μέρος της μεγάλης συνέντευξης σε μέσο της Ισπανίας, το «Estadio Deportivo» ο Λορέν Μορόν αναφέρθηκε κυρίως στην καριέρα στην πατρίδα του, τη Μπέτις, τη μεταγραφή στη Μπαρτσελόνα που δεν έγινε για… λίγο, αλλά και τις δυσκολίες που πέρασε.

Ο πρώτος σκόρερ του Άρη φέτος τόνισε αρχικά για την καριέρα του: «Ήταν πολύ έντονο. Την πρώτη μου χρονιά στη Μπέτις είχα μια θεαματική μισή σεζόν. Στη δεύτερη όλοι με είχαν εμπιστευτεί πολύ, αν και έβαλα 6 ή 7 γκολ και δεν ήταν αυτό που περίμεναν όλοι από εμένα. Την επόμενη ακούστηκε το όνομά μου για την Εθνική Ισπανίας και την Μπαρτσελόνα, γιατί είχα σκοράρει 8 γκολ σε λίγα παιχνίδια. Μετά ήρθαν τα δύο χρόνια που δεν έπαιξα μπάλα. Πέρασα ένα κακό σερί, αλλά έμαθα και ευτυχώς τώρα είμαι εδώ, στον Άρη. Τα βλέπω όλα ως εμπειρία και μαθήματα, χωρίς τύψεις».

«Δε το διαχειρίστηκα καλά, αλλά έμεινα δυνατός»

Για να συνεχίσει ο Μορόν: «Ίσως δε διαχειρίστηκα καλά το θέμα τη χρονιά που όλα πήγαν πολύ καλά για μένα στη Μπέτις κι έχασα για λίγο την Εθνική Ισπανίας, όσο και το θέμα της Μπαρτσελόνα, που ήταν κοντά στο να γίνει και δεν ολοκληρώθηκε, εξαιτίας εξωτερικών παραγόντων. Το κεφάλι μου έπαιξε ένα… κόλπο. Κακό πράγμα, δεν μιλάω για κατάθλιψη ή κάτι τέτοιο, αλλά ήταν ένα σημείο όπου πέρασα άσχημα μετά.

Μέσα σε αυτά που συνέβησαν, δεν παριστάνω το θύμα ή κάτι τέτοιο, γιατί δεν έκαναν το σωστό από τη Μπαρτσελόνα, αλλά ανανέωσα με την Μπέτις. Εκεί είναι το σπίτι μου, ήθελα να είμαι εκεί. Απέρριψα πολλές προτάσεις για να είμαι σε αυτή την ομάδα. Παρότι ένιωθα άσχημα, ήταν ό,τι καλύτερο ήθελα. Έμεινα δυνατός, αφού είχα την υποστήριξη ενός συλλόγου που είναι το σπίτι μου και όπου ήμουν χαρούμενος».

«Δε μου άρεσε που έφυγα από την πίσω πόρτα – Θα γύριζα αν μπορούσα»

Καταλήγοντας, ο Ισπανός φορ των «κιτρινόμαυρων» πρόσθεσε: «Έχω δύο αγκάθια στον χρόνο μου στην Μπέτις, για να είμαι ειλικρινής, το πρώτο είναι ο τελικός του Copa del Rey. Μετά από τόσο καιρό στην ομάδα, ήταν η πρώτη χρονιά που έφυγα δανεικός και θα ήθελα να είμαι στο γήπεδο και να ζήσω όσα ζούσαμε στην πόλη. Όμως βρέθηκα στο γήπεδο ως φίλαθλος, κρυμμένος μέσα στους οπαδούς της Μπέτις.

Φορούσα μία μπλούζα του Μπόρχα Ινγκλέσιας και πέρασα πολύ καλά. Το δεύτερο αγκάθι, πάνω από όλα ήταν η αποχώρησή μου. Υπήρχαν στιγμές που και τα δύο μέρη θα είχαν κερδίσει με την αποχώρησή μου. Δεν μου άρεσε ότι έφυγα από την πίσω πόρτα. Τελικά τα πράγματα είναι έτσι.

Έκανα ό,τι ήταν δυνατόν για να βοηθήσω τη Μπέτις και το κλαμπ το ίδιο έκανε για μένα. Δεν θα ήμουν ποδοσφαιριστής αν δεν ήταν η Μπέτις. Αφαιρώντας τις δυσκολίες, φυσικά θα ήθελα να γυρίσω. Δεν θα με ένοιαζε ως τι, είναι σαν να ρωτάς έναν οπαδό αν θα ήθελε να γίνει ποδοσφαιριστής της Μπέτις. Προφανώς θα γύριζα αν μπορούσα».