Το τσάρτερ της εθνικής ομαδας ποδοσφαίρου που προσγειώθηκε στη Γλασκώβη λίγο μετά τις εννέα χθες το βράδυ ήταν ένα τσάρτερ «χαρούμενο» αλλά δεν ήταν απ αυτά που οι παλαιότεροι ονόμαζαν… «τσάρτερ της χαράς»! Καλή διάθεση ναι,γελαστά πρόσωπα ναι,πίστη και αισιοδοξία για τον πρώτο από τους δυο κρισιμότατους αγώνες για τα προκριματικά του Μουντιάλ,ναι!Μέχρι εκεί όμως.
Αποστολή στη Γλασκώβη, Παύλος Παπαδημητρίου
Όλοι -μα όλοι- μέσα στο γκρουπ (και κυρίως οι παίκτες στους οποίους μιλά συνεχώς ο προπονητής-μπαμπάς Ιβάν Γιοβάνοβιτς) έχουν απόλυτη συνείδηση του μέτρου της δυσκολίας της αποστολής που καλούνται να φέρουν σε πέρας αύριο στη Σκωτία και φυσικά την Κυριακή στη Δανία.
Μιλώντας με δυο ποδοσφαιριστές λίγη ώρα πριν απ την αναχώρηση της πτήση της AEGEAN ήταν πολύ εύκολο ν αντιληφθώ ότι στην ομάδα θεωρούν την ήττα του Σεπτεμβρίου από την Δανία στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» ένα πολύ πολύ χρήσιμο μάθημα ενόψει της συνέχειας της προσπάθειας τους για πρόκριση στην τελική φάση του Μουντιάλ του 2026. Και αυτό το μάθημα προτίθενται να το αξιοποιήσουν με τον πιο ωφέλιμο για την ομάδα τρόπο.
Ποιος δεν τους το εύχεται άλλωστε;;; Ούτως η άλλως τα τα πράγματα ως προς την…αριθμητική του ομίλου είναι πολύ απλά:Δανία 4,Σκωτία 4,Ελλάδα 3,Λευκορωσία 0.
Που σημαίνει: Για να μείνουμε ζωντανοί στη διεκδίκηση έστω της δεύτερης θέσης (η οποία κι εξασφαλίζει τη δεύτερη ευκαιρία των μπαράζ) ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΝΑ ΧΑΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΩΤΙΑ καθώς τον Νοέμβριο θα την φιλοξενήσουμε στην Αθήνα.
Αν χάσουμε (για να μη γελιόμαστε)το όνειρο για το υπερατλαντικό ταξίδι στις ΗΠΑ η τον Καναδά και τη συμμετοχή μας για πρώτη φορά μετά από 12 χρόνια (και το παγκόσμιο της Βραζιλίας του 2014) σε μεγάλη διοργάνωση στην ουσία τελειώνει…
Εννοείται ότι σε περίπτωση που φύγουμε νικητές απ το Χάμπτεν Παρκ γινόμαστε αυτόματα το μεγάλο φαβορί για τη δεύτερη θέση και ταξιδεύουμε χωρίς την τεράστια πίεση στην Κοπεγχάγη!Βλέποντας και κάνοντας λοιπόν…
Η θέληση υπάρχει,η ομάδα- οικογένεια είναι εδώ και ( περίπου ένα χρόνο μετά την τραγική απώλεια του Τζόρτζ Μπάλντοκ) όπως έβλεπα χθες «της Ελλαδος τα παιδιά» ένιωσα ότι για ένα πράγμα (σ ένα τόσο…αβέβαιο σπορ όπως το ποδόσφαιρο)μπορούμε να είμαστε σίγουροι:Ότι θα δώσουν και την ψυχή τους. Για την ομάδα,για την γαλανόλευκη φανέλα και για την πατρίδα τους….
Με το καλό….
