Ο 7ος ευρωπαϊκός τελικός με «άρωμα» Ελλάδας – Τι έκαναν στο παρελθόν οι Αρχές
28.05.24 | 19:49
SHARE IT
Δεκαεπτά χρόνια… και 11 ημέρες πέρασαν από την τελευταία φορά που η Ελλάδα φιλοξένησε έναν από τους έξι συνολικά ευρωπαϊκούς τελικούς που έχουν διεξαχθεί στο έδαφός της.
Στις 29 Μαΐου 2024 η Αθήνα και η ΑΕΚ Arena θα υποδεχθούν τον 7ο καταληκτικό αγώνα διοργάνωσης, που έχει υπό την εποπτεία της η UEFA.
Με μία σημαντική παράμετρο, όμως. Στην προκειμένη περίπτωση ο ένας εκ των δύο φιναλίστ θα είναι ομάδα από τη χώρα μας. Ο Ολυμπιακός, ο οποίος θα αντιμετωπίσει τη Φιορεντίνα με το νικητή να κατακτά το Europa Conference League.
Ήταν 18 Μαΐου του 2007 η τελευταία φορά που η ελληνική πρωτεύουσα υποδέχθηκε αγώνα που έκρινε ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο, με τη Μίλαν να επικρατεί 2-1 της Λίβερπουλ στο ΟΑΚΑ, στον τελικό του Champions League.
Τότε τα μέτρα ασφαλείας που πάρθηκαν από τις Αρχές είχαν χαρακτηριστεί πρωτοφανή, με τις κινητοποιήσεις των φορέων να είχαν ξεκινήσει αρκετό καιρό νωρίτερα.
Κάτι που είχε συμβεί και 13 χρόνια νωρίτερα, σε έναν ακόμη τελικό του Champions League που διεξήχθη στην Αθήνα και στο ΟΑΚΑ, ανάμεσα στη Μίλαν και στην Μπαρτσελόνα (4-0).
Πρώτος τελικός, πλην Κυπέλλου Πρωταθλητριών/Champions League και Κυπελλούχων
Ο τελικός της 29ης Μαΐου όπως προαναφέραμε θα είναι ο 7ος ευρωπαϊκός που θα γίνει σε ελληνικό έδαφος.
Όλοι πλην ενός διεξήχθησαν σε δύο γήπεδα του Λεκανοπεδίου (ΟΑΚΑ και Γεώργιος Καραϊσκάκης), εκτός από τον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων του 1973, που έγινε στο «Καυτανζόγλειο» της Θεσσαλονίκης. ανάμεσα στη Μίλαν και στη Λιντς!
Ο επικείμενος αφορά το Europa Conference League και είναι ο πρώτος για τη νέα διοργάνωση της UEFA και θα διεξαχθεί στην χώρας μας, εκτός από το Κύπελλο Πρωταθλητριών/Champions League και Κύπελλο Κυπελλούχων που είχαν μέχρι τώρα απασχολήσει το φίλαθλο κοινό.
Μέχρι τώρα η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία δεν έχει αναθέσει στην Ελλάδα τελικό Κυπέλλου UEFA ή, Europa League, όπως μετονονάστηκε λίγο πριν το 2010!
Πρωτοφανή τα μέτρα ασφαλείας που θα εφαρμοστούν
Και στις έξι προηγούμενες περιπτώσεις οι εκάστοτε κυβερνήσεις, σε συνδυασμό με τις Αρχές ασφάλειας της χώρας, είχαν συνεργαστεί εκτενώς για να εφαρμόσουν τα απαιτούμενα μέτρα ασφαλείας ούτως ώστε όλα να κυλήσουν ομαλά πριν και μετά τους τελικούς που διεξήχθησαν.
Αυτή τη φορά το «στοίχημα» των αρμόδιων φορέων και της Πολιτείας είναι ακόμη μεγαλύτερο και ενέχει περισσότερους κινδύνους.
Οι διεθνείς συγκυρίες, βλέπετε, με αποκορύφωμα τις απειλές που έχουν διατυπώσει οι τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους για την πραγματοποίηση επιθέσεων στη διάρκεια αθλητικών διοργανώσεων, όπως οι αγώνες της τελικής φάσης του Champions League, αλλά και άλλων μεγάλων αθλητικών γεγονότων, καθιστά το έργο των Αρχών ακόμη δυσκολότερο. Και η παραμικρή λεπτομέρεια μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Το monobala.gr θα σας παρουσιάσει αναλυτικά τους έξι τελικούς που έχουν διεξαχθεί σε ελληνικό έδαφος, καθώς και τα δρακόντεια μέτρα που είχαν εκπονηθεί στους περισσότερους από αυτούς, ξεκινώντας από τους δύο τελευταίους χρονικά, μιας και σε αυτούς οι κινητοποιήσεις των αρμόδιων φορέων φέρνουν κάτι από… OPAP Arena,
18 Μαΐου 1994: Μίλαν-Μπαρτσελόνα/18 Μαΐου 2007: Μίλαν – Λίβερπουλ
(Τελικοί Champions League)
Πρόκειται αναμφισβήτητα για τους δύο τελικούς που οι τότε κυβερνήσεις σε συνδυασμό με την UEFA, εκπόνησαν μέτρα ασφαλείας άνευ προηγουμένου.
Ο πρώτος καταληκτικός αγώνας χαρακτηρίστηκε ως ο κορυφαίος ευρωπαϊκός τελικός που διεξήχθη στην Ελλάδα, με τη Μίλαν να διαλύει 4-0 την Μπαρτσελόνα στο ΟΑΚΑ, ενώ την ίδια ημερομηνία (18 Μαΐου) 13 χρόνια αργότερα οι «ροσονέρι» πανηγύρισαν ξανά στην Αθήνα, παίρνοντας «εκδίκηση» από τη Λίβερπουλ (2-1) για την ΄προ διετίας «αυτοκτονία» της Πόλης με την επική ανατροπή των «κόκκινων» (από 3-0 σε 3-3) και την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου στα πέναλτι.
Ο θρίαμβος της Μίλαν στο ΟΑΚΑ:
Τo… στοίχημα του 1994
Η κινητοποίηση των αρχών πριν το μεγάλο τελικό ανάμεσα στη Μίλαν και στην Μπαρτσελόνα ήταν πρωτοφανής.
Ο τότε αρμόδιος υφυπουργός αθλητισμού, Γιώργος Λιάνης και οι επικεφαλής της αστυνομίας έθεσαν ως πρωταρχικό στόχος την αποφυγή συνάντησης των οπαδών των δύο ομάδων, τόσο στους χώρους του αεροδρομίου, όσο και στο κέντρο της ελληνικής πρωτεύουσας.
Οι πτήσεις που αναμένονταν τότε από Ιταλία και Ισπανία ξεπερνούσαν τις 120, ενώ οι δύο φιναλίστ είχαν τη στήριξη 20.000 και πλέον οπαδών έκαστος, σε ένα ΟΑΚΑ που ήταν κατάμεστο από 74.000 φιλάθλους
Η αστυνομία με όλες τις δυνάμεις της βρισκόταν επί ποδός για περισσότερες από 48 ώρες, κάποια μικροεπεισόδια που έγιναν πριν τον τελικό δεν προκάλεσαν ιδιαίτερα προβλήματα και όλα κύλησαν ομαλά.
Οι ειδικές ομάδες του 2007
Στον τελικό της… αγαπημένης της Αθήνας, πάλι με τη Λίβερπουλ, η Μίλαν έκανε το 3 στα 3 επί ελληνικού εδάφους, αφού προηγουμένως στην φάση των ομίλων του Champions League της περιόδου 2006/2007 είχε βρεθεί στον ίδιο όμιλο με την ΑΕΚ, γνωρίζοντας, μάλιστα, την ήττα στο ΟΑΚΑ από την Ένωση με 1-0 (είχε επικρατήσει 3-0 στο Σαν Σίρο) από το γκολ-φάουλ του Σέζαρ.
Η «εκδίκηση» της Μίλαν επί της Λίβερπουλ:
Περισσότερο από ένα μήνα πριν τον τελικό είχαν ξεκινήσει οι συσκέψεις των φορέων, προκειμένου να παρθούν τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας.
Ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης, Βύρων Πολύδωρας, εκτός από τις συνεχείς διαβουλεύσεις με τους επικεφαλής της Αστυνομίας και τους εκπροσώπους της UEFA, συναντήθηκε μεταξύ άλλων και με το προεδρείο της ΕΠΟ, τον τότε ισχυρό άνδρα της Ομοσπονδίας, Βασίλη Γκαγκάτση, τον Σοφοκλή Πιλάβιο και τον μετέπειτα υψηλόβαθμο στέλεχος της UEFA, Θεόδωρο Θεοδωρίδη.
Στη διάρκεια της συνάντησης συζητήθηκε εκτενώς το σχέδιο οργάνωσης ανάμεσα στην Ομοσπονδία και στην Αστυνομία, σχετικά με τη λήψη των κατάλληλων μέτρων ενόψει του μεγάλου αγώνα που θα ακολουθούσε.
Οι εμπλεκόμενοι αποφάσισαν τη σύσταση ειδικής ομάδας, αποτελούμενης από τέσσερις αξιωματικούς, οι οποίοι θα μετέβαιναν σε Αγγλία και Ιταλία (αυτό συνέβη και τις τελευταίες ημέρες με υψηλόβαθμα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. να μεταβαίνουν στο Βέλγιο), προκειμένου να παρακολουθούσαν αγώνες των δύο κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων, ούτως ώστε να επικαιροποιούνται κάθε φορά τα πληροφοριακά και επιχειρησιακά δεδομένα.
Επίσης, αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. μετέβησαν στο Λονδίνο, όπου είχαν στενή συνεργασία με ομολόγους τους της βρετανικής αστυνομίας, καθώς η μία εκ των δύο φιναλίστ προερχόταν από το Νησί.
Ο σχεδιασμός των μέτρων του τελικού του 2007 είχε παρουσιαστεί ένα μήνα νωρίτερα (20/4)!
19 Μαΐου 1971: Ρεάλ Μαδρίτης – Τσέλσι (Τελικός Κυπέλλου Κυπελλούχων)
Ο πρώτος τελικός στην Ελλάδα κρίθηκε σε δύο αγώνες, καθώς στην πρώτη αναμέτρηση που διεξήχθη στο γήπεδο Καραϊσκάκη μπροστά σε περίπου 45.000 θεατές οι φιναλίστ αναδείχθηκαν ισόπαλες με σκορ 1-1, με τους «μερένγκες» να ισοφαρίζουν στο 90΄ με τον Θόκο το γκολ του Όσγκουντ στο 56’.
Δύο 24ωρα μετά (21/5), στο ίδιο γήπεδο οι Λονδρέζοι πανηγύρισαν την κατάκτηση του πρώτου τροπαίου Κυπέλλου Κυπελλούχων στην Ιστορία τους επικρατώντας με 2-1, χάρις στα τέρματα των Ντέμπσι (32′) και Όσγκουντ.
Η Ρεάλ είχε μειώσει με τον Φλέιτας στο 75′.
Ο δεύτερος τελικός έφερε το τρόπαιο στην Τσέλσι:
16 Μαΐου 1973: Μίλαν – Λιντς (Τελικός Κυπέλλου Κυπελλούχων)
Δεν είχαν περάσει καλά καλά δύο χρόνια και η Ελλάδα κλήθηκε να φιλοξενήσει για δεύτερη φορά τον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων.
Μόνο που το γήπεδο του καταληκτικού αγώνα δεν βρισκόταν στην Αθήνα, αλλά στην Θεσσαλονίκη και ήταν το «Καυτανζόγλειο».
Μίλαν και Λιντς έδωσαν ραντεβού στις 16 Μαΐου, με τους «ροσονέρι» να παίρνουν το τρόπαιο μπροστά σε περίπου 40.000 φιλάθλους, με το γκολ του Κιαρούτζι μόλις στο 5ο λεπτό.
Οι Αγγλοι, που ήταν το φαβορί, έφυγαν από το γήπεδο με πολλά παράπονα από τη διαιτησία του Χρήστου Μίχα, του πρώτου Έλληνα ρέφερι που «σφύριξε» σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης.
Το σήκωσε η Μίλαν στο «Καυτανζόγλειο»:
25 Μαϊου 1983: Αμβούργο-Γιουβέντους (Τελικός Κυπέλλου Πρωταθλητριών)
Πέρασαν 10 χρόνια από τον αγώνα του Καυτανζόγλειου, που είχε «στιγματιστεί» από τη διαιτησία του Μίχα, για να έρθει ξανά στην Ελλάδα ένας μεγάλος τελικός.
Την τρίτη φορά, μάλιστα, ήταν και ο μεγαλύτερος, καθώς στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας έδωσαν «ραντεβού» δυο μεγάλες δυνάμεις του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, Αμβούργο και Γιουβέντους, για να δώσουν μάχη για το κορυφαίο τρόπαιο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Στις 25 Μαΐου 1983 οι Γερμανοί κατέκτησαν το πρώτο και μοναδικό βαρύτιμο τρόπαιο στην Ιστορία τους, επικρατώντας με 1-0 της «Γηραιάς Κυρίας».
Χρυσός σκόρερ της ομάδας του γερμανικού βορρά, η οποία στο δρόμο της προς τον τελικό είχε αποκλείσει τον Ολυμπιακό στον 2ο γύρο, ήταν ο Φέλιξ Μάγκατ μόλις στο 9ο λεπτό.
Ο Μάγκατ έστειλε το Αμβούργο στον… έβδομο ουρανό:
«Αστακός» το νεοσύστατο τότε ΟΑΚΑ
Η ανάθεση του τελικού του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1983 διεξήχθη στο νεόδμητο Ολυμπιακό Στάδιο.
Μόλις 7 μήνες πριν είχε εγκαινιαστεί το «Σπύρος Λούης», με την Ελλάδα να… ζούσε τότε τα πρώτα χρόνια της «αλλαγής» και της φρέσκιας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
Το υπουργείο Νέας Γενιάς και Αθλητισμού με επικεφαλής τον Κώστα Λαλιώτη και άμεσο συνεργάτη του τον Γενικό Γραμματέα Αθλητισμού, Κίμωνα Κουλούρη, σε συνεργασία με την Αστυνομία και τους υπόλοιπους αρμόδιους φορείς εκπόνησαν αυστηρότατα μέτρα ασφαλείας εντός κι εκτός γηπέδου, με αποτέλεσμα όλα να κυλήσουν ομαλά και να μην δημιουργηθεί το παραμικρό παρατράγουδο.
Το ΟΑΚΑ ήταν κατάμεστο από 74.000 οπαδούς.
Πλαστά εισιτήρια και μαύρη αγορά
Το μοναδικό – αν μπορεί να ειπωθεί κάτι τέτοιο – μελανό σημείο του τελικού ήταν… τα πλαστά εισιτήρια.
Από την παραμονή του μεγάλου αγώνα στο κέντρο της Αθήνας περιφέρονταν οπαδοί της γερμανικής και αγγλικής ομάδας, που φώναζαν συνθήματα και κατανάλωναν… τόνους μπίρας στην πλατεία Ομονοίας.
Η «μαύρη αγορά» των εισιτηρίων… είχε την τιμητική της με την αστυνομία να προβαίνει σε αρκετές προσαγωγές ατόμων που προσπαθούσαν να καρπωθούν τα χρήματα.
Η Αθήνα και η ελληνική κυβέρνηση, πάντως, στον πρώτο τελικό που φιλοξένησε το νεοσύστατο Ολυμπιακό Στάδιο στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεωνους, σύμφωνα και με τον διεθνή Τύπο την επομένη του αγώνα.
13 Μαΐου 1987: Αγιαξ – Λοκομοτίβ Λειψίας (Τελικός Κυπέλλου Κυπελλούχων)
Ο τρίτος τελικός Κυπέλλου Κυπελλούχων και τέταρτος ευρωπαϊκός σε ελληνικό έδαφος διεξήχθη τέσσερα χρόνια μετά και πάλι στο Ολυμπιακό Στάδιο.
Αντίπαλοι ο Αγιαξ και η Λοκοκομοτίβ Λειψίας (η σημερινή Λειψία), με την «ομαδάρα» του στρατηγού Γιόχαν Κρόιφ να επικρατεί 1-0 των Γερμανών και να κατακτά τον τίτλο.
Το γκολ που έκρινε τον τελικό, τον οποίο παρακολούθησαν δια ζώσης περίπου 35.000 θεατές, πέτυχε ο 23χρονος τότε, Μάρκο Φαν Μπάστεν, ο οποίος μελλοντικά θα άφηνε το στίγμα του ως ένας εκ των κορυφαίων σκόρερ στα χρονικά του Παγκοσμίου Ποδοσφαίρου.
Όπως συνέβη και το 1983 με το Αμβούργο, έτσι και το 1987, ο φιναλίστ και τροπαιούχος Αγιαξ είχε αποκλείσει στον 2ο γύρο της διοργάνωσης τον Ολυμπιακό, επικρατώντας με το εμφατικό 4-0 στο Άμστερνταμ και αργότερα φέρνοντας 1-1 στην Αθήνα.
Το «άστρο» του Μάρκο Φαν Μπάστεν:
Από τους πιο… ήσυχους τελικούς
Οι ελληνικές αρχές δεν συνάντησαν ιδιαίτερα προβλήματα με τα μέτρα ασφαλείας που εκπονήθηκαν για τον τέταρτο τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης που φιλοξένησε η Ελλάδα.
Κι αυτό διότι το τείχος του Βερολίνου δεν είχε πέσει ακόμη, με αποτέλεσμα ο ένας φιναλίστ του καταληκτικού αγώνα να είχε μηδαμινή συμπαράσταση των οπαδών του.
Η ομάδα από την πρώην Ανατολική Γερμανία υποστηρίχτηκε από… μια χούφτα φιλάθλους της, την ώρα που στον δεύτερο ημιτελικό με την Μπορντό στο γήπεδό της βρίσκονταν περισσότεροι από 100.000 ένθερμοι οπαδοί της!
