Ο Άρης ψάχνει το δέκα το καλό
07.03.24 | 15:06
SHARE IT
Ο Άρης με την πρόκριση στον φετινό τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος Betsson έκανε πράξη τον καταρχήν στόχο της χρονιάς του. Να βρεθεί σε αυτόν. Πλέον καλείται να κάνει πράξη την κατάκτηση του τροπαίου που θα φέρει και ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Τα χρόνια της υπομονής στην ομάδα της Θεσσαλονίκης είναι αλήθεια πως μόνο λίγα δεν είναι. 54 χρόνια έχουνε περάσει από τον προηγούμενο τίτλο. Από το προηγούμενο Κύπελλο. Από αυτό του 1970 με το 1-0 επί του ΠΑΟΚ. Όπως και 14 χρόνια έχουν περάσει από τη τελευταία φορά που ο Άρης βρέθηκε και πάλι στο τελικό του Κυπέλλου. Από τις 24 Απριλίου του 2010 όταν και είχε αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ.
Ο Άρης χθες βράδυ (6/3), στο Κλεάνθης Βικελίδης, μπροστά στους διψασμένους του φιλάθλους έκανε πράξη αυτό που είχε τεθεί ως στόχο από την κλήρωση του φετινού θεσμού. Όταν είχαν γίνει γνωστά τα ζευγάρια προς τον φετινό τελικό. Όταν είχε οριοθετηθεί πως ο δρόμος θα ήταν πιο εύκολος σε περίπτωση πρόκρισης επί της ΑΕΚ στους «16». Μία πρόκριση που ήρθε με μεγάλη αγωνία μέσα από την ψυχοφθόρο διαδικασία των πέναλτι και μπροστά σε άδειες κερκίδες, λόγω της απαγόρευσης της παρουσίας φιλάθλων για σχεδόν δύο μήνες.
Απέναντι στη Νίκη Βόλου στην προημιτελική φάση ήταν φανερή η διαφορά της μίας κατηγορίας και απέναντι στον Παναιτωλικό χρειάστηκε όπως αποδείχτηκε πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια από αυτή που αναμενόταν. Ακόμη και αν είχε γίνει το αποφασιστικό βήμα στο Αγρίνιο χρειάστηκε το κατάμεστο Βικελίδης να προσφέρει τη δική του ώθηση.
Το deja-vu με το 2010
Σε έναν τελικό deja-vu εκείνου του 2010. Πολύ απλά γιατί αντίπαλος θα είναι και πάλι ο Παναθηναϊκός με αυτό που παραμένει ερωτηματικό να είναι η έδρα του. Το αν θα είναι το Πανθεσσαλικό όπως ακουγόταν, το ΟΑΚΑ που προέκυψε στην πορεία ή ακόμη και κάποια άλλη. Τα πάντα θα ξεκαθαρίσουν σήμερα με την ΠΑΕ Άρης να έχει τον δικό της λόγο σε αυτό όπως είχε φανεί και από τη στάση της όλο αυτό το τελευταίο διάστημα. Από τη στιγμή που είχε κυκλοφορήσει το σενάριο για το ΟΑΚΑ.
Προσωρινά το «βλέμμα» στα playoffs
Στο διάστημα αυτών των 73 ημερών, από την βραδιά της πρόκρισης στο τελικό μετά το 0-0 με τον Παναιτωλικό, ο Άκης Μάντζιος γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα το τι θα πρέπει να κάνει. Το πόσο δουλειά τον περιμένει. Τα δικαιολογημένα πανηγύρια με τον διψασμένο κόσμο του Άρη που βρέθηκε στις κερκίδες του Κλεάνθης Βικελίδης και η αφιέρωση στον αδικοχαμένο Άλκη Καμπανό μπορούν να έχουν και συνέχεια. Κάτι που το θέλουν όλοι στον οργανισμό όπως και ο Έλληνας τεχνικός.
Η σφραγίδα του Μάντζιου
Ο Μάντζιος μπορεί να μην ήταν αυτός που έχτισε τον φετινό Άρη αλλά είναι αυτός που τον έχει τελειοποιήσει με την έλευσή του. Έχει περάσει τη δική του σφραγίδα τόσο μέσα στα αποδυτήρια όσο και στις τέσσερις γραμμές του αγωνιστικού χώρου. Οι αρχές του Έλληνα τεχνικού οδήγησαν στην επίτευξη του καταρχήν στόχου, στην συμμετοχή στον τελικό του Κυπέλλου.
Πολύ απλά γιατί αν εκείνο το βράδυ της 17ης Ιανουαρίου δεν ερχόταν η πρόκριση επί της ΑΕΚ στα πέναλτι η φετινή χρονιά θα είχε τελειώσει πρόωρα για τον Άρη. Τώρα όμως όλα είναι διαφορετικά. Ο Άρης είναι και πάλι στον τελικό για δέκατη φορά στην ιστορία του και θα ψάξει το δέκα το καλό. Θα ψάξει την κατάκτηση που θα του προσφέρει έναν τίτλο και ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο που αυτόματα θα δημιουργήσει και μία νέα γενιά φιλάθλων στη συμπλήρωση των 110 χρόνων ζωής του συλλόγου.
